سرویس مدیریت کتاب خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)- جواد آرین‌منش، نماینده دوره‌های هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی ایران: لایحه برنامه هفتم توسعه کشور به‌عنوان تعیین‌کننده سرنوشت افتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور که باید از ابتدای سال جاری (1402 تا 1406) به مورد اجرا گذاشته می‌شد، هنوز در مرحله بررسی در مجلس شورای اسلامی است این لایحه که با رویکرد تحقق رشد اقتصادی برقراری عدالت اجتماعی اصلاح نظام بانکی و عمدتا مهار تورم شامل 24 فصل سیاست‌‌گذاری شده و فصل‌های 15، 16 و 17 آن به حوزه فرهنگ اختصاص پیدا کرده در نظر دارد در جهت ارتقا فرهنگ عمومی و رسانه‌ها، بهبود جایگاه و منزلت زن و خانواده و افزایش میراث فرهنگی و گردشگری و ارتقا نظام آموزشی تلاش کند.
 
در فصل 15 لایحه که با عنوان «ارتقا فرهنگ عمومی و رسانه» آمده به اهداف کمّی فرهنگی اشاره شده است و موضوع افزایش تعداد رسانه‌های برخط، افزایش تعداد صدور پروانه‌های انتشار نرم‌افزار‌های فرهنگی و افزایش صدور مجوز فعالیت موسسات فرهنگی و قرانی و هنرستان‌ها مورد توجه قرار گرفته و همچنین افزایش تولید فیلم‌های سینمایی و بازطراحی ساختار فرهنگی تقویت نقش نظارتی دولت و نشر آثار امام خمینی(ه) و مقام معظم رهبری، همچنین استفاده از ظرفیت مساجد تقویت فعالیت‌های قرآنی توجه به معافیت‌های مالیاتی نهاد‌های فرهنگی مورد توجه قرار گرفته است.
 
البته نگاه کلی به برنامه‌‌های توسعه‌ای کشور در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی حاکی از عدم تحقق کامل برنامه‌های توسعه کشور است. برنامه هفتم توسعه آخرین برنامه سند چشم‌انداز بیست ساله کشور است که می‌بایست در پایان برنامه باید به یک جامعه‌ای دست پیدا کرده باشیم که برخوردار از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تامین اجتماعی مناسب و برخوردار از نهاد مستحکم خانواده و به‌دور از فقر و فساد و تبعیض باشد.
 
در واقع برنامه هفتم توسعه و سند چشم‌انداز بیست‌ساله می‌بایست کشور را در پایان برنامه هفتم، کشور را به جایگاه نخست اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی برساند و ایران در ردیف 10 اقتصاد برتر جهان باشیم و نرخ بیکاری و تورم تک‌رقمی شود اما مجموع بررسی‌ها حاکی از این است که دولت‌ها در تحقق هیچ‌یک از اهداف برنامه‌های توسعه نه در بخش فرهنگ و نه در بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی توفیق لازم را نداشتند و برنامه‌هایی صرفا در حد آمال و آرزو مطرح شده و به‌دلیل فقدان برنامه‌ریزی درست، نبود منابع مالی لازم وجود تحریم‌های شدید بین‌المللی و کم‌توجهی به ظرفیت‌های فرهنگی مردمی و جلب مشارکت‌ مردم در حوزه‌های گوناگون از‌جمله در حوزه فرهنگ، اهداف تحقق پیدا نکرده و فاصله درخور‌توجهی میان اهداف، عملکرد و نتایج برنامه وجود دارد و انتظار نمی‌رود که برنامه هفتم توسعه، از سایر برنامه‌ متفاوت باشد؛ به‌عبارت دیگر بعید به‌نظر می‌رسد با شرایط اقتصادی موجود امکان تحقق برنامه‌های فرهنگی وجود داشته باشد.