به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ حسن حبیب‌زاده تهیه‌کننده و نویسنده فیلم‌نامه مشترک فیلم کوتاه «پرتاب ناگهانی یک فیل» که در حال حاضر در بسته جنریک فیلم کوتاه در گروه سینماهای هنر و تجربه در حال اکران است درباره موضوع این فیلم به خبرنگار کتاب ایبنا گفت: «موضوع فیلم در بستر کتاب می‌گذرد و درباره زن و شوهری هست که در آستانه جدایی هستند و می‌خواهند کتاب‌هایشان را هم جدا کنند تا از هم جدا شوند اما نهایت این داستان به جدایی نمی‌انجامد. فیلم‌نامه این فیلم بر اساس داستان کوتاه «تقسیم طولانی» اثر ری براد بری نویسنده آمریکایی نوشته شده است. مادر فیلم‌نامه موقعیت اصلی و مرکزی داستان را برداشتیم. این فیلم‌نامه یک اقتباس نسبتاً آزاد است که فقط موقعیت جدا کردن کتاب‌ها را از داستان اصلی ایده گرفته است، در واقع خط اصلی قصه حفظ شده است.»

وی که دارای مدرک کارشناسی کارگردانی دانشکده صدا و سیما است در پاسخ به این پرسش که چگونه با نازنین چیت ساز نویسنده مشترک و کارگردان اثر کار کرده است توضیح داد: «ما با نازنین چیت‌ساز یک تجربه قبلی داشتیم که آن‌هم اقتباسی از داستان ایرانی بود. آنجا من کارگردانی آن فیلم را برعهده داشتم و فیلم‌نامه را مشترکا نوشته بودیم. برای این فیلم چیت ساز داستان را خوانده بود و با من داستان را مطرح کرد. دیدیم موقعیت خوبی برای ساخت فیلم کوتاه دارد، نشستیم و فیلم‌نامه آن را نوشتیم.»

حبیب زاده درباره شرکت فیلمش در جشنواره‌های مختلف عنوان کرد: «فیلم تولید سال ۱۴۰۰ است و در جشنواره‌های فیلم کوتاه تهران و شهر شرکت کرده است. در جشنواره ایسما نیز نامزد بخش اقتباس شد. در جشنواره فیلم شهر فیلم جایزه بخش ویژه جشنواره را برد. علت شرکت در جشنواره فیلم شهر بحث فرزند‌آوری و سبک زندگی‌ای بود که در فیلم مطرح می‌شد. داستان این فیلم یک داستان رئال است. نوشتن فیلم‌نامه این اثر حدود پنج تا شش ماه زمان برد البته ما همیشه در حال نوشتن نبودیم کارهای دیگر می‌کردیم و در کنارش هم فیلم‌نامه می‌نوشتیم.»

در ادامه نازنین چیت ساز کارگردان این فیلم کوتاه که دارای مدرک کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه تربیت مدرس تهران است درباره انتخاب موضوع برای فیلم کوتاهش گفت:
«من مدت‌ها به دنبال ایده فیلم کوتاه می‌گشتم. داستان تقسیم طولانی را خواندم، برایم جالب بود. چون سابقه همکاری با آقای حبیب زاده در برنامه دورت بگردم و فیلم کوتاه قبلی را داشتیم به او داستان را پیشنهاد دادم و ما فرآیند نگارش فیلم‌نامه را جلو بردیم. در فیلم ما به جز موقعیت مرکزی آن، همه چیز نسبت به داستان تغییر کرده است. هم تم و هم عناصر دراماتیک و همه چیز تغییر را تغییر دادیم.»

وی در پاسخ به این پرسش که الان فیلم‌نامه بهتر شده یا قصه اصلی بهتر است توضیح داد: «به نظر من نیاز اصلی در اقتباس این است که قصه را مال خود کنید. در واقع فرآیند بومی‌سازی وقتی اتفاق می‌افتاد که تو به قصه خودت نزدیک تر بشوی. طبیعتاً تغییرات در این روند لازم و ضروری است. این تغییرات انتخاب من بوده است و احتمالا انتخاب بهتری بوده است.»

چیت ساز در پاسخ به این پرسش که آیا در فیلم صد ثانیه‌ای به دلیل تایم کوتاه می‌شود اقتباس کرد گفت:«احتمالاً می‌شود این کار را انجام داد. داستان های خیلی کوتاهی که خیلی ایده‌های ضرب‌دار دارند و وقتی داستان را می‌خوانی می‌گویی چه ایده جالبی، چقدر پیرنگش ایجاز دارد از این دست داستان‌هایی هستند که می‌توان برای اقتباس در فیلم ۱۰۰ ثانیه از آنها استفاده کرد. اگر شما یک داستان اینگونه پیدا کنید احتمالاً می‌توانید از روی آن یک فیلم صد بسازید.»

نازنین چیت ساز در ادامه درباره استفاده از انواع اقتباس آزاد یا مستقیم و عواملی که نوشتن فیلم‌نامه به آنها بستگی دارد توضیح داد: «به نظر من این به خود داستان مربوط است. گاهی داستان را می‌خوانی و می‌بینی این داستان صفر تا صدش همانی است که تو می‌خواهی. تو این جهان را با این جزئیاتی که هست دوست داری. گاهی این طور نیست. می‌گویی من باید این داستان را یک کاری بکنم که به جهان سینمایی که مد نظرم است نزدیک شود و اینگونه است که تو از متن منبع فاصله می‌گیری.»

وی با اشاره به اینکه مقوله اقتباس به کتابخوان بودن فیلمنامه‌نویس هم مربوط است گفت: «کتابخوان بودن نویسنده فیلم‌نامه احتمال اقتباس را بالا می‌برد. من فکر می‌کنم کلا خیلی خیلی کم از ظرفیت اقتباس چه در فیلم کوتاه و چه در فیلم بلند در سینمای ایران استفاده شده است. واقعاً اقتباس یک گنجینه آماده است که اگر آدم‌ها به سراغش بروند می‌توانند یک خلق سینمایی داشته باشند که خیلی محکم باشد و عناصرش سر جایش باشند. شاید علت اینکه آدمها کمتر به سراغ اقتباس می روند این است که خیلی ها دوست دارند جهان خودشان را از صفر بسازند. مثلاً اصغر فرهادی برایش مهم است که فیلم‌نامه اش مولف باشد.»