احمد شاکری؛ نویسنده و منتقد حوزه انقلاب و دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا، با تأکید بر اینکه فقدان جهانگیر خسروشاهی را باید به اهالی ادب و هنر و علاقه‌مندان به هنر متعهد و هنر انقلاب تسلیت گفت، ادامه داد: در روایات نکته‌ای وجود دارد که درباره علمای دینی کارکرد دارد با این مضمون که اگر عالمی از دنیا برود، خلأ او راه هیچ‌چیز پر نمی‌کند. در حوزه ادبیات داستانی هم افرادی هستند که حضور پربرکتی دارند و فقدان آن‌ها به سادگی پر نمی‌شود. به‌نظر من این موضوع درباره جهانگیر خسروشاهی صدق می‌کند.
وی گفت: خاستگاه ادبیات و معارف آن پس از پیروزی انقلاب اسلامی، افرادی بودند که در این جریان آزموده و پرورده شده بودند. بزرگانی که تلاش کردند روی پای خود بایستند. یکی از ستون‌های انقلاب و دفاع مقدس، مبانی و معارف آن است و پایه دیگر تجربه‌های گرانسنگ است، چون ادبیات روایت‌گر زندگی است و انقلاب اسلامی با رخدادهایش دست ادبیات را برای تولید اثر پر کرده است. رکن سوم که به‌نظرم قوام ادبیات به آن است، شخصیت‌ها هستند.
شاکری افزود: جلوه‌گر شدن مبانی انقلاب در ارتباط با کنش‌گری است تا ادبیات را تولید کند و در این سیر استفاده از تجربه، به تجربه‌گر ارتباط پیدا می‌کند. انسان کنش‌گر و به تعبیری انسان عصر انقلاب، بسیار با اهمیت است؛ اوست که از دل تجربه‌ها و مبانی می‌نویسد. کسانی مثل جهانگیر خسروشاهی از نسل نخست نویسندگان انقلاب بودند و این ویژگی‌ها در مورد او مصداق داشت.
این نویسنده و منتقد ادبی، در بیان مهمترین ویژگی‌های شخصیتی و شاخصه‌های کار و آثار جهانگیر خسروشاهی، اظهار کرد: نخست اینکه، ایشان قلبا و عمیقا معتقد به انقلاب و آرمان‌های انقلاب بود. دوم اینکه، در طول عمر خود خط مشخصی را دنبال می‌کرد و هیچ‌گاه از خط انقلاب و ارزش‌های دینی منحرف نشد. به بیانی، اهل اعوجاج نبود. نکته دیگر اینکه، مرحوم خسروشاهی با منابع دینی پیوند معارفی داشت. صرفا تجربه‌گر و مشاهده‌کننده سیر انقلاب و دفاع مقدس نبود و درک معارفی و نظری از انقلاب و دفاع مقدس داشت. جزو افرادی بود که در کوران حوادث حاضر بود. خودش اهل جبهه و جنگ و فردی آزموده در این عرصه بود.
وی ادامه داد: ویژگی مهم دیگر جهانگیر خسروشاهی، ذوفنون بودن ایشان بود. هم در حوزه نظری ادبیات و هم در حوزه ادبیات داستانی خلاقه کار کرده بود. حتی در حوزه فیلم و مستند نیز با شهید آوینی همکاری داشت. شاخصه دیگر اینکه، ایشان حوزه‌های مطالعاتی فراگیری داشته و جریان‌های مختلف ادبی را می‌شناخت و از آن‌ها درک داشت.
شاکری گفت: به‌نظر من، جهانگیر خسروشاهی اهل تعادل بود. در حوزه‌های ادبیات و هنر ممکن است برخی دچار افراط و تفریط شوند، ولی ایشان اخلاق‌مدار و متعادل، اهل رعایت مباحث اخلاقی و احترام به دیگران بود.
این نویسنده و پژوهشگر حوزه انقلاب و ادبیات پایداری در پایان بیان کرد: دیگر ویژگی شاخص جهانگیر خسروشاهی این بود که ارتباط وسیعی با جریان‌های موجود در ذیل ادبیات و هنر انقلاب داشت. ایشان مورد وثوق مجموعه گسترده‌ای از اهالی هنر و ادبیات انقلاب بود.
نظر شما