مرحوم آذریزدی در سال 1300 در یکی از محلات یزد به نام خرمشاه دیده به جهان گشود و در کنار والدین خود به فعالیت کشاورزی پرداخت و سال‌ها در کنار آن‌ها زندگی کرد. وی پس از سال‌ها به تهران عزیمت کرد و در یکی از کتابفروشی‌های تهران مشغول شد و در سن 35 سالگی شروع به نویسندگی کرد و قصه‌‌نویسی خود را آغاز کرد.
آذریزدی خود فرزندی نداشت؛ اما به‌واسطه قصه‌هایی که نوشت، به‌خوبی توانست با جامعه کودک و نوجوان ارتباط برقرار کند؛ تا جایی که مقام معظم رهبری نیز از این ویژگی یاد کرده و قصه‌های وی را به‌عنوان الگوی تربیتی برای فرزندان خود معرفی کردند.
مقام معظم رهبری در دیدار با نخبگان در استان یزد در سال 86، بار دیگر وی را مورد تفقد قرار دادند که می‌توان از وی به‌عنوان افتخاری برای یزد و یزدی نام برد.
این پیر قصه‌گو سرانجام در هجدهمین روز تابستان 1388 دیده از جهان فروبست و در زادگاه پدری خود در محله خرمشاه به خاک سپرده شد.
در ابتدا قرار بود که آرامگاه وی به‌عنوان یادمانی برای حضور اهالی فرهنگ و ادب باشد و برنامه‌های مختلفی در آن اجرا شود، اما متأسفانه به دلیل درگیری بین مسئولان شهری و مسئولان و هیأت امنای این مکان موقوفه، هیچ اقدامی صورت نگرفت.
همچنان قبر مهدی آذریزدی، شاهد نابسامانی است تا جایی که سنگ قبر وی نیز به دلیل فرسودگی شکسته شده بود که با توجه به در پیش بودن سالروز وفات وی و روز ملی ادبیات کودک و نوجوان، با بنر پوشانده شده است.
اما جای سوال اینجاست که چرا امروز پیر قصه‌گو و پدر ادبیات کودک و نوجوان ما قربانی مناقشات مسئولان شود و هیچ‌کسی نخواسته و نتوانسته اقدامی در این مکان انجام دهد.
اگر همان طور که مسئولان شهری و شورای اسلامی شهر و شهرداری بیان می‌کنند که مشکل از هیأت امنای این مکان است، آیا نه این است که متولی اصلی این اماکن اداره کل اوقاف و امور خیریه است؟ آیا زمان ورود این اداره‌کل به مباحث فرهنگی و یادبود مرحوم آذریزدی نیست؟
و آیا شورای اسلامی شهر نمی‌تواند یادمانی به‌غیر از این مکان ایجاد کرده و به نام مهدی آذریزدی نامگذاری کنند تا فعالیت‌های فرهنگی به نام و یاد وی در آن مکان اجرا شود؟
فکر می کنم شورای شهری که در عرض چند سال پس از کسب عنوان پایتختی کتاب ایران نتوانسته یک اِلمان برای میدان کتاب خود ایجاد کند، باز هم دغدغه‌ای برای این یادمان ندارد و در روزهای پایانی کار خود نیز هیچ اقدامی انجام نخواهد داد.
البته آنچه به در ذهن‌ها خواهد ماند، یاد و خاطره مرحوم آذریزدی است و با قصه‌هایی که خلق کرده، سال‌های سال در ذهن‌ها باقی خواهد ماند. ولی اهمال مسئولان نیز به‌عنوان گزارشی از عملکرد ایشان در یادها خواهد ماند.
عدم وجود اراده برای حل این مشکل و کم‌توجهی به مسائل فرهنگی به‌ویژه در زمینه کتاب و کتابخوانی نیز همچنین؛ چراکه اقدامی ماندگار در این زمینه نداشته‌اند.
امید است که مسئولان جدید به این مفاخر استان و شهرمان توجه ویژه‌ای داشته باشند؛ چراکه تنها یادگار ماندگار ما این مفاخر هستند و می‌توانند برای نسل‌های آینده به‌عنوان الگو مطرح باشند.
نظر شما