به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «مردمان قصه کنند!» که از سوی انتشارات به‌نشر با همکاری مؤسسۀ آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی منتشر شده، در طرح ترویج فرهنگ کتاب و کتاب‌خوانی در نماز جمعه‌های کشور، به‌همت مجمع ناشران انقلاب اسلامی و با همکاری شورای سیاست‌گذاری ائمۀ جمعه سراسر کشور در حال اجرا است، در حاشیه نماز جمعه معرفی شد.
 
در پی تصمیم رضاخان بر تغییر فرهنگ دینی و بومی مردم که توسط عمال وی با خشونت انجام شد، علما و روحانیون طی سخنرانی‌هایی از مردم خواستند که نسبت به این تغییر با جمع شدن و تظاهرات، ابراز مخالفت کنند.
 
قزاقان رضاخان برای سرکوب این قیام عمومی در نیمه‌شب شنبه ۲۰ تیرماه ۱۳۱۴ شمسی به مسجد گوهرشاد ریخته و مردم متحصن در این محیط مقدس را به گلوله بستند. بسیاری از مردم بی‌دفاع، کشته و زخمی ‌شدند، اما مردم متفرق نشدند و مقاومت کردند تا اینکه در تاریخ ۲۱ تیرماه به دستور والی خراسان و رئیس شهربانی مشهد نیروهای قزاق به بهانه حفاظت از بانک‌ها مسجد گوهرشاد را محاصره کردند و سپس در نیمه‌شب لشکر قزاق با صدای شیپور جنگ، اقدام به فتح مسجد گوهرشاد کرد و با توپ و مسلسل بر روی مردم متحصن و زائران مرقد امام رضا (ع) آتش گشودند.
 
گفته شده حدود دو تا پنج هزار تن در این واقعه به شهادت رسیدند و حدود یک‌هزار و 500 تن نیز دستگیر شدند. برای پوشاندن آثار این جنایت هولناک، اجساد کشته‌شدگان را به‌صورت دسته‌جمعی دفن کردند و سپس به شست‌وشوی مسجد پرداختند که روز ۲۲ تیر اثر چندانی از قتل و غارت وجود نداشته باشد.
 
در بخشی از این کتاب به قلم سعید تشکری می‌خوانیم: «رضا داریم تا رضا. یکی خان است و قلدر، یکی جان است و دلبر! خدا از تو نگذرد رضاخان؛ جانم فدای تو رضاجان که حرمت غرق خون شد. شفاعتم کن یا مولا که جز تو و مولایی تو، حالی ندارم و احوالی.
میان چاه پر از آهک مرا انداختند. سوختم؛ اما خندیدم و خدا را شکر کردم. این سوختن بوی بهشت می‌دهد. از بوی تیزاب تا بوی درخت طوبی و سدرة المنتهی چقدر راه است؟ باید برای خدا جان بدهی. جان دادم. چه خوش می‎کیفد این حال و احوال.
حالم را بنویس ای کاتب. ما در مسجد گوهرشاد زنده ماندیم و ما را غریب‎گور دفن کردند در چاهی در باغ خونی.»