کامرانی درباره کیفیت کتاب‌های منتشر شده در حوزه هنرهای مفهومی در ایران به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: من هنوز فرصت نکرده‌ام همه کتاب‌هایی را که در این موضوع منتشر شده، مطالعه کنم، اما بر حسب چند عنوانی که خوانده‌ام، مانند کتاب «هنر مفهومی» نوشته دانیل مارزونا و اوتا گروزنیک و ترجمه منصوره عبادی، باید بگویم که این آثار از جنبه‌های تاریخی، تفکری و هنرمندان مشهور این حوزه، اطلاعات خوبی به مخاطب ارایه می‌کنند؛ البته عموم منابع ترجمه هستند، نه تالیف. 

وی افزود: مبحث هنر مفهومی بسیار گسترده است و البته با توجه به ورود این هنرها به ایران و تاثیری که بر جنبه‌های هنر معاصر ایران گذاشته‌اند، باید کتاب‌های بسیار بیشتر به ویژه منابع انگلیسی، در این موضوع منتشر شود. در واقع به هر میزان که درباره این هنرها مقاله یا کتاب منتشر شود، بازهم کم است. 

این عضو انجمن نقاشان ایران در ادامه به برخی تفکرات اشتباه در جامعه هنری ایران درباره هنرهای مفهومی اشاره کرد و گفت: بسیاری فکر می‌کنند که تنها رسانه‌ها و یا شاکله‌های جدید هنری، می‌توانند در زمره هنرهای مفهومی قرار بگیرند. یعنی این عده گمان دارند که هنرهایی چون نقاشی یا گرافیک، هنر مفهومی نیستند و این اشتباه بزرگی است. 

این مدرس دانشگاه هنر در ادامه در پاسخ به این سوال که «کدام حوزه از هنرهای مفهومی مورد غفلت قرار گرفته و کتابی درباره آن منتشر نشده است؟» گفت: به نظر من در موضوعاتی چون تاریخ هنرهای مفهومی و بن‌مایه‌ها و ریشه‌های فلسفی این هنرها، کتاب‌های منتشر شده کفایت می‌کند، اما درباره شاخه‌های مختلف این هنرها منبع تخصصی نداریم با وجود آن که منابع انگلیسی در این باره بسیار است. 

کامرانی گفت: به نظر می‌رسد اگر مترجمی قصد ورود به این حوزه را دارد، بهتر است سراغ ترجمه کتابی برود که درباره شاخه‌های مختلف هنرهای مفهومی چون ویدیوآرت، چیدمان و... باشد. در غیر این صورت ترجمه او دوباره‌کاری است. 

کامرانی همچنین درباره ورود هنرهای مفهومی به ایران و جایگاه امروزی آن گفت: زندگی حرفه‌ای خود من نیز با هنرهای مفهومی پیوند خورده است. نخستین نمایشگاه هنر مفهومی که در سال 1380 در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد، در توجه هنرمندان، منتقدان و مخاطبان عام به این هنرها موثر بود. من در همین دوره با یک اثر، در زمره شرکت کنندگان بودم، اما در دوره‌های بعدی یکی از اعضای هیات انتخاب آثار شدم. 

این هنرمند همچنین اظهار کرد: در همان دوره نخستی که من عضو هیات انتخاب آثار بودم، اشاره کردم که بسیاری از آثار ارایه شده «هنر مفهومی» نیستند و باید عنوانی جدید برای آن‌ها انتخاب کرد. در ادامه من عنوان «هنر جدید» را پیشنهاد دادم که با توجه به کلیت آثار و نوع نمایشگاه، مورد قبول هیات امنا قرار گرفت. 

کامرانی در ادامه با بیان این نکته که واضع عنوان «هنر جدید» نبوده است، گفت: من با توجه به آثار این عنوان را پیشنهاد دادم. این عنوان پیش‌تر نیز وجود داشته است. 

بهنام کامرانی دارای مدرک دکترای پژوهش هنر است و هم‌اکنون در دانشگاه هنر تهران به عنوان عضو هیات علمی به تدریس اشتغال دارد. او در حال حاضر عضو پیوسته انجمن نقاشان و عضو شورای نویسندگان فصلنامه هنر فردا است. 

«گزیده آثار نقاشی: معصومه سیحون» و تالیف برخی کتاب‌های درسی حوزه هنرهای تجسمی، در زمره فعالیت‌های کتابی بهنام کامرانی است.