به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، مرتضی امیری‌اسفندقه با اشاره به سطح متوسط آثار بررسی شده در این بخش جشنواره سوره گفت: البته در میان آثار، موارد ارزشمندی هم به چشم می‌خورد و یكی از دلایل متوسط بودن سطح آثار شاید این باشد كه تعریف صحیح و صریحی از ترانه نداریم.

وی در ادامه افزود: شعر با ترانه تفاوتی ندارد. یك شعر ناب به هر لهجه‌ای سرانجام ترانه است. شعر پارسی از دیرباز ترانه بوده، اما تعریف امروزی آن تفاوت پیدا كرده است. به واسطه استفاده از زبان محاوره نباید سبب شود تا از درستی و سلامت زبان شعر دور شویم.

شاعر مجموعه «رستاخیز حركات» درباره معیارهای برتری یك ترانه گفت: درستی شعر معیار است؛ شعر بی‌غلط از لحاظ دستور زبان شعر و دستور زبان پارسی و دستور زبان عشق می‌تواند ترانه ماندگاری شود.

اسفندقه در ادامه با تبریك به كسانی كه این بخش را به این جشنواره اضافه كردند، تاكید كرد: ترانه از جمله قالب‌های بسیار خوب است و به نوعی استعدادسنج است. اما باید توجه داشت که ترانه فقط به لهجه تهرانی سروده نشود در این قالب باید به سایر لهجه‌ها مانند مشهدی، اصفهانی، یزدی، كرمانی و كاشانی هم توجه كرد.
 
وی سرودن ترانه را به تمامی لهجه‌ها سبب شناخته شدن زیبایی‌های لهجه‌های مختلف دانست و اضافه كرد: با توجه به لهجه‌های بومی كشورمان بخش قابل ملاحظه‌ای از لغات پارسی از فراموشی نجات پیدا می‌كنند. در این زمینه باید فراخوان جشنواره به همه استان‌ها فرستاده شود و همه لهجه‌ها را در ترانه‌ها دخیل كرد.