حمید آقالر مدیر لیتوگرافی طرح نوین در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به مشکلات اصناف در وضعیت اقتصادی کنونی، گفت: تمام صنوفی که فعالیتشان نیازمند مکان و کارگاه است، ملزم به پرداخت حق بیمه کارکنان و مالیات‌اند و در شرایط شیوع کرونا، پرداخت این هزینه‌ها دشوار است. در این میان لیتوگرافان نیز در یک‌سال قبل دچار مشکلات اقتصادی زیادی شدند که بر روند کار و فعالیت آن‌ها تاثیر گذاشته است.
 
وی با اشاره به مشکل دسترسی به مواد مصرفی اولیه در این صنف، افزود: بحث واردات مواد اولیه مورد نیاز لیتوگرافان، چالش اصلی دست‌اندرکاران این حوزه است. واردکنندگان چند مشکل عمده دارند؛ یکی اینکه عمدتا آشنایی‌ای با کار لیتوگرافی ندارند. واردکنندگان با جنس و کیفیت کالاهای وارداتی آشنا نیستند و به همین‌خاطر، ما در حوزه کیفیت با مشکل جدی روبه‌رو شده‌ایم.

وی گفت: کار ما تخصصی است و کیفیت زینک تاثیر مستقیم بر کیفیت کار دارند. زمانی که جنس نامرغوب به کشور وارد شود و به دست لیتوگراف برسد، کیفیت کار کم می‌شود و به صنف صدمه می‌خورد.
 
وی با اشاره به داروی ظهور مورد نیاز لیتوگرافان نیز توضیح داد:‌ چندین کمپانی بزرگ داخلی که در حوزه تولید دارو فعالیت می‌کنند نیز در این مدت برای تامین مواد اولیه مورد نیاز خود به مشکل برخوردند و از آنجایی که مواد نامرغوب به دست آن‌ها می‌رسد، کیفیت خود را از دست داده‌اند و ما در این بخش هم با چالش روبه‌رو هستیم.
 
آقالر با بیان اینکه مرحله لیتوگرافی تاثیر ویژه‌ای بر کیفیت نهایی یک محصول چاپی دارد، گفت: لیتوگرافی در گذشته یک شغل خاص بود و افرادی که در این حوزه مشغول کار بودند، همگی متخصص بودند. برخلاف حوزه چاپ که بیشتر کارها مکانیکی است و از زمانی که دستگاه‌های جدید وارد شدند این کار خیلی تخصصی و الکترونیکی شد.
 
به گفته این فعال صنعت چاپ، حوزه لیتوگرافی در دو بخش تحت تاثیر قرار گرفت؛ نخست مجوزی که به چاپخانه‌ها داده شد و به آن‌ها اجازه داده شد که لیتوگرافی در مجموعه‌شان ایجاد کنند. وی توضیح داد: این تصمیم کار همکاران ما را تحت تاثیر قرار دارد، زیرا قدرت مانور چاپخانه‌دار در بخش کیفیت و قیمت بیشتر شد.
 
آقالر با اشاره به نبود نظارت در این حوزه نیز گفت: نبود نظارت در حوزه لیتوگرافی موجب شده است که بسیاری از افراد با تخصصی‌های پایین هم وارد این کار شوند و کار کنند. همین موضوع موجب افت کیفیت کارها شده است.
 
وی در ادامه به کاهش تیراژ کتاب‌ها در طول این سال‌ها و تاثیر آن بر فعالیت لیتوگرافان اشاره کرد و یادآور شد: من در این سال‌ها تلاش کردم حوزه کاری خود را گسترش دهم. البته بیشتر مشاغل مرتبط با بخش لیتوگرافی و چاپ در رکود به سر می‌برند؛ به جز تولید جعبه و کارتن که ما هم به این سمت سوق پیدا کردیم.
 
آقالر با بیان اینکه بسیاری از همکاران هم پروژه‌های چاپی قبول می‌کنند، گفت: این افراد در حوزه چاپ بروشور و سربرگ و دفاتر کار می‌گیرند و بیشتر پروژه‌ای در این بخش‌ها کار می‌کنند. برخی از لیتوگرافان هم زینک‌ فروش شده‌اند و همه این‌ها طبیعی است زیرا وقتی از محل کار خود نتوانند کسب درآمد کنند، به سراغ حوزه‌های کاری دیگر می‌روند.
 
وی در بخش دیگر صحبت‌های خود به لزوم نقش فعال تشکل‌های صنفی در ساماندهی وضعیت صنف نیز گفت: در کشور ما معمولا تشکل‌های صنفی و اصناف نقش خاصی بازی نمی‌کنند. فقط حق عضویت دریافت می‌کنند و هیچ نقش مثبتی ندارد. مثل این است که در یک جلسه دور هم جمع می‌شوند و صحبت می‌کنند؛ وگرنه کاری انجام نمی‌شود.
 
آقالر با بیان اینکه اگر وضعیت کلی کشور در حوزه اقتصاد از این شکل خارج شود، شرایط کاری بهتر خواهد شد، توضیح داد: یک زمانی هزینه خریداری دستگاه لیتوگرافی خیلی زیاد بود؛ اما الان وضعیت به ‌گونه‌ای شده است که ما معادل پول دستگاه، هر ماه در حال تهیه و خریداری جنس و مواد اولیه هستیم و قیمت‌ها به حدی بالا رفته که دستگاه‌ها بی‌ارزش شده‌اند.
 
وی تاکید کرد: ورود افراد مختلف به حوزه لیتوگرافی و صدور مجوز برای فعالیت در این صنف نیز مشکلات دیگری را رقم می‌زند؛ زیرا کار را برای فعالان قدیمی صنف کمتر می‌کند. یکی از بحث‌های جدی همین است که باید به آن رسیدگی شود و امیدوارم امسال در این زمینه به نتایج خوبی برسیم.
 
این فعال حوزه لیتوگرافی درباره مبادی و کانا‌ل‌های واردات زینک و لزوم نظارت بر آن‌ها نیز توضیح داد: زینک لوازم آرایشی نیست که مصرف عمومی داشته باشد؛ بلکه یک کالای تخصصی برای یک کار تخصصی است و بهتر است برای واردات آن تسهیلات لازم در نظر گرفته شود تا محموله‌ها به صورت منظم وارد کشور شود و با کمبود این کالا روبه‌رو نباشیم.
 
به گفته آقالر، با توجه به شرایط موجود لیتوگرافی نهایتا هشت تا 10 سال آینده می‌تواند به حیات خود ادامه دهد و پس از آن فعالان این حوزه باید یا به سراغ راه‌اندازی چاپخانه بروند یا اینکه مجموعه خود را تعطیل کرده و به سراغ شغل‌های دیگر بروند.
 
وی همچنین درباره تنها راهکار حفظ بقای لیتوگرافان گفت:‌ تنها کار این است که چاپخانه‌داران را از داشتن لیتوگرافی محروم کنند؛ وگرنه این صنف از بین می‌رود یا در مشاغل دیگر ادغام می‌شود. اینکه چون چاپخانه‌دار هستند، می‌توانند لیتوگرافی هم داشته باشند تفکر نادرستی است.