به گزارش خبرنگار ایبنا، کتاب «جنگ‌های ترکیبی آمریکا» تالیف حسین احمد مرتضی خبرنگار و پژوهشگر لبنانی، به زودی با ترجمه کریم شنی توسط انتشارات امیرکبیر منتشر و راهی بازار نشر می شود.

حسین مرتضی مولف کتاب پیش رو متولد سال ۱۹۷۲ در هرمل، یکی از چهره‌های مطرح رسانه‌ای جهان عرب است. او به عنوان یک شیعه لبنانی، دبیر سیاسی شبکه تلویزیونی المنار است و اخبار جنگ یهود علیه ملت‌های اسلامی را پوشش می‌دهد. او طی ۳ دهه خبرنگاری، تحلیل‌ها و مواضع قابل اعتنایی داشته که موجب شده چندبار مورد سوءقصد قرار بگیرد و مجروح شود. به همین دلیل هنوز چندگلوله و ترکش را در بدن دارد و به عنوان یک جانباز حوزه رسانه می‌گوید دوربین برایش روح است؛ اکسیژینی که تنفس می‌کند و کلمه و دوربین، دوقلوهایش هستند.

این مولف که در جنگ اخیر سوریه هم شرکت داشته، در کتاب پیش‌رو به ماهیت و ابعاد راهبردی استراتژی جنگ‌های ترکیبی آمریکا پرداخته و سبک نگارشی‌اش هم ترکیبی است؛ ترکیبی از زبان علمی و ژورنالیستی که نوعی روزنامه‌نگاری تحلیلی مستند است.

مولف «جنگ‌های ترکیبی آمریکا» می‌گوید ایده نوشتن این کتاب زمانی که سلسله مقالاتی را نوشت، به ذهنش رسیده است. اولین مقاله هم سال ۲۰۰۷ نوشته شد و چنین عنوانی داشت: «آیا پس از کاراکاس، نوبت مسکو و تهران است؟» او در مقالاتی که نوشت، به عوالم پشت‌پرده جنگ‌های نامتعارف پرداخت. این مولف معتقد است تجاوز ترکیبی و همه جانبه دشمن علیه مسلمانان، جز با بازوهایی که باید ذهن عموم مسلمانان و مستضعفان جهان را به حرکت درآورند، شکست نمی‌خورد.

کتاب پیش رو شش فصل دارد که به این ترتیب‌اند: «جنگ و تحریم‌های اقتصادی آمریکا اصلی ترین سلاح»، «نمونه‌هایی از عملیات میدانی در جنگ ترکیبی»، «تسخیر دولت‌ها طی عملیات جنگ ترکیبی به وسیله …»، «نسخه چینی جنگ‌های ترکیبی: سرمایه‌گذاری در…»، «نحوه مقابله روس‌ها با جنگ‌های ترکیبی…» و «حمایت اسرائیل از جنگ‌های مصنوعی آمریکا».

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

این مقاله در ادامه خاطرنشان می‌کند که در واقع، تلاش امارات برای تقویت قدرت نرم خود، از طریق همکاری با سایر کشورها بود که این کشور را به رژیم صهیونیستی نزدیک‌تر کرد؛ به ویژه، در حوزه‌های قدرت نرم که امارات فاقد آن است؛ مانند فناوری که زمینه‌های این ارتباط را شکل داد.

اولین گام‌ها برای عادی‌سازی، دو رویداد مهم داخلی بود که در این دوره رخ داد؛ اول: در پی بحران مالی جهانی، ابوظبی دولت دبی را از یک فروپاشی شدید اقتصادی نجات داد و دبی که به دلیل روابط اقتصادی خود با ایران، شهرت داشت، در نقش خود به عنوان تصمیم‌گیرنده فدرال، ضعیف‌تر شد.

دوم: در سال ۲۰۱۰، امارات متحده عربی، رسماً اجرای طرح قدرت نرم را برای چشم‌انداز ۲۰۲۱ راه‌اندازی کرد؛ طرحی که امارات را از یک قدرت سخت و اقتصاد مبتنی بر نفت، به یک قدرت نرم و اقتصاد دانش‌بنیان تبدیل می‌کرد. این طرح در بازه‌ای از زمان منجر به همکاری امارات متحده عربی با بسیاری از کشورها و ارتقای جایگاه جهانی این کشور شد؛ هم، این رویدادها نیز به موازات بهار عربی و متعاقب آن، ظهور سازمان‌های تروریستی در منطقه رخ داد؛ درست زمانی که امارات متحده عربی در حال سرمایه‌گذاری در قراردادهای جدید واقع‌گرایان خود در میان اعراب و مسلمانان بود، همین درگیری‌های منطقه‌ای بود که باعث شد سرمایه‌گذاری‌های خود را در همکاری‌هایش در موضوع قدرت نرم نئولیبرالی تشدید کند؛ مطلبی که درباره رژیم صهیونیستی نیز صادق بود.

این کتاب به زودی با ۳۳۶ صفحه و شمارگان ۵۰۰ نسخه وارد بازار نشر می‌شود.