به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مهدی کفاش، مدرس کارگاه هفدهمین دوره آموزش داستان‌نویسی آل جلال در حاشیه کلاس آموزشی خود در گفت و گو با ایبنا با بیان اینکه در کارگاه آموزشی، درباره روایت عناصر زاویه دید و ارتباط آن با راوی توضیح داده شد، گفت: زاویه دید امکانی را در اختیار می گذارد که داستان و نحوه تعریف کردن حوادث داستان متفاوت شود. روایت از منظر زاویه دید نوع ادراک خواننده را مشخص می‌کند که فردی و محدود از اتفاقات باشد و یک نفر آن را روایت کند یا درکی جامع ولی از دور و بیرون باشد.
این نویسنده همچنین با اشاره به اهمیت زاویه دید بیان کرد: در حقیقت زاویه دید نوع خاص فهم راوی از یک اتفاق و تاثیر این درک بر روایت آن است چه این درک حسی باشد و چه در موقعیت متفاوتی باشد. زاویه دید یک تجربه تازه و وسعت جهان‌بینی ایجاد می‌کند و همذات پنداری خواننده با شخصیت‌ها را موجب می‌شود. گاهی انتقال اطلاعات و گاهی اختفای اطلاعات می‌کند که این باعث جذابیت و تعلیق داستان می‌شود. زاویه دید، افکار و احساسات را در برابر یک اتفاق واحد نشان می‌دهد.
این مدرس با تاکید بر ثبات زاویه دید داستان کوتاه عنوان کرد: تفاوت عمده زاویه دید در رمان و داستان کوتاه در چرخش آن است. در فصول مختلف رمان، زاویه دید می‌تواند تغییر کند اما در داستان کوتاه با چرخش زاویه دید مواجه نیستیم چون باعث سردرگمی خواننده می‌شود. در رمان زاویه‌دیدهای چندگانه داریم و به طور مثال می‌توان چند «من راوی» و چند «دانای محدود» را در رمان داشت که در داستان کوتاه این اتفاق نمی‌افتد.
کفاش با اشاره به تاثیر کارگاه‌ها و تداوم داستان‌نویسی شرکت‌کنندگان تصریح کرد: این کلاس‌ها برای کسانی است که داستان‌نویسی را شروع و برای این کلاس انتخاب شدند. کلاس‌های دوره آل جلال همزمان با اختتامیه جایزه جلال دو شیوه را برای انتخاب و گزینش نو قلمان دارد؛ یکی کسانی که با پایگاه نقد داستان ارتباط دارند و کسب امتیاز بالایی کردند. شیوه دیگر هم استفاده از مربیان و مدرسینی است که به استان ها سفر می‌کنند و از میان هنرجویان نوقلم از کسانی که شایستگی وارد شدن به این کارگاه را دارند دعوت می‌کنند تا برای تداوم یادگیری داستان‌نویسی در این کارگاه شرکت کنند. بعد از برگزاری دوره‌های متعدد کارگاه‌های آل جلال به مرحله پختگی در برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌ها رسیده‌ایم. مدرسین در این دوره هم تجربه تدریس در سال‌های گذشته آل جلال را دارند هم به عنوان مدرسین پرآوزاره در فضای ادبیات داستانی ایران شناخته شدند و از این تجربه در آموزش عناصر داستان و مباحث حرفه‌ای داستان‌نویسی استفاده می‌کنند.
وی افزود: هرچه بیشتر اگر بتوان استان‌های محروم‌تر و کم‌برخوردارتر را سهیم کرد و در این دوره ها و استعدادیابی کرد سهم داستان‌های بومی و تنوع سلایق بیشتر می‌شود.
نظر شما