به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، زنده یاد علیرضا شجاع پور در بیستم اسفند ۱۳۲۱ در روستای علی آباد شهرستان ازنا به دنیا آمد و در ۲۶ مهر ۱۴۰۲ در تهران از دنیا رفت. وی مردی حقوقدان، ادیب، دانشمند، شاعر، شاهنامه‌خوان و شاهنامه‌پژوه بود.
موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم که مدت‌هاست نشست‌های مرتب شاهنامه پژوهی برگزار می‌کند، آیین بزرگداشت این استاد فرهنگ و ادبیات را برگزار کرد.
در این مراسم مهرداد پورمند، دبیر نشست‌های شاهنامه‌پژوهی موسسه شعر «وطن» آن استاد فقید را قرائت کرد. سپس هوشنگ طالع، شاهنامه‌شناس معروف راجع به استاد علیرضا شجاع پور سخن گفت و با اشاره به خاطراتی که از وی داشت، گفت: من و شجاع‌پور دانش‌آموزان البرز بودیم و دیدارهای گاه‌گاهی دانش آموختگان البرز را داشتیم که معمولاً استاد شجاع پور در این نشست‌ها سخنرانی می‌کرد.
در این محفل جمعی از پژوهشگران شاهنامه شعر آن استاد فقید را اثرگذار دانستند و دلیل این امر را تاثیر بیان همراه با باور استاد فقید عنوان کردند.
از جمله محمد رسولی، شاهنامه‌شناس و تاریخ‌دان گفت: در رثای چنین انسان بزرگی می‌توان بسیار مطلب گفت. اما من ترجیح می‌دهم به جای بیان زندگی‌نامه وی نکات دیگری عرض کنم. علیرضا شجاع‌پور شاعر، ادیب، محقق، دانشمند، حقوقدان و دیپلمات بود. دانش حقوقی و شغل سیاسی وی در کنار ذوق و قریحه ی شاعری سبب شده بود شاهنامه را بهتر متوجه شود. دلیل ماندگاری و تاثیر گذاری شعر و سخن و هنر این هنرمند بار سفر بسته این است که او عاشق ایران و فرهنگ رخشان ایران بوده و آنچه که سروده، بیان عمق و درون خودش بوده است. شعر های ملی، میهنی او از عمق جان بر آمده و حرفی که از دل بر آید بر دل نشیند. «صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید»
وی اضافه کرد: نقاط بکر و دست‌نخورده ایران مثل همین روستاهای لرستان مستعد زایش استعدادهایی مثل علیرضا شجاع‌پور است و روح‌های بزرگ در چنین محیط پاک و باصفا و خاک مقدس ایران پرورش می‌یابند و استادی مانند علیرضا شجاع پور محصول گران‌بهای چنین آب و خاکی است.
نظر شما