به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ عادل تبریزی کارگردان فیلم بلند «گیج‌گاه» یکی از اساتید نشست‌های چهلمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران بود. خبرنگار ایبنا درباره اقتباس و ساخت فیلم اقتباسی و راه‌های ساخت فیلم بلند برای فیلمسازان کوتاه با او به گفت‌وگو نشسته است. آنچه می‌خوانید شرح این گفت‌وگو است.

عادل تبریزی در مورد تاریخچه حضورش در انجمن سینمای جوانان ایران گفت: من از هنرجویان انجمن سینمای جوانان مشهد در سال ۱۳۷۷ بودم. از همان موقع ساخت فیلم کوتاه را شروع کردم سپس به هنرستان سینمای مشهد رفتم و بعد از آن هم در دانشگاه سوره تحصیل کردم. اولین فیلم کوتاهم را هم در همان انجمن سینمای جوانان مشهد ساختم.

وی افزود: به یاد دارم؛ وقتی فیلم اول را ساختم با عشق به دوستان، همسایه‌ها و فامیل نشان می‌دادم.

عادل تبریزی در مورد سختی راه برای رسیدن به ساخت فیلم اول سینمایی برای بچه‌های حوزه فیلم کوتاه توضیح داد: راه سختی است و به نظر من زمانش معلوم نیست. باید ببینید کی بلوغ شما در فیلم‌سازی رسیده است، شاید کسی بلوغ فیلم سازی‌اش در ۴۰ سالگی رسیده باشد؛ کسی در ۲۵ سالگی، یکی هم در ۶۰ سالگی. باید ببینید چه زمان به این بلوغی که فیلم بلند سینمایی بسازید می‌رسید.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا ساخت فیلم اقتباسی بلند در ایران کمتر اتفاق می‌افتد گفت: من چون خودم تا به حال کار اقتباسی نساخته‌ام در این مورد تجربه‌ای ندارم ولی به نظرم اقتباس ماهیت خیلی جذابی از سینما است. درواقع سینما در روبرویی با ادبیات قرار می‌گیرد؛ که از نظر من جذاب است. من با اینکه تا به حال این کار را نکرده‌ام ولی همیشه فکر می‌کنم باید چنین تجربه‌ای را انجام بدهم.

تبریزی در پاسخ به این پرسش که اگر روزی بخواهد فیلم اقتباسی بسازد، دوست دارد از کدام یک از آثار ادبی ایران و جهان فیلم بسازد، توضیح داد: من اصلاً اینطور فکر نمی‌کنم که متن چه کسی را دوست دارم به فیلم تبدیل کنم. من باید ببینم اگر قصه‌ای می‌خوانم، چقدر می‌تواند با ماهیت شخصی من سازگاری داشته باشد. در واقع بر اساس علاقه به سمت یک قصه نمی‌روم. باید ببینم آیا قصه می‌تواند با ماهیت شخصیتی من گره بخورد یا نه؟

وی درباره ویژگی داستان‌هایی که مناسب اقتباس هستند، گفت: یک قصه از نظر شخصی من باید اول بتواند ماهیت دروغ و تخیل را در بیننده بیدار کند. قصه‌گو باید دروغگوی خوبی باشد. قصه و کاراکتری برای من دوست داشتنی است که حتی در رئالیستی‌ترین حالت، ماهیت واقعی آن در جامعه وجود نداشته باشد.

وی درباره اینکه رسیدن به ساخت فیلم اول بلند سینمایی از چه راهی آسان‌تر می‌شود، توضیح داد: به نظر من از راه ساخت فیلم کوتاه و آموخته‌های دستیاری و مهمتر از همه کشف ماهیت شخصی که فیلم‌ساز ببینید فیلمی که می‌خواهد بسازد؛ چقدر شبیه اندوخته‌های درونی و شخصی اوست.

عادل تبریزی در پایان افزود: جذابیت جشنواره فیلم کوتاه تهران برای من این است که از اتمسفر این جشنواره برای کارهای بعدی‌ام انرژی می‌گیرم.

خبرنگار: نیره شفیعی پور