به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، قطعا برای ما بارها پیش آمده است که با قرارگرفتن در موقعیت‌های مختلف، با مشکل یا مسئله‌ای مواجه شویم و ذهن‌مان را درگیر خود کند. در این زمان، ما احساسات گوناگونی را تجربه می‌کنیم؛ مثل خشم و ناراحتی و غم و ناامیدی که اگر نتوانیم به درستی آنها را کنترل کنیم، توان حل مشکل را از دست می‌دهیم. فرقی ندارد مشکلی که با آن روبه‌رو هستیم کوچک باشد یا بزرگ؛ به هر صورت بر وضعیت مطلوبی که در نظر داریم تأثیر می‌گذارد.
بنابراین گاهی می‌توان با همراهی و کمک دیگران از پس آن مشکلات بربیاییم و گاهی خودمان به تنهایی با فکر و اندیشه‌مان به دل مشکل پیشِ رو بزنیم و آن را حل کنیم. کتاب داستانی «من می‌توانم مشکلاتم را حل کنم» اثر لاری رایت، مشکلات ساده و روزمره‌ای را که ممکن است برای کودکان اتفاق بیفتد بیان می‌کند که شاید از دید یک بزرگسال، آنقدر مشکل بزرگ و پردردسری به نظر نیاید. این کتاب از مجموعهٔ هفت کتاب «زمزمه‌های خودآگاهی برای افزایش مهارت‌های زندگی و اجتماعی» است.
یادگیری مهارت‌های زندگی در افزایش اعتمادبه‌نفس و خودباوری کودکان نقش مهمی دارد که آنها را توانمند می‌سازد تا در موقعیت‌های جدید که با آن روبه‌رو می‌شوند، ترس‌شان عامل بازدارنده نباشد.
در داستان، سباستین بچه‌ای است که در چند بخش مشکلات خود را برای ما می‌گوید؛ مثلا زمانی که دوستش از او ناراحت می‌شود یا کار اشتباهی انجام می‌دهد یا وسیله‌ای را گم می‌کند. در هر صورت او به ما می‌گوید خودش می‌تواند این مشکلات را حل کند. ابتدا نشان می‌دهد مشکلی که با آن روبه‌رو است چه احساسی در او به وجود آورده، ناراحت است، عصبی است یا کلافه است و سپس شروع به دادن راهکار‌های مختلفی می‌کند. راهکارهایی که گاهی برای ما خنده‌دار و غیرمنطقی به نظر می‌رسد؛ اما نشان می‌دهد او تنها از یک زاویه‌دید به مشکلاتش نگاه نمی‌کند. یادگرفتن اینکه چطور نگرش خود را در برخورد با مشکل و مسئله‌ای تغییر بدهیم اهمیت دارد و همین سبب می‌شود راحت‌تر به سنجش موقعیتی که در آن هستیم بپردازیم و در آخر خودمان تصمیمی بگیریم.
در این داستان مخاطب می‌فهمد که مهم این است سباستین بتواند احساسات خود را درباره مشکلی که با آن مواجه است، نشان بدهد و گاهی هم با بیان‌کردن مشکلش برای دیگران و گفت‌گو کردن و درخواست کردن از آنها، بتواند از پس آن مشکل بربیاید.
«وقتی که بزرگ‌ترها حرف مرا گوش نمی‌دهند، عصبانی می‌شوم.
آیا می‌توانم این مشکل را حل کنم؟
می‌توانم بگویم: ببخشید می‌شه چند لحظه به من گوش بدید؟
می‌توانم حرف‌هایش را در یک نامه بنویسم.
می‌توانم حرف‌هایم را با یک شخص دیگر در میان بگذارم.
من می‌توانم این مشکل را حل کنم.».
داستان با اینکه مشکلات ساده‌ای را بیان می‌کند؛ اما با روش بیانی خودش این ایده را به مخاطب کودک می‌دهد تا با شبیه‌سازی همان موقعیت یا دیگر موقعیت‌ها، بتواند باز هم با تفکر و تصمیم‌گیری درست از پس موقعیت‌های مختلف بربیاید.
تصویرگری کتاب از آنا سانتوس است. تصویرها ساده و به صورت کمیک هر آنچه را که متن می‌گوید با زبان تصویر نشان می‌دهند. کتاب برای خانواده‌ها و مربیان آموزشی اثر مفیدی است تا به طور غیرمستقیم مهارتی را به کودکان آموزش دهند. این اثر را انتشارات خانه‌ی رود با ترجمه ماندانا غفارزاده برای گروه سنی ۵ تا ۹ منتشر کرده است.
بنابراین گاهی می‌توان با همراهی و کمک دیگران از پس آن مشکلات بربیاییم و گاهی خودمان به تنهایی با فکر و اندیشه‌مان به دل مشکل پیشِ رو بزنیم و آن را حل کنیم. کتاب داستانی «من می‌توانم مشکلاتم را حل کنم» اثر لاری رایت، مشکلات ساده و روزمره‌ای را که ممکن است برای کودکان اتفاق بیفتد بیان می‌کند که شاید از دید یک بزرگسال، آنقدر مشکل بزرگ و پردردسری به نظر نیاید. این کتاب از مجموعهٔ هفت کتاب «زمزمه‌های خودآگاهی برای افزایش مهارت‌های زندگی و اجتماعی» است.
یادگیری مهارت‌های زندگی در افزایش اعتمادبه‌نفس و خودباوری کودکان نقش مهمی دارد که آنها را توانمند می‌سازد تا در موقعیت‌های جدید که با آن روبه‌رو می‌شوند، ترس‌شان عامل بازدارنده نباشد.
در داستان، سباستین بچه‌ای است که در چند بخش مشکلات خود را برای ما می‌گوید؛ مثلا زمانی که دوستش از او ناراحت می‌شود یا کار اشتباهی انجام می‌دهد یا وسیله‌ای را گم می‌کند. در هر صورت او به ما می‌گوید خودش می‌تواند این مشکلات را حل کند. ابتدا نشان می‌دهد مشکلی که با آن روبه‌رو است چه احساسی در او به وجود آورده، ناراحت است، عصبی است یا کلافه است و سپس شروع به دادن راهکار‌های مختلفی می‌کند. راهکارهایی که گاهی برای ما خنده‌دار و غیرمنطقی به نظر می‌رسد؛ اما نشان می‌دهد او تنها از یک زاویه‌دید به مشکلاتش نگاه نمی‌کند. یادگرفتن اینکه چطور نگرش خود را در برخورد با مشکل و مسئله‌ای تغییر بدهیم اهمیت دارد و همین سبب می‌شود راحت‌تر به سنجش موقعیتی که در آن هستیم بپردازیم و در آخر خودمان تصمیمی بگیریم.
در این داستان مخاطب می‌فهمد که مهم این است سباستین بتواند احساسات خود را درباره مشکلی که با آن مواجه است، نشان بدهد و گاهی هم با بیان‌کردن مشکلش برای دیگران و گفت‌گو کردن و درخواست کردن از آنها، بتواند از پس آن مشکل بربیاید.
«وقتی که بزرگ‌ترها حرف مرا گوش نمی‌دهند، عصبانی می‌شوم.
آیا می‌توانم این مشکل را حل کنم؟
می‌توانم بگویم: ببخشید می‌شه چند لحظه به من گوش بدید؟
می‌توانم حرف‌هایش را در یک نامه بنویسم.
می‌توانم حرف‌هایم را با یک شخص دیگر در میان بگذارم.
من می‌توانم این مشکل را حل کنم.».
داستان با اینکه مشکلات ساده‌ای را بیان می‌کند؛ اما با روش بیانی خودش این ایده را به مخاطب کودک می‌دهد تا با شبیه‌سازی همان موقعیت یا دیگر موقعیت‌ها، بتواند باز هم با تفکر و تصمیم‌گیری درست از پس موقعیت‌های مختلف بربیاید.
تصویرگری کتاب از آنا سانتوس است. تصویرها ساده و به صورت کمیک هر آنچه را که متن می‌گوید با زبان تصویر نشان می‌دهند. کتاب برای خانواده‌ها و مربیان آموزشی اثر مفیدی است تا به طور غیرمستقیم مهارتی را به کودکان آموزش دهند. این اثر را انتشارات خانه‌ی رود با ترجمه ماندانا غفارزاده برای گروه سنی ۵ تا ۹ منتشر کرده است.
نظر شما