به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،  مؤسسه فرهنگی دکسا سلسله نشست‌های «شکوفایی و خوب زیستن» را با همکاری باغ کتاب برگزار می‌کند. نشست «چگونه علم می‌تواند در مورد خوب زیستن سخن بگوید» نیز در همین راستا برگزار شد. هادی صمدی متخصص فلسفه روانشناسی توضیح داد که چگونه باید در‌باره‌ روندهای جهانی به‌زیستی سخن گفت و نقش داده‌های تجربی و نظریه‌های فلسفی در این حوزه چیست؟ خوب زیستن در جهان پیش رو چه شکلی خواهد داشت و گام نهادن در مسیر شکوفایی چگونه است؟

او ادامه داد: طی سه سده‌ گذشته فقط پرسش فیلسوفان پیرامون اینکه جهان به سمت بهتر شدن در حرکت است یا بدتر شدن نبوده است. حتی در سال‌های اخیر دانشمندانی مانند پینکر نیز وارد بحث شده‌اند و مدعی‌اند که به‌زیستی انسان در حال حاضر نسبت به سده‌های گذشته افزايش يافته است.

او به شاخص‌هایی که بر به‌زيستی انسان در بهتر شدن یا بدتر شدن تأثیر دارند اشاره کرد و گفت: همیشه در بحران‌ها مانند شروع همه‌گیری کووید بازار پیش‌بینی درباره‌ آینده‌ جهان بسیار داغ است. طی دو ماه اخیر و با در دسترس قرار گرفتن عمومی اشکالی از هوش مصنوعی، باز هم گمانه‌زنی‌ها پیرامون آینده‌ی جهان بازار گرمی پیدا کرده است.

صمدی در ادامه درباره «شکوفایی از نگاه تکاملی، انتخاب طبیعی و انتخاب آزاد» سخن گفت و ادامه داد: سوال این است که چگونه می‌توان هم‌راستا با فهمی ارسطویی از شکوفایی، خوانشی تکاملی از شکوفایی انسان و خوب‌زيستن داشت که ایرادهای وارد بر داروینیسم اجتماعی را نداشته باشد.

او افزود: قابلیت‌ها در گونه‌ انسان تفاوت‌های کیفی زیادی با سایر جانوران دارد: از جمله تنوع بالاتر؛ انعطاف بیشتر نسبت به شرایط پیرامونی؛ و قابلیت انتخاب آزاد انسان در گزینش میان برخی از آنها.

صمدی بیان کرد: انسان‌ها فراعادتی برای بازنگری در عادات دارند. برخورداری واقعی فرد از امکان محقق ساختن این فراعادت است که انسان را در مسیر شکوفایی قرار می‌دهد. پس انتخاب آزاد شرط لازم شکوفایی انسانی است. انتخاب آزاد نیازمند زیستن فرد در جامعه‌ای است که آزادی انتخاب در آن به رسمیت شناخته شود‌. آزادی بدون عدالت در جامعه ناممکن است.

او با اشاره به اینکه «روان‌درمانی چه درس‌هایی برای زندگی بهتر برای عموم دارد؟» گفت: روان‌درمانگران از تکنیک‌های بسیار متنوعی در این راه بهره می‌برند که برخی از آنها فقط برای بیمارانی خاص قابل تجویزند. با این‌حال شاهد آن هستیم که برخی توصیه‌های عمومی توسط غیرمتخصصان برای همگان و در جلسات عمومی عرضه می‌شود؛ توصیه‌هایی که حتی ممکن است برای برخی افراد عمل به آنها خطرآفرین باشد.

صمدی بیان کرد: دسته‌ بزرگی از توصیه‌های غیرتخصصیِ سخنرانانِ به اصطلاح «انگیزشی» که فرد را به رجوع به درون خود دعوت می‌کنند، هرچند ممکن است برای برخی بیمارانِ خاص کارآمد باشد، اما به عنوان توصیه‌هایی عمومی قطعاً ناکارآمدند. این توصیه‌های تخدیری، هرچه بیشتر ارتباط فرد را با محیط پیرامونی کاهش می‌دهند.