بیتا ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) درباره موضوع این کتاب گفت: این اثر داستان زن و پسربچه‌ای است که تلاش می‌کنند در دوران جنگ‌های پس از فروپاشی شوروی خود را از گرجستان به مقصدی امن برسانند‌. نویسنده در روایت این سفر، ناملایمات و خشونت جنگ و بی‌پناهی و آسیب کودکانِ در معرض جنگ را تصویر می‌کند.

وی در پاسخ به اینکه چرا چنین اثری را ترجمه کرده است بیان کرد: همیشه در انتخاب‌هایم برای نوجوانان به دنبال آثاری هستم که واقعیت را برای آنها تصویر کند تا بتوانند با دیدی بهتر و آگاهی بیشتر به دنیای بزرگسالان قدم بگذارند. همین باور باعث شده است به کتاب‌های ضدجنگ توجه خاصی داشته باشم و «زمانی برای معجزه» یکی از بهترین آثاری بود که در این حوزه برای نوجوانان پیدا کردم.

این مترجم نظر خود را درباره سبک و قلم آن‌لوق بوندو این‌طور توضیح داد: به نظرم تصویرگری بسیار زیبای موقعیت‌ها و شرایط یکی از ویژگی‌های بارز قلم اوست. او جنگ و پیامدهای آن را از نگاه شخصیت‌های مختلف تصویر کرده است و ضمن روایت داستانی دردناک، زیبایی‌های زندگی را هم به خواننده نشان می‌دهد. در این داستان تلخی‌ها و ناکامی‌ها در کنار دوستی‌ها و مهرورزی‌ها و امید روایت شده‌اند.

بیتا ابراهیمی در پایان درباره اثرگذاری جوایز و جشنواره‌های ملی بر دیده شدن آثار کودک و نوجوان نیز گفت: به نظر من می‌توانند خیلی مؤثرتر باشند؛ اما آگاهی‌رسانی ناکافی و نادرست مانعی برای تأثیرگذاری‌شان، هم بر مخاطبان عام و هم بر اهالی قلم است. بسیاری از والدین و نوجوانان، حتی به فهرست چنین جشنواره‌هایی دسترسی ندارند یا از آن آگاه نیستند، شاید خبرنامه‌هایی با گزارش‌های تشریحی از نحوه انتخاب آثار برگزیده یا خلاصه‌ای از این آثار یا تدابیر دیگری که بی‌شک افراد آگاه در این حوزه می‌توانند در نظر بگیرند، به تأثیرگذاری این رویدادها کمک کند. حتی در نمایشگاه کتاب هم که رخدادی مهم در این حوزه و فرصتی مناسب برای ارتباط با مخاطبان کتاب است، هرگز فهرستی از کتاب‌های منتخب یا برگزیده موجود نبوده است یا دست‌کم من ندیده‌ام. این‌ها باعث می‌شود که از این جشنواره‌ها و جوایز در سطح عموم مخاطبان یا حتی در سطح نویسندگان و مترجمان تأثیرگذاری کافی برای انتخاب آثار نبینیم.

کتاب «زمانی برای معجزه» را انتشارات پیدایش در 216 صفحه منتشر کرده است.