به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مطالعه مسائل اساطیری ازجمله موضوعات بسیار مهم در فرهنگ و ادب هر کشوری، بهویژه در فرهنگ و ادب ایران است. در این قسمت، اسطوره سیاوش فوقالعاده جلوهگر است. هرچند فردوسی این اسطوره را در شاهنامه بیان کرده؛ اما پیش از او هم مطرح بوده است. بنابراین، اسطوره سیاوش از جمله موضوعاتی است که همه افراد، اعم از عوام و خواص به آن توجه ویژه دارند.
یک اسطوره فقط اسطوره نیست؛ بلکه مبانی و پایههایی دارد که در طول زمان شاخ و برگهایی به آن دادهاند؛ اما بی‌ر‌یشه نیست و دیدهایم که برخی از اسطورهها در اثر کاوش و تحقیق باستان‌شناسان و محققان تبدیل به تاریخ شدهاند؛ همچون باغ اِرَم. درست است که داستان سیاوش، اسطوره است؛ اما معلوم نیست که روزگاری یک شخصیت تاریخی نشود. در نتیجه ضروری است محققان و باستان‌شناسان ریشههای اسطورهها را از زیر خاکستر بیرون بکشند؛ زیرا اسطورهها در دنیا تاریخی ممتد دارند.
داستان راستگفتاری، پاکدامنی، تعهد به پیمان، مظلومیت، خستهجانی و شهادت ناجوانمردانه سیاوش، چه پیش از اسلام در باورهای مهری و چه پس از اسلام تا به امروز، در فرهنگ و ادب ایران تأثیرگذار بوده و این اسطوره نزد ایرانی هنرمند و نژاده جایگاهی بس عظیم یافته است.
داستانهای کهن و اسطورهها اصولاً حقایقی نمادین و پر رمز و راز هستند؛ یعنی در نهاد آن‌ها حقیقتی وجود دارد؛ اما وقایع داستانی ممکن است با آرایههای خیالی و رؤیایی تنظیم شده باشد.
سیاوش از چهرههای درخشان اساطیری ایران باستان به شمار میرود. در این پژوهش، چهره سیاوش در نزد محققان و عامه مردم، داستانهای مربوط به او و شخصیت مذهبیاش بیان میگردد.
اسطوره سیاوش جزء باورهای مردم باستان در بینالنهرین است که بر اثر مهاجرت وارد فرهنگ ایران شده است. این اسطوره سینهبهسینه گشته تا به دست فردوسی رسیده و وی نیز در شاهنامه به آن شاخ و برگی داده است.
انگیزه نگارنده در گزینش این موضوع علاقه به شاهنامه فردوسی، این دریای بیکران فرهنگ و ادب پارسی، بهویژه غمنامه سیاوش است. گرچه تحقیقات بسیار بر روی شاهنامه انجام شده و کتب متعدد در این زمینه وجود دارد، لیکن هنوز کافی نیست؛ زیرا این اثر به عنوان شاهکار جاودان و پشتوانه فرهنگ ایران و ایرانی است. بنابراین، تلاش شده در زمینهای دیگر جاودان‌بودن این حماسه ملی بیان شود.
سه‌شنبه ۹ آذر ۱۴۰۰ - ۱۳:۴۷
نظر شما