لفته منصوری در این باره به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان، گفت: بیش از 90 درصد کتابخانه شخصی‌ام خانه مرا ترک کردند و رهسپار کتابخانه‌های عمومی ملاثانی شدند. بدون هیچ توقع و کوچکترین اعتراضی! وقتی آنها را در کارتن جا می‌دادم، به آنها نگاه نمی‌کردم؛ مبادا خاطرات دوستی‌مان زنده شود چون پاره‌ای از ماناترین و پایاترین جزء شخصیتم از وجود همین کتابها بوده است.
وی با اشاره به اولین کتابی که به‌صورت جدی مطالعه کرده است، افزود: «فاطمه، فاطمه است» اثر بی‌نظیر دکتر علی شریعتی اولین کتابی بود که توانست جذبم کند و از آن روز تاکنون فاطمه تمام زندگی‌ام را لبریز کرده است.
نویسنده کتاب «خاطرات حج؛ از میقات تا میعاد» با تاکید بر تنوع شغلی که در گذشته داشته است، گفت: با توجه به بر عهده داشتن مسئولیت‌‌هایی چون: مدیریت فرهنگی، هنری، گردشگری، اقتصادی، بازرگانی، ورزشی، روابط عمومی و ... استرس و اضطراب کاری که به واسطه این مشاغل ایجاد می‌شد، تنها مسکّن آرامبخش در هر عرصه نامأنوسی، کتاب بود و توان مضاعفی می‌داد که با سال‌ها تجربه برابری می‌کرد.
منصوری ادامه داد: بخشی از حافظه بشریت را در کارتن گذاشته و اهداء کردم بلکه در ثواب خواندنش توسط دیگران شریک شوم یا که از این عذاب وجدان رهایی یابم. این دوستان (کتابها) هر آنچه داشتند، سخاوتمندانه در اختیارم گذاشته بودند اما هرگز به آنها احساس بی‌نیازی نکرده و نسبت به داشته‌هایشان فقیر و مسکینم.
دوشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ - ۰۹:۳۴
نظر شما