کتاب «علی (ع) تجلی حق»، دنیا را در نگاه امیرالمومنین علی (ع) از لابهلای نامهها و حکمتهای آن حضرت در نهجالبلاغه، ترسیم میکند.
بخش نخست در قالب 6 فصل، شامل 12 نامه است. بخش دوم کتاب شامل 38 حکمت از 480 حکمت نهجالبلاغه در موضوعات مختلف مرتبط با موضوع دنیا بوده که در هشت فصل ارائه شده است. بخش سوم به نامه 31 نهجالبلاغه که وصیتنامه حضرت به فرزند گرامیشان امام حسن مجتبی (ع) است، اختصاص دارد. این نامه، یکی از مهمترین نامههای نهجالبلاغه بوده و بهعنوان منشور تربیتی جهان اسلام شهرت یافته و طولانیترین نامه بعد از عهدنامه مالک اشتر (نامه 53) است. بخش چهارم نیز در چهار فصلِ ماهیت دنیا، فرصتهای هدایت، دنیای ناپسند و دنیای رستگاری بوده که هریک از این فصلها شامل 6 تا 10 نامه است.
در صفحه 165 کتاب مربوط به بخش حکمتها، در حکمت شماره 191، به بیان امیرالمومنین (ع) آمده است: «و درود خدا بر او، فرمود: همانا انسان در دنیا هدف تیرهای مرگ و سرمایهای است دستخوش تاراج مصیبتها؛ با هر جرعه نوشیدنی، اندوهی گلوگیر و در هر لقمهای، استخوان شکستهای وجود دارد و بنده نعمتی بهدست نیاورد جز آنکه نعمتی از دست بدهد و روزی به عمرش اضافه نمیگردد، جز اینکه از باقیمانده عمرش کم میشود. پس ما همراهان مرگیم و جانهای ما هدف نابودی است، پس چگونه به ماندن جاودانه امیدوار باشیم. درحالیکه گذشت شب و روز، بنایی را بالا نبرده، جز آنکه آنرا ویران کرده و به اطراف پراکنده میکند.» امام در این حکمت، به ناپایداری دنیا و فانی بودن آن اشاره داشته، انسان را به توجه بیشتر به آخرت و دوری از وابستگی به دنیا فرا میخواند.»
همچنین در بخش سوم کتاب که به نامه شماره 31 (وصیت امیرالمومنین (ع) به امام حسن (ع)) اختصاص دارد، درباره «پایان سفر به سراب آرزوها»، میخوانیم: «امیرالمومنین (ع) پس از ذکر خصال دنیاپرستان و بازی دنیا با ایشان، در اینجا، به فرارسیدن اجل و مرگ و برباد رفتن آرزوها اشاره نموده، میفرماید: «کمی صبر کن (مهلت بده)، بهزودی تاریکی برطرف میشود». حضرت بعد از اینکه چگونگی سرگرم شدن دنیاپرستان را به دنیا بیان داشت، اشاره مینماید که لختی درنگ، کمی تأمل، بهزودی تاریکی برطرف خواهد شد! شاید مراد آنست که بهزودی با رخ نمودن مرگ و آشکار شدن حقیقت و ارزش واقعی دنیا، همهچیز روشن خواهد شد.»
در قسمتی از بخش پایانی کتاب نیز به موضوع «رزق و روزی» اشاره میشود: «امام (ع) در نهجالبلاغه به تناسب، به موضوه رزق و روزی اشاره فرموده، توصیههایی راهگشا و ارزشمند داشتهاند. از آنجمله میتوان به نامه 31 و سه حکمت 267، 379 و 381 اشاره نمود. در این عبارات و کلمات نورانی، امام (ع) تلاش میکنند تا انسان را متوجه سازند که هدف از خلقت او، کسب روزی و تلاش برای ارتزاق نبوده، بلکه او برای کسب معرفت و ارتقاء معنویت آفریده شده است. لذا تلاش برای کسب روزی بیش از حد و تامین فرداها، نبایستی اولویت در صَرف سرمایه عمر و روزگارش باشد. بنابراین اصلاح سبک و روش زندگی، از نگاه دنیامحور و توسعهطلب، به نگاه آخرتمحور و معنویتطلب، ممکن نمیشود، جز با تصحیح و اصلاح نگاه به زندگی و باور و یقین به قضای الهی در تامین رزق و مایحتاج انسان! بدیهی است هیچ انسان عاقلی انتظار ندارد که هر روز سبد روزی او بدون تلاش در مقابلش بیافتد. بلکه انسان عاقل و مومن، نهایت جد و تلاش خود را برای انجام تکلیف بهکار خواهد بست. ولی انتهای کار به این باور خواهد رسید که روزیرسان خداست.»
نخستین چاپ جلد پنجم کتاب «علی (ع) تجلی حق» در 486 صفحه با شمارگان یکهزار نسخه به بهای 52 هزار تومان از سوی انتشارات آراد کتاب به بازار نشر عرضه شده است.
نظر شما