سناپور با اعلام خبر انتشار سومین کتاب از سهگانه خود مطرح کرد:
«آتش» به پیچیدگیهای یک مجموعه بزرگ انسانی میپردازد
حسین سناپور، نویسنده و شاعر ضمن اعلام خبر انتشار رمان جدیدش به نام «آتش» گفت که این اثر سومین کتاب از سهگانه «دود»، «خاکستر» و «آتش» است که به داستان دختر جوانی میپردازد که پیچیدگیهای یک مجموعه بزرگ انسانی میپردازد.
سناپور در توضیح این اثر به ایبنا گفت: «آتش»، رمانی کوتاه و مستقل است که به شکلی با دو رمان قبلی من یعنی «دود» و «خاکستر» در ارتباط است و به گمانم بشود نام سهگانه روی این سه اثر گذاشت.
وی ادامه داد: شخصیت اصلی این رمان یک زن جوان است که در شرکتی بزرگ فعالیت میکند و با مسائل پیچیده بسیاری درگیر است. از طرف دیگر این شخصیت رابطه عاطفی با یکی از اعضای شرکت دارد که به پیچیدگی داستان میافزاید. درواقع مخاطب با خوانش این اثر در چنبرهای از روابط، خیانتها و پیچیدگیهای یک مجموعه بزرگ انسانی قرار میگیرد؛ مسائلی که مساله امروز زندگی شهری ماست.
این نویسنده با اشاره به فضای سه داستان و شباهتهای آنها با هم گفت: سه رمان «دود»، «خاکستر» و «آتش» در یک فضا و با یک مجموعه روابط نوشته شدهاند. البته باید توجه داشته باشیم که هر سه کتاب مستقل هستند و تنها گوشههایی از روابط بین این آثار با یکدیگر همپوشانی دارند. طبیعتا همپوشانی در این سه اثر باعث ایجاد شخصیتهای تکراری میشود؛ اما روایت داستانها به شکلی نیست که اگر یکی را نخوانده باشیم، ضربه به سایر آثار وارد شود و متوجه داستان نشویم.
وی افزود: از نظر زمانی هم باید به شما بگویم که زمان روایت این رمان در حال و هوای زمان دو اثر قبلی است. در این اثر همانند دو کار قبلی المانهای سیاسی و اجتماعی وجود دارد و مخاطب با وارد شدن به داستان با آنها روبهرو میشود. این سه اثر از نظر فضا و موضوعی شبیه به هم هستند و تنها ماجراها متفاوت است. بنابراین اگر فردی سه رمان را بخواند متوجه میشود که 70 تا 80 درصد شخصیتهایی را که در این رمان با آنها برخورد دارد، در دو رمان دیگر وجود ندارد.
این مدرس داستاننویسی در پاسخ به این سوال که «چرا ردپای نگاههای سیاسی در همه آثار او دیده میشود؟» گفت: در زندگی امروز ما این موضوع گریزناپذیر است. حتی امروز ما به خرید هم که میرویم، گوشهای از آن به مسائل سیاسی ربط پیدا میکند. در واقع امروز سیاست است که در همه وجوه زندگی اجتماعی و چه بسا زندگی فردی ما نفوذ کرده است. وقتی مسائل سیاسی روی پوشاک، تغذیه، رفتار، ازدواج، طلاق، اخلاق و همه المانهای زندگی ما تاثیر میگذارد، چطور میتوانیم نقش آن را در زندگی روزمره انکار کنیم. بنابراین اگر شما رگههایی از سیاست را در نوشتههای من میبینید، این به دلیل نفوذ بیش از اندازه سیاست در همه وجوه زندگی ماست.
نظر شما