به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گروه علمی ـ تخصصی جامعه‌شناسی ایران با همکاری دبیرخانه سلسله سمینارهای جامعه‌شناسان ایرانی و جامعه ایرانی جهاد دانشگاهی، مرکز بررسی‌های استراتژیک، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات نشست دو روزه نقد و بررسی کتاب «دریغ است ایران که ویران شود» تالیف دکتر فرامرز رفیع‌پور را برگزار می‌کند.

در روز نخست (سه‌شنبه 21 مهرماه) از ساعت 15 تا 17 محمدامین قانعی‌راد، رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران با موضوع «آسیب‌ها و برنامه‌های تغییر برای جامعه ایران» و علیرضا شجاعی‌زند عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با موضوع «جامعه‌شناسی ایران، جامعه‌شناس ایرانی» سخنرانی خواهند کرد.

همچنین در روز دوم در تاریخ چهارشنبه 22 مهرماه از ساعت 17 تا 19 دکتر تقی آزاد ارمکی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران نقد کلی درباره کتاب «دریغ است ایران که ویران شود» ارائه خواهد کرد. رحیم محمدی، عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین نیز در این پنل درباره «ما و جامعه شناسی» سخنرانی می‌کند.

علاقه‌مندان برای حضور در این نشست دو روزه می‌توانند به نشانی بزرگراه جلال آل احمد، زیرپل گیشا، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، نیم طبقه اول، سالن کنفرانس انجمن جامعه‌شناسی ایران مراجعه کنند.

درباره کتاب 
کتاب «دریغ است ایران که ویران شود» با عنوان فرعی جنگ فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی یک مدل تحلیلی با شمارگان هزار و 100 نسخه در 934 صفحه به همت شرکت سهامی انتشار به چاپ رسیده است.

نویسنده در مقدمه درباره این کتاب چنین توضیح می‌دهد: «متغیرهای مورد بررسی در این پژوهش به شرح ذیل است:

ابتدا تلاش بر آن است تا در یک قالب وسیع‌تر بین‌المللی نشان داده شود که در رقابت‌های بین‌المللی، کشورهای قوی‌تر چه اهدافی را در کشورهای ضعیف‌تر دنبال و برای دستیابی به آن اهداف از چه روش‌هایی استفاده می‌کنند.

در مرحله بعد به آن می‌پردازم که در این قالب بین‌المللی، آنها از آغاز ارتباط، برای ایران چه جایگاهی را ترسیم و تنظیم کرده، به چه اقداماتی دست یازیده و چه ریل‌هایی را برای استثمار تنظیم و تثبیت کرده‌اند که تا به امروز به‌طور خودکار فعال‌اند. سپس خواهیم دید که انقلاب اسلامی تا چه حد با اهداف آنها سازگار بوده و از کجا تا چه میزان با اهداف آن‌ها در تضاد قرار گرفته است و در نتیجه آنها برای مقابله غیر نظامی، بر پایه چه مدل‌های فکری (تئوریکی) پیش می‌روند و بر آن پایه، چه اهدافی را با چه اقداماتی دنبال می‌کنند.

مهم‌ترین این اقدامات در زمینه‌های نظام تفکر، نظام فرهنگی، نظام مذهبی، نظام اجتماعی، نظام حکومتی و نظام سازمانی و نظام اقتصادی مورد بررسی قرار می‌گیرند.

از آنجا که مسائل در زمینه‌های فوق به‌طور جمعی در ارتباط متقابل همزمان بر وضعیت تاثیر می‌گذارند، اولاً تفکیک فصول فوق برای دستیابی به یک شناخت ساختارمند است و ثانیاً تقدم و تاخر آن‌ها نیز مبتنی بر قواعد منطقی است. درحالی‌که در عمل آن‌ها با یک نظم منطقی تاثیر نمی‌گذارند. لذا در تشریح متن نیز ناگزیر خواهم بود که گاه برخی مطالب را تکرار کنم تا ارتباط بین مطالب برای خواننده روشن شود. در عین حال در پایان تلاش خواهد شد که ارتباط بین بخش‌های فوق بطور خلاصه به گونه‌ای پیوسته تشریح شوند.

از آنجا که در این کار با تمام نیرو بر حل مسائل مهم و اصلی ایران متمرکز بوده‌ام، بر عکس مباحث تئوریکی مطرح در فهرست دروس دانشگاهی و کتاب‌های درسی منبعث از تئوری‌های خارجی، در این کار ماهیت کار چنان بود که منابع خارجی جدید زیادی که بتوانند مستقیماً به تبیین مسائل کمک کنند، کمتر یافت می‌شد؛ مگر منابعی که بسیار غیر مستقیم با آن مربوط شود. لذا روش من بر آن بوده است که در کنار استفاده معمول از منابع خارجی، با اولویت بیشتر از آنگونه منابع بومی و پرارزش خودمان که می‌تواند به درک و تبیین مسئله بیشتر کمک کند، استفاده و آنها را احیا کنم. بدین معنی که در توزیع زمان برای مطالعه منابع، آنجا که در زمان محدود می‌بایست بین یافتن آخرین منابع جدید خارجی و یا مفید‌ترین منابع داخلی، یکی را انتخاب می‌کردم، دومی را بر تکمیل لیست آخرین منابع خارجی ترجیح دادم.»