علی اکبر والایی درباره تاثیر‌پذیری ادبیات دفاع مقدس از فرهنگ عاشورا به خبرگزاری کتاب ایران گفت: معتقدم نه‌تنها ادبیات دفاع مقدس، بلکه ادبیات انقلاب اسلامی ما نیز از فرهنگ عاشورایی متاثر است زیرا مبانی فکری نویسندگان این دو حوزه، اعتقادات دینی و بر صدر آن، فرهنگ عاشورایی است.

وی با بیان این‌که فرهنگ عاشورا و کربلا در آثار امروز ما و به ویژه ادبیات دفاع مقدس به شکل‌های مختلف جلوه پیدا کرده است، افزود: حادثه عاشورا و کربلا به روشنی در ادبیات کشور ما رخ نموده و این موضوع از همان سال‌های نخست دهه 60 تاثیرش را بر چهره ادبیات جنگ ما گذاشته است.

نگارنده «مشق خاکی» در پاسخ به این سوال که چگونه ادبیات دفاع مقدس از جنبه حماسه ملی به رویکرد عاشورایی متحول شده؟ گفت: نویسندگان نخستین حوزه دفاع مقدس به دلیل فضای موجود در جبهه‌های جنگ، بیشتر در قالب حماسی آثاری را خلق می‌کردند اما از دهه 1380 به بعد، نویسندگان بر واقعیت‌های جنگ متمرکز شدند.

وی در این‌باره افزود: چنین حقایقی سبب ‌شد که جنبه‌های حماسی ادبیات جنگ تحمیلی کمرنگ‌تر شوند و ادبیات جنگ به شکل باور‌پذیرتری نگاشته شود و جنگ را از تمام ابعاد انسانی، دینی، حسی، اجتماعی و سیاسی دیده و آثاری منطقی فنی و ادبی خلق شود.

والایی با تاکید بر این‌که چنین رویکرد‌هایی مغایر با واقعیت‌های فرهنگ عاشورایی نبوده و نیست، ادامه داد: از آن‌جا که نبرد امام حسین(ع) در کربلا هم در واقع دفاع محسوب می‌شد و جنگ بر امام تحمیل شد، ادبیات دفاع مقدس نیز نمی‌تواند از این فرهنگ جدا باشد.
 
علی‌اکبر والايی، داستان‌نويسي را از سال 1364 آغاز کرد. وی از داستان‌نويسان حوزه «ادبيات پايداری» محسوب می‌شود و بیشتر در گروه سنی نوجوانان و در زمینه ادبیات دفاع مقدس  نوشته‌ است. «زندگینامه شهید حاج احمد»، مجموعه داستان «مشق خاكی» و «آوای پرستوها» از آثار اوست که با مضمون دفاع مقدس و جنگ تحمیلی نوشته شده‌اند.