محققان در این تحقیق که ماه گذشته در کنفرانسی در ایتالیا ارائه شد، از 50 نفر خواستند یک داستان کوتاه از الیزابت جورج را بخوانند، نیمی از 50 نفر از طریق کیندل و نیم دیگر از کتاب کاغذی سنتی. سپس از همه آنها در مورد شخصیتها، اشیاء و دیگر جنبههای داستان سؤال شد.
«آن مانگن» از دانشگاه استاوانگر نروژ که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشت، گفت در تحقیق مشابهی که پیشتر انجامشده بود نیز دریافتیم که خوانندگان کتاب کاغذی در بیان وقایع داستان و انسجام روایت آن، بسیار تواناتر از خوانندگان متن دیجیتالی بودند.
اما اکنون مشخص شد که در مورد زمانبندی وقایع نیز تفاوت وجود دارد. خوانندگان کیندل هنگام سنجش بازسازی داستان نتوانستند بهدرستی رویدادها را کنار یکدیگر قرار دهند.
درنتیجه محققان اعلام کردند که بازخورد کیندل نمیتواند مانند یک کتاب چاپی به بازسازی ذهنی یک داستان کمک کند.
مانگن میگوید: هنگامیکه داستانی را از روی کتاب میخوانید، میتوانید با انگشتان خود لمس کنید که تعداد برگها در سمت راست بیشتر میشوند و در سمت چپ کاهش مییابند. درواقع یک احساس لمسی از پیش رفتن در داستان علاوه بر حس بصری پیدا میکنید. درحالیکه خوانندگان کیندل چنین حسی را تجربه نمیکنند. شاید همین موضوع به خوانندگان کتاب چاپی کمک میکند حس اتفاق افتادن وقایع و پیشرفت داستان را درک کنند.
همچنین وقتی این سنجش در مورد دانشآموزان صورت گرفت، مشخص شد دانشآموزانی که از روی کاغذ، متنی را مطالعه کردند نسبت به دانشآموزانی که متن دیجیتالی خواندند، درک بسیار بهتری از مطلب داشتند.
مانگن که اکنون ریاست شبکه تحقیقات اروپایی در مورد اثرات دیجیتالی شدن را بر عهده دارد، میگوید: تحقیقات نشان میدهند که مدتزمانی که برای خواندن متون بلند باید صرف شود نیز در حال کاهش یافتن است و با توجه به دیجیتالی کردن کتابها، عمل خواندن متناوب و پراکندهشده است. همچنین صفحات نمایش دیجیتالی تأثیر منفی در جنبههای شناختی و عاطفی خواندن گذاشته است.
این محققان امیدوارند بتوانند درک علمی از مفاهیم دیجیتالی را بهبود بخشند تا درنتیجه از عهده اثرات ناشی از آن نیز بهتر بربیایند. به گفته مانگن باید دانشی مبتنی بر شواهد به ناشران ارائه داد تا بدانند کدام نوع روش (آیپاد، کیندل یا پرینت) برای چه نوع متنی باید استفاده شود و کدام محتوا در روش انتشار دیجیتالی آسیب کمتری میبیند.
نظر شما