خبرگزاری کتاب ايران (ایبنا)- حامد مظفري: تا اینجای کار علی اصغر سیدآبادی را باید «نمایشگاه باز»‌ترین روزنامه‌نگار حیطه ادبیات دانست چرا که تقریبا هر روز یادداشتی متفاوت درباره نمایشگاه امسال نوشته و در این بین خاطرات گذشته را هم چاشنی یادداشتش کرده است. سیدآبادی در یادداشت امروزش برای «شرق» در تبیین این‌که نمایشگاه باید جایی باشد برای تعاطی افکار و اندیشه ها، از اردیبهشت 76 گفته یعنی یک ماه قبل از ریاست جمهوری خاتمی و روزهایی که طرفداران دو رقیب اصلی آن انتخابات در نمایشگاه کتاب فعال بودند و گاهی جلو غرفه‌ای به دلیل حضور چهره‌ای فکری نزدیک به یکی از نامزد‌ها شلوغ می‌شد و به طور خودجوش جلسه پرسش و پاسخی مقابل غرفه شکل می‌گرفت. سیدآبادی سپس نتیجه گیری  کرده که اگر بنا باشد آدم‌های ناهمگن سیاسی جایی با هم گفت‌و‌گو کنند، کجا بهتر از نمایشگاه کتاب می‌توان سراغ گرفت؟!

حضور گشت ارشاد در نمایشگاه تهران بهانه ای شده برای «ایلنا» که گزارشی مختصر در این باره تهیه کند. محمد بقایی ماکان، مترجم درباره این حضور گفته است:«ساکنان کوی معرفت به ایجاد هر گونه تنگنا که موجب تحدید اندیشه شود نگاه مثبتی ندارند.» از آن سو مجتبی رحماندوست نماینده مجلس این گشت ارشاد را لازم دانسته و گفته است:«اگر لازم باشد باید روش هایی برای رعایت حجاب در نمایشگاه به کار گرفته شود.»


«حسنی» همچنان می تازد/راهنمای انتخاب کتاب برای کودکان
خبرگزاری اصولگرای «مشرق» 33 کتاب مفید برای کودکان که در نمایشگاه می توان آنها را تهیه کرد ارایه کرده و جالب اینکه در صدر این فهرست نیز «قصه های حسنی» به چشم می خورد. یعنی همان کتاب هایی که بسیاری از کودکان دهه 60 از آن‌ها خاطره دارند و جالب اینجاست که چنین کتاب هایی همچنان هم در میان کودکان امروز هم مخاطب دارند. حالا که حرف از «حسنی» شد بد نیست یادی کنیم از زنده یاد منوچهر احترامی نویسنده معروفت‌رین کتاب از این مجموعه یعنی «حسنی نگو یه دسته گل» که تا بود قلمش جز برای انبساط خاطر نچرخید!

روزنامه «همشهری» به جای معرفی موردی کتاب برای کودکان، راهنمایی را ارایه داده برای خرید کتاب های کودکان. در این راهنما عواملی چون محتوا، شناسنامه کتاب، ساخت و پرداخت، وضعیت ظاهری، ویژگی های نگارش، نقدها و جوایز به عنوان ویژگی های اصلی بررسی یک کتاب عنوان شده اند و از والدین خواسته شده که بر شناسنامه دار بودن کتاب و این‌که نویسنده و ناشر آن چه شخص یا اشخاصی هستند به شدت دقت کنند.

استقبال از نمایشگاه در ارتباط مستقیم است با کسادی اوضاع نشر در ماه‌های آینده
دیبا داوودی در ستون «زمهریر» روزنامه «اعتماد» استقبال نیم میلیونی مخاطبان از نمایشگاه در یک روز تعطیل را هرچند باعث ذوق زدگی مدیران دانسته اما این اقبال را در رابطه معکوس با فروش کتاب در ماه های بعد از نمایشگاه می‌داند و به طور تجربی این فرضیه را مطرح کرده که هرچه استقبال از نمایشگاه گرم‌تر و دستان مخاطبان از خرید پُر تَر باشد، باید  منتظر فصلی سردتر در فروش كتاب باشیم؛ فصلی كه از پایان نمایشگاه شروع می‌شود و حداقل دو ماه به طول می‌انجامد. فصلی كه بازار نشر با ركودی حیرت‌انگیز روبه‌روست؛ فصلی كه ناشران كتاب‌های تازه را به چاپ نمی‌رسانند یا اگر كتابی به زیور طبع آراسته شود كمتر كسی راغب و مشتاق است تا به كتابفروشی برود آن را بخرد!

شمس هم کتاب دارد و هم فیلم!
شمس لنگرودی اخیرا در فیلمی داستانی به نام «جایی در یکی از روزهای آینده» و نیز مستندی به نام «سخت مثل آب» بر اساس زندگی‌اش ایفای نقش کرده است؛ این طور که روزنامه «خراسان» خبر داده این مستند در غرفه نشراختران در نمایشگاه کتاب عرضه می شود. این شاعر یک سری از کتاب‌های قدیمی اش با عناوین «جشن ناپیدا»، «قصیده لبخند چاک چاک»، «نت هایی برای بلبل چوبی» و «خاکستر و بانو» را نیز با چاپ جدید در نمایشگاه عرضه کرده است.

هنگام بوسه و غزل عاشقانه است درست جایی که سلامت را نخواهند پاسخ گفت!
شبکه های اجتماعی مانند هر موضوع دیگری نمایشگاه کتاب را هم در کانون توجه قرار داده اند. فارغ از صفحه فیس بوک نمایشگاه بین المللی کتاب که معلوم نیست مدیریت آن برعهده چه کسی است که آخرین پست آن مربوط به سه ماه قبل است؛ یکی از صفحه های پرطرفدار نمایشگاه در این شبکه اجتماعی «از نمایشگاه کتاب چه کتابی بخریم» است که در آن همه کاربرانی که به نمایشگاه رفته اند و در آنجا کتابی خاص توجهشان را جلب کرده می توانند پست بگذراند و کتاب معرفی کنند.

«چیزی اینجـا آغاز نمی شود»که گزیده ای از آثار شاعران و عکاسان برجسته ایرانی است، رمان «عکاس باشی» نوشته امین رهبری و برگردان داستان «لیلی و مجنون» به نثر که توسط عباس یعقوب نژاد انجام شده از جمله کتاب‌هایی هستند که در آخرین پست های این صفحه معرفی شده اند. یعقوب نژاد در چرایی برگردان «لیلی و مجنون» به نثر می گوید:«درست است که غم نان و بیم جان، در این وانفسای روزگار که هر مشکلی از پشت به تو خنجر زده و نفست را می گیرد و بند می آورد، جایی برای خواندن این داستان نمی گذارد اما خدای من شاهد است که در لابه لای همین دغدغه برخاستن از پنجره های زندگانی، همین منظومه های عشقی و داستانی بیشتر به داد دل آدم می رسد و خلوت تنهایی را به خوبی پر می کند. حالی به تو دست می دهد و با شهپر خیال و اندیشه، به دنیای غیرمادی عشق و حال ، قدم می گذاری و نشئه حالات عشاق بزرگ می شوی. می دانم که به قول سایه هنگام بوسه و غزل عاشقانه نیست اما در جایی که سلامت را نمی خواهد پاسخ گفت، سرها در گریبان است و اهل نظر کناره می گیرند، چه می توان کرد جز آن که تاریخ تقویم را ورق بزنیم و دوره کنیم روز را و هنوز را. »-