سه‌شنبه ۱۲ شهریور ۱۳۹۲ - ۰۸:۴۵
اندیشه‌های فقهی و فلسفی در زمان امام صادق(ع) به اوج رسیدند

مدیر موسسه معارف وحی و خرد با اشاره به طرح مباحث مختلف علمی در دوران زندگی ششمین امام شیعیان گفت: اندیشه‌های فقهی و فلسفی در زمان امام صادق(ع) به اوج رسیدند. همچنین(ع) در موقعیت فکری حاکم بر آن دوره، ایشان صلاح جامعه علمی را در گسترش علوم کلامی و عقلی ‌دانستند.-

حجت‌الاسلام والمسلمین علی نصیری ‌در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)،‌ با بیان این‌که رشد و شکوفایی تفکر عقلانی از جمله اصلی‌ترین آموزه‌های اسلامی محسوب می‌شود،‌ گفت:‌ تاکنون متون بی‌شمار دینی در این حوزه نوشته شده‌اند تا ابعاد و جایگاه عقل را در قرآن، سنت و سیره اهل بیت(ع) تبیین کنند.

وی ادامه داد: بررسی سیر تاریخ و همچنین جایگاه آموزش در حکومت‌های مختلف اسلامی نشان می‌دهد که همواره توجه به علم و دانش‌اندوزی از دغدغه‌های حاکمان وقت بوده و این مساله در دوره‌های مختلف اسلامی نیز بنابر شرایط سیاسی و اجتماعی دستخوش تغییرات شده است.

حجت‌الاسلام والمسلمین نصیری اظهار کرد: زمانی که مسلمانان مرزهای جهان اسلام را در نوردیدند و وارد بخش‌هایی از دیگر سرزمین‌ها و حتی اروپا شدند، اندیشه‌های جامعه اسلامی در قالب حکمت و فلسفه از طریق تحلیل و ترجمه به دیگران ارایه و سبب شدند تا تمدنی مستحکم بر پایه آموزه‌های اسلامی شکل بگیرد.

وی با اشاره به سیر علمی امام صادق(ع)‌ در جامعه دینی آن زمان گفت: امام صادق(ع) در موقعیت فکری حاکم بر آن دوره، صلاح جامعه علمی را در گسترش علوم کلامی و عقلی ‌دانستند و بنابراین، این حوزه را در دستور کار خود قرار دادند و مباحث و نظریات مختلفی در این حوزه مطرح شدند.

حجت‌الاسلام والمسلمین نصیری با بیان این‌که «با وجود بسیاری از انحرافات آن روزگار‌ علم و تحصیل در حوزه‌های مختلف از جمله مباحث فقهی رشد قابل توجهی پیدا کرد» افزود:‌ این موضوع مهم مرهون تلاش شاگردان امام صادق(ع) در انتقال مفاهیم علوم مختلف به‌ویژه فلسفه بود.

این کارشناس حوزه فقه و علوم قرآنی با اشاره به جریان‌های فکری فلسفی که در آن زمان در کنار فلسفه اسلامی طرح می‌شدند، گفت: در آن دوره ترجمه فلسفه یونانی تازه شروع شده بود و نحله‌های مختلف فکری طرح می‌شدند که به نظریه‌پردازی نیاز داشتند. بنابراین، کتاب‌های گوناگونی در این حوزه‌ها از سوی شاگردان امام صادق(ع) نوشته شدند.

وی در پایان گفت: آن‌چه سبب شد نظریات مختلف بدون هیچ‌گونه تداخل مطرح شوند و با یکدیگر  تعامل داشته باشند،‌ برپایی جلسات متعدد و مناظرات علمی بود، چراکه علاوه بر آشنایی دیگران از نظرات مخالفان یا موافقان،‌ نقاط قوت و ضعف هر نظریه نیز عنوان می‌شد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط