رفیع افتخار در گفت و گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: کتابی با عنوان «تپش» را با موضوع دفاع مقدس و برای کودکان در دست تالیف دارم.
وی که تاکنون نگارش دو فصل از «تپش» را به پایان برده است، درباره محتوای اثر در دست تالیفش توضیح داد: «تپش» به ماجرای پسری 12 ساله می‌پردازد که در نتیجه بمباران و موشک‌باران عراقی‌ها در جنگ تحمیلی، تمامی افراد خانواده‌اش غیر از مادربزرگش را از دست داد که در جریان داستان، مادربزرگش هم فوت می‌کند.
نویسنده مجموعه داستان طنز «سلام آقا» تالیف رمان «تپش» را کاری متفاوت نسبت آثار منتشر شده قبلی‌اش در حوزه ادبیات کودک دفاع مقدس توصیف کرد و گفت: با آن‌که ماجرای داستان این کتاب بر گرفته از واقعیات جنگ تحمیلی است اما داستانی تخیلی از جنگ تحمیلی محسوب می‌شود.
افتخار در پاسخ به این سوال که با توجه به این که داستان «تپش» برای کودکان در حال نگارش است، آیا برای این گروه سنی تلخ و سنگین نخواهد بود؟ توضیح داد: من آثار بسیاری با موضوع دفاع مقدس برای کودکان تالیف کرده‌ام. حق با شماست! داستان کتاب ممکن است تلخ به نظر بیاید اما می‌کوشم با پررنگ‌کردن جنبه‌های مقاومت و ایثار در متن کتاب از این تلخی‌ها بکاهم.
نویسنده «برسد به دست دوست» در این باره ادامه داد: در نگارش دو فصل نخست کتاب کوشیدم با به کارگیری آرایه‌ها، لطایف ادبی مناسب و نثر شاعرانه، سنگینیِ غمی را که داستان قصد روایت کردن آن را دارد، به کودکان منتقل نکنم.
وی تالیف رمان «تپش» را سفارشی از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دانست، گفت: فصل‌بندی مشخصی برای کتاب در نظر گرفته نشده است و من اکنون نگارش فصل سوم کتاب را هم آغاز کرده‌ام.
افتخار در پاسخ به این سوال ایبنا که چرا در بیشتر داستان‌های دفاع مقدس پسربچه‌ها به عنوان شخصیت اصلی مطرح شده‌اند؟ اظهار کرد: از دهه 1360 به مدت 20 سال این روند در داستان کودکان دفاع مقدس وجود داشت و شاید به دلیل خشونت‌های جنگ بود که برای مواجهه با آن، شخصیت پسربچه‌ها را مناسب‌تر می‌دانستند. در رمان‌هایم نقش دختران و زنان را هم تا اندازه‌ای پررنگ جلوه داده‌ام.
نویسنده کتاب «تو فکر می‌کنی من خوشبختم» در این باره ادامه داد: در نگارش داستان «تپش» هم می‌کوشم وارد حاشیه‌های جبهه و جنگ تحمیلی شوم و به نقش زنان در دفاع مقدس بپردازم.
افتخار در پاسخ به سوال دیگری درباره این که چرا داستان‌نویسان در نمایش دادن شخصیت زنان در جنگ تحمیلی بر آسیب‌های جنگ متمرکز می‌شوند و جنبه‌های جهاد و مقاومت آنان مورد توجه قرار نمی‌گیرد؟ گفت: در کشور ما ورود به موضوع‌های تازه شبیه با این، به جرات نیاز دارد و نویسندگان کودک باید جسارت ورود به این حوزه‌ها را در خود شکوفا کنند.
وی با یادآوری طرح داستان دیگری که قصد نگارش آن را بر محوریت حضور و رشادت‌های دختران در جبهه‌های دفاع مقدس دارد، ادامه داد: پیش از این، ورود به موضوع طنز دفاع مقدس هم بسیار دشوار بود که این مساله با جسارت نویسندگان حوزه طنز دفاع مقدس برطرف شد.
رفیع افتخار متولد سال 1339 است. وی تاكنون بيش از 25 اثر داستانی برای نوجوانان و جوانان نوشته است. بیشتر تاليفات او به زبان طنز و برخی از آن‌ها در حوزه دفاع مقدس و ادب پايداری قرار دارد. «تو فکر می‌کنی من خوشبختم»، «ساپروفیت»، «اطلس بانو» و «خانه عنکبوت‌ها» از داستان‌های او برای کودکان و نوجوانانند.
وی که تاکنون نگارش دو فصل از «تپش» را به پایان برده است، درباره محتوای اثر در دست تالیفش توضیح داد: «تپش» به ماجرای پسری 12 ساله می‌پردازد که در نتیجه بمباران و موشک‌باران عراقی‌ها در جنگ تحمیلی، تمامی افراد خانواده‌اش غیر از مادربزرگش را از دست داد که در جریان داستان، مادربزرگش هم فوت می‌کند.
نویسنده مجموعه داستان طنز «سلام آقا» تالیف رمان «تپش» را کاری متفاوت نسبت آثار منتشر شده قبلی‌اش در حوزه ادبیات کودک دفاع مقدس توصیف کرد و گفت: با آن‌که ماجرای داستان این کتاب بر گرفته از واقعیات جنگ تحمیلی است اما داستانی تخیلی از جنگ تحمیلی محسوب می‌شود.
افتخار در پاسخ به این سوال که با توجه به این که داستان «تپش» برای کودکان در حال نگارش است، آیا برای این گروه سنی تلخ و سنگین نخواهد بود؟ توضیح داد: من آثار بسیاری با موضوع دفاع مقدس برای کودکان تالیف کرده‌ام. حق با شماست! داستان کتاب ممکن است تلخ به نظر بیاید اما می‌کوشم با پررنگ‌کردن جنبه‌های مقاومت و ایثار در متن کتاب از این تلخی‌ها بکاهم.
نویسنده «برسد به دست دوست» در این باره ادامه داد: در نگارش دو فصل نخست کتاب کوشیدم با به کارگیری آرایه‌ها، لطایف ادبی مناسب و نثر شاعرانه، سنگینیِ غمی را که داستان قصد روایت کردن آن را دارد، به کودکان منتقل نکنم.
وی تالیف رمان «تپش» را سفارشی از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دانست، گفت: فصل‌بندی مشخصی برای کتاب در نظر گرفته نشده است و من اکنون نگارش فصل سوم کتاب را هم آغاز کرده‌ام.
افتخار در پاسخ به این سوال ایبنا که چرا در بیشتر داستان‌های دفاع مقدس پسربچه‌ها به عنوان شخصیت اصلی مطرح شده‌اند؟ اظهار کرد: از دهه 1360 به مدت 20 سال این روند در داستان کودکان دفاع مقدس وجود داشت و شاید به دلیل خشونت‌های جنگ بود که برای مواجهه با آن، شخصیت پسربچه‌ها را مناسب‌تر می‌دانستند. در رمان‌هایم نقش دختران و زنان را هم تا اندازه‌ای پررنگ جلوه داده‌ام.
نویسنده کتاب «تو فکر می‌کنی من خوشبختم» در این باره ادامه داد: در نگارش داستان «تپش» هم می‌کوشم وارد حاشیه‌های جبهه و جنگ تحمیلی شوم و به نقش زنان در دفاع مقدس بپردازم.
افتخار در پاسخ به سوال دیگری درباره این که چرا داستان‌نویسان در نمایش دادن شخصیت زنان در جنگ تحمیلی بر آسیب‌های جنگ متمرکز می‌شوند و جنبه‌های جهاد و مقاومت آنان مورد توجه قرار نمی‌گیرد؟ گفت: در کشور ما ورود به موضوع‌های تازه شبیه با این، به جرات نیاز دارد و نویسندگان کودک باید جسارت ورود به این حوزه‌ها را در خود شکوفا کنند.
وی با یادآوری طرح داستان دیگری که قصد نگارش آن را بر محوریت حضور و رشادت‌های دختران در جبهه‌های دفاع مقدس دارد، ادامه داد: پیش از این، ورود به موضوع طنز دفاع مقدس هم بسیار دشوار بود که این مساله با جسارت نویسندگان حوزه طنز دفاع مقدس برطرف شد.
رفیع افتخار متولد سال 1339 است. وی تاكنون بيش از 25 اثر داستانی برای نوجوانان و جوانان نوشته است. بیشتر تاليفات او به زبان طنز و برخی از آن‌ها در حوزه دفاع مقدس و ادب پايداری قرار دارد. «تو فکر می‌کنی من خوشبختم»، «ساپروفیت»، «اطلس بانو» و «خانه عنکبوت‌ها» از داستان‌های او برای کودکان و نوجوانانند.
نظر شما