دوز درمان
بیماران از نظر میزان مقاومت جمجمه در برابر بار الکتریکی با هم متفاوتند (پرودیک 2005). یک دوز مشخص برای یک بیمار می‌تواند بسیار زیاد یا حتی برای شخص دیگر ناکافی باشد. این یک مسئله‌ی مهم است به این علت که دوز تحریکی بالاتر موجب کارایی بیشتر، اما اثرات جانبی شناختی زیادتر می‌شود. بسیاری از درمانگران ECT از مقیاس‌ها یا الگوریتم‌های موجود که براساس سن و جنسیت است برای تخمین دوز مناسب استفاده می‌کنند. بعضی دیگر از روشی بنام سنجش دوز استفاده می‌کنند. در این روش، الکتریسته در یک روند افزایشی از نظر مقدار بر روی بیمار به کار گرفته می‌شود تا اینکه یک حمله اتفاق بیفتد؛ نقطه‌ای را که در آن حمله به وقوع پیوست را آستانه حمله می‌نامند. دوز لازم در مراحل بعدی بر پایه عدد اولیه بدست آمده تعیین می‌شود. برای مثال، 150 درصد میزان آستانه حمله، به طور متداول، آستانه حمله نیز در طول چند هفته از دوره ECT به دلیل پاسخ مغز به این صورت که می‌خواهد از حمله بعدی جلوگیری کند، افزایش می‌یابد. بعضی می‌پندارند که اثر ضد افسردگی ECT می‌تواند به این افزایش در آستانه‌‌ی حمله مربوط باشد، با این وجود این مسئله هنوز بحث برانگیز است.
صفحه 71 / روش‌های درمانی تحریک مغزی برای متخصصان/ ادموند هیگینز، مارک جورج/ ترجمه دکتر رضا رستمی، آرمان بردبار، ساناز خمامی/ کتاب ارجمند و نسل فردا/ چاپ اول/ سال 1391/ 192 صفحه/ 4900 تومان
چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما