به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، اين نشست از سوي «قطب علمي پژوهش‌هاي فرهنگي و ادبي فارس» دانشگاه شيراز و با همكاري انجمن دوستداران حافظ، روز گذشته شنبه 26 فروردين ، در محل تالار شهيد منتظري دانشكده علوم دانشگاه شيراز برپا شد.
در ابتداي اين مراسم كاووس حسن‌لي، مدير قطب علمي پژوهش‌هاي فرهنگي و ادبي فارس، دانشگاه شيراز، ضمن خوش‌آمدگويي به مهمانان گفت: سيمين دانشور، داستان‌نويس صاحبنام معاصر، شيرازي بود و ما شيرازي‌ها بيش از ديگران موظف به گراميداشت نام و ياد او و پاسداشت يك عمر فعاليت‌هاي ادبي و فرهنگي وي هستيم.
وي افزود: دانشور از سال 1327 كه نخستين مجموعه داستان خودش را با عنوان «آتش خاموش» منتشر كرد، تا دوره‌هاي پاياني حياتش حركتي هميشه رو به جلو داشت. دانشور مانند ديگر نويسندگان و شاعران معاصر ما دچار جوان‌مرگي نشد.
حسن‌لي افزود: هدايت، داستان‌هاي اوليه دانشور را مي‌خواند و برايش اصلاح مي‌كرد و اين براي دختر جواني كه در سال‌هاي اوليه نويسندگي‌اش بود، مفيد واقع مي‌شد. از سوي ديگر هرگز نمي‌توان گمان كرد كه حدود بيست سال زندگي با آل‌احمد در او تاثير نداشته باشد. يادمان باشد آل احمد در آن سال‌ها بيش از همه نويسندگان و روشن‌فكران از نيما و سروده‌هايش دفاع كرد.
ديگر سخنران اين نشست، منصور اوجي بود كه در آغاز سخنراني‌اش گفت: بگذاريد نكاتي را كه مي‌خواستم در پايان عرايضم در مورد سيمين بگويم در ابتدا به آنها اشاره‌اي بكنم. خداوند بزرگ داراي صفات جلاليه و جماليه است و هنرمندان بزرگ نيز در آثارشان از صفات جلاليه و جماليه بهره برده‌اند. چنان كه فردوسي و مولوي آثارشان سرشار از شكوه است و حماسه و سعدي و حافظ، آثارشان سرشار از تغزل و زيبايي است.
وي در ادامه تصريح كرد: سيمين با كسي ازدواج كرد كه نامش جلال بود. او در عرصه‌هاي فراموش شده انساني؛ زني بود به آرامش رسيده، جز خوبي‌هاي ديگران را به چشم نمي‌آورد و اين وراي ارج ادبي اوست؛ چرا كه در قلمرو داستان كوتاه، نامش براي هميشه زنده است و در حيطه رمان، «سووشون» او مثال زدني است.
شهلا پروين‌روح، نيز در ادامه اين برنامه، ضمن گراميداشت ياد سيمين دانشور، به تاثير عميق وي بر حوزه داستان‌نويسي ايراني اشاره كرد و گفت: آثار سيمين در زمينه داستان كوتاه، تا به امروز، آن‌گونه كه شايسته است، مورد بررسي قرار نگرفته است.
سپس عزيزالله شباني، به عنوان آخرين سخنران اين برنامه به مقاله خود با عنوان «نارنج و ترنج قصه‌گو مرده» درباره رمان «جزيره سرگرداني» سيمين دانشور گفت: اين رمان محل رستاخيز ميان متن‌هاست. از ميان تمامي عناصر ميان‌متني اين اثر، عنصر قصه را بازيابي كرديم؛ قصه‌هايي مانند «خاله سوسكه»، «سنگ صبور»، «سيندرلا» ... و سرانجام قصه «نارنج و ترنج» در اين جزيره به چشم مي‌خورد.
وي افزود: قصه «نارنج و ترنج» در اين جزيره، رستاخيزي چشم‌گير دارد. سيمين با بازگشت‌هاي گاه‌به‌گاه به اين قصه و بن‌مايه‌هاي آن، گاهي به صورت قصه‌اي براي كودكي هستي، گاهي به صورت استعاره‌اي براي نام هستي، قهرمان جزيره يا ضد قهرمان آنجا، گاهي به صورت هستي عاشقانه هستي در باغ پر از ديو، در يك هستي زنانه كه بر سرشاخه‌هاي بودن پيوند خورده است و در يك تكرار معني‌دار، تاكيدي بر بودن زنانه را به ثبت مي‌رساند.
اهداي يادبود به سخنرانان و پذيرايي از ميهمانان، پايان‌بخش اين مراسم بود.
یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۱ - ۱۷:۰۹
نظر شما