محمد نقي‌زاده، نويسنده اين اثر، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، عنوان كرد: دين اسلام، مباني قابل توجهي را در عرصه توسعه پايدار شهر دربر دارد.
وي افزود: اين مباني در عين حفظ اصالت، در هر شهري به شكلي متفاوت ظهور مي‌كنند. انديشه شهر آرماني در اسلام وجود دارد اما اين شهر در مصر، ايران و كشورهاي ديگر متفاوت است؛ براي مثال، ما در اين كشورها، شهر آرماني ايراني اسلامي و مصري اسلامي داريم.
نقي‌زاده موضوع كتابش را بررسي نقش فرهنگ و تمدن كشورها در ساخته شدن شهرهاي آرماني اسلامي دانست و گفت: اگر جهان‌بيني و فرهنگ و تمدن را دو عامل موثر در ويژگي شهرهاي آرماني ملت‌ها بدانيم، اين كتاب به عامل فرهنگ و تمدن مي‌پردازد كه فروتر از جهان‌بيني است.
نويسنده كتاب «شهر آرماني اسلام يا فضاي حيات طيبه» درباره نظريه توسعه پايدار در اسلام گفت: كمال‌گرايي در تفكر اسلامي را مي‌توان جلوه‌اي از اين نظريه دانست. جان كلام «نظريه توسعه پايدار» اين است كه از منابع طبيعي به گونه‌اي بهره بگيريم كه براي آيندگان نيز قابل استفاده باشند. اسلام نيز توصيه مي‌كند كه منابع را به گونه‌اي مصرف كنيد كه به سوي كمال سير كنند.
وي در پايان با بيان اين كه اين انديشه اسلامي در هر فرهنگ و تمدني، رنگي متفاوت به خودش مي‌گيرد، گفت: اين كتاب نسخه ايراني اسلامي نظريه توسعه پايدار شهر را بررسي مي‌كند.
سه‌شنبه ۲۰ دی ۱۳۹۰ - ۱۲:۳۰
نظر شما