رشيدي به خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، گفت: احمدرضا احمدي پس تماشاي نمايش «منهاي دو» تصميم گرفت برايم نمايشنامه بنويسد. من نيز با كمال ميل قبول كردم اثري را كه مي‌نويسد اجرا كنم. چند دهه است كه او را مي‌شناسم و با او دوست صميمي هستم.

وي ادامه داد: پس از خواندن نسخه اوليه نمايشنامه چند جلسه با او گذاشتم و اثر هشت بار بازنويسي شد. سپس «محمد چرمشير» دراماتورژي نمايشنامه را انجام داد.

رشيدي افزود: مدتها است در حال كار كردن روي اين اثر هستم. يک ماه اجرا براي آن كم است و حداقل بايد دو ماه روي صحنه باشد و مدت زيادي سالنی براي تمرين در اختيار داشته باشيم.

وي با بيان اينكه نمايشنامه «فرودگاه، پرواز 707» كاري استثنايي و سخت است، اظهار کرد: احمدرضا احمدي، شاعر و نويسنده است و خيلي حرف براي گفتن دارد كه بايد آنها را در اجرا منتقل كرد. انتقال همه این معاني در تئاتر كار آساني نيست.

رشيدي افزود: به همان اندازه كه احمدرضا احمدي و آثارش مهم و متفاوت هستند. نمايشنامه‌اي كه نوشته هم در اجرا بايد متفاوت و مهم باشد. اين اتفاق به سادگي رخ نمي‌دهد. در دكور، بازيگر و كارگرداني اين تفاوت بايد ديده شود. او دوست قديمي من است و نسبت به او دين دارم به همين دليل نمي‌توان به سادگي از اين نمايشنامه گذشت.

وي ادامه داد: نمايشنامه چهار شخصيت زن و هشت شخصيت مرد دارد. اثري شاعرانه،‌ كمدي و در عین حال تراژيک محسوب مي‌شود و در واقع نمي‌توان براي آن ژانر خاصي قايل شد. 

به گفته رشيدي، نمايشنامه «فرودگاه، پرواز 707» در قالب كتاب منتشر و در سال 91 روی صحنه تئاتر اجرا خواهد شد.
 
داوود رشيدي از هنرمندان تئاتر، سينما و تلويزيون علاوه بر اينكه فارغ‌التحصيل كنسرواترا ژنو در رشته كارگرداني و بازيگري تئاتر است كارشناس و دانش آموخته علوم سياسي از دانشگاه ژنو نيز هست. 

احمدرضا احمدی شاعر و نویسنده كتاب‌های كودكان، از آغاز دهه ۱۳۴۰ كار فرهنگی خود را در گستره شعر نو بزرگسالان آغاز کرد و به عنوان شاعری از موج نوی شعر فارسی در محفل‌های فرهنگی و ادبی شناخته شده است. او متولد سال ۱۳۱۹ كرمان است.

از جمله آثار احمدي مي‌توان به مجموعه‌هاي روزنامه شيشه‌اي (1343)، وقت خوب مصائب ( 1347)، من فقط سپيدي اسب را گريستم (1350)، ما روي زمين هستيم (1352)، هزار پله به دريا مانده (1346)، قافيه در باد گم مي‌شود (1369)، همه آن سال‌ها (1371)، لكه‌اي از عمر بر ديوار بود (1372)، ويرانه‌هاي دل را به باد مي‌سپارم (1373)، از نگاه تو زير آسمان لاجوردي (1376) ، يادگاري(1377)، عاشقي بود كه صبحگاه دير به مسافرخانه آمده بود (1378)، گزيده ادبيات معاصر (1378)، ‌ساعت 10 صبح بود (1385) و چاي در غروب جمعه روي ميز سرد مي‌شود (1386) اشاره كرد.