کتاب "شهریار" در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان به زبان آذری منتشر شد.اين کتاب با لوح فشردهاي که در آن شهریار منظومه حیدربابا سلام را خوانده، همراه است.\
اين کتاب با لوح فشردهاي که در آن شهریار منظومه حیدربابا سلام را خوانده، همراه است.
استاد سیدمحمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) در سال ۱۲۸۵ هجری شمسي در روستای خشکاب در بخش قره چمن آذربایجان متولد شد. پدرش حاجی میر آقاخشکنابی و از وکلای مبرز و مردی فاضل و خوش محاوره و از خوش نویسان دوره خود بود.
او در اوایل شاعری بهجت تخلص میکرد و بعد با فال حافظ تخلص شهریار را تعیین کرد. او تحصیلات خود را در مدرسه متحده، فیوضات و متوسطه تبریز و دارالفنون تهران گذراند و تا کلاس آخر مدرسه طب تحصیل کرد و به مدارج بالایی دست یافت ولی عشق به شعر مسير زندگي او را تغيير داد.
شرح حال و خاطرات زندگی شهریار در خلال اشعارش خوانده میشود و هر نوع تفسیر و تعبیری که در آن اشعار بشود به افسانه زندگی او نزدیک است. عشقهای عارفانه شهریار را میتوان در خلال غزلهای انتظار، جمع وتفریق، وحشی شکار، یوسف گمگشته، مسافر همدان و.... مشاهده کرد. محرومیت و ناکامیهای شهریار نيز در غزلهايی چون گوهرفروش، ناکامیها، جرس کاروان، ناله روح و بیان شده است. خاطرات تلخ و شیرین او نيز در هذیان دل، حیدربابا و افسانه شب انعكاس يافته است.
استاد شهریار پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانه پربار و افتخار در ۲۷ شهریور ماه ۱۳۶۷ به ملکوت اعلی پیوست و پیکرش در مقبره الشعرای تبریز که مدفن بسیاری از شعرا و هنرمندان آن دیار است به خاک سپرده شد.
گزارشگر: شاه منصور شاه میرزا
نظر شما