به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، محمدعلی بهمنی، محمدجواد محبت، پرویز بیگی حبیبآبادی، سعید آذین و کومیسبایف اوتگن، شاعر قزاقستانی و از شرکتکنندگان در همایش «شاعران ایران و جهان» به ارائه دیدگاهها و پیشنهادات خود درباره نخستین دوره از این همایش پرداختند. هماندیشی و همزبانی در عرصه شعر، تبادل اندیشه، فلسفه و اطلاعات از رهگذر فرهنگ و ارائه فرصتی یکسان برای شاعران ایران و جهان از جمله نظرهايي بود که توسط این شاعران مطرح شدند.
بهمنی: همایش، هماندیشی و همزبانی شاعران را منجر شد
محمدبهمنی، شاعر ایرانی شرکتکننده در همایش «شاعران ایران و جهان» از این همایش به عنوان اتفاقی یاد کرد که سالها پیش منتظر وقوع آن برای شعر و هماندیشی و همزبانی در این حوزه بودهایم و اظهار داشت: خوشبختانه این اتفاق افتاده است اما برای بررسی بازتابهای آن و دستاوردهایی که از این منظر بهدست آوردهایم، باید منتظر گذشت زمان باشیم تا نتایج بدست آمده برای ما روشن شود.
وی افزود: احساس میکنم با برگزاری این همایش با دریچههای بازی روبرو شدهایم که تاکنون برای من و دیگر شاعران بسته مانده بودند.
محبت: فرصتی یکسان برای شاعران ایران و جهان
محمدجواد محبت، مهمترین دستاورد این همایش را ترجمه شعر ایران توسط مترجمان و چهرههای برجسته دیگر کشورها دانست و گفت: اگر یک نمونه از شعر شاعران ایرانی شرکتکننده در این همایش نیز ترجمه و در کتابی چند زبانه منتشر میشد، شاعران خارجی شرکتکننده در این همایش بیشتر و بهتر با شعر امروز ایران آشنا میشدند.
وی ادامه داد: این امر نشان میداد كه فرصت این همایش برای همگان به یک اندازه باید باشد و آن شاعری که به حرمت این دعوت در این همایش حاضر شده، نیز باید حق معرفی شدن را داشته باشد.
آذین: تبادلنظرهای اندیشهای از رهگذر فرهنگ
سعید آذین، مترجم شعر اسپانیولی نیز از دیگر شرکتکنندگان در همایش «شاعران ایران و جهان» بود و کم و کاستیهای این همایش را به پای تجربه نخست آن گذاشت و گفت: هرچه در این زمینه تجربههای ما بیشتر شود، بهطور حتم نحوه برگزاری نیز بهتر خواهد بود اما بهطور کلی برپایی این همایش کار بسیار ارزندهای بود و در حقیقت راه را برای تبادل فرهنگ با کشورهای دیگر بازکرد.
وی با تاکید بر این امر که تبادل اطلاعات، آرا، فلسفه، عقیده و دانش از رهگذر فرهنگ بهتر صورت میگیرد، ادامه داد: بهنظر من بهتر است از نظر زبانی تقسیمبندیهایی صورت گیرد و شاعران آلمانیزبان، عربزبان، اسپانیولی زبان و انگلیسی زبان هریک بهطور جداگانه با شعر ایران آشنا شوند و شعر خود را به ما معرفی کنند. بدین صورت برقراری ارتباط بهتر و بیشتر خواهد بود.
بیگی حبیبآبادی: آشنایی با فضای ادبی ایران
بیگی حبیبآبادی، شاعر و مدیر انتشارات فصل پنجم به تاثیر مثبت شعرخوانی حتی دو شاعر نیز در یک محفل اشاره کرد و اظهار داشت: شعرخوانی شاعران در چنین سطحی میتواند تاثیرات بهسزایی داشته باشد. شاعران خارجی در این گردهمایی توانستند تاحدودی با فضای ادبی ایران و آثار ایرانی آشنا شوند.
وی با تاکید بر این امر که همایش «شاعران ایران و جهان» پنجرههای فراوانی را برای شعر ایران به شعر جهان گشود، گفت: همچنین این همایش پنجرههای فراوانی از شعر جهان را برای ایران باز کرد. از دیگر سوی، بازه زمانی برگزاری این همایش که فاصله میان بزرگداشت عطار و سعدی دو شاعر بزرگ ایرانی بود نیز در تاثیرگذاري همایش موثرتر عمل کرد.
این شاعر به برگزاری جلساتی در شورای سیاستگذاری شعر اشاره و تصریح کرد: در جلسات آینده باید نقاط قوت و ضعف همایش بررسی شود تا همایش بتواند در دورههای بعدی بالندگی بیشتری داشته باشد.
وی پیشنهادی را برای برگزاری بهتر همایش مطرح کرد و گفت: اگر یک بیوگرافی از شاعران همراه عکس آنها تهیه میشد و در اختیار شرکتکنندگان قرار میگرفت، آشنایی و برقرای ارتباط با شاعران راحتتر انجام میشد. همچنین ترجمه همزمان شعر به زبانهای دیگر نیز میتوانست به اثرگذاری بیشتر همایش منجر شود.
اوتگن: همصحبتی با شاعران دیگر دانش شعری را افزایش میدهد
اوتگن، شاعر قزاقستانی نیز همصحبتی با دیگر شاعران را موثر خواند و گفت: آشنایی با شاعران سودانی، ترکیهای، عربزبان و دیگر ملیتها منجر به آشنایی با شعر و موضوعات شعری شد که دیگر شاعران به آنها میپردازند و این امر دانش شعری مرا افزایش داد.
وی که کتابی را با عنوان «آنتولوژی شعر شرق» در دست ترجمه و تالیف دارد، برپایی این همایش را در تکمیل این کتاب موثر میداند؛ چراکه با شاعران شرقی بسیاری در این همایش آشنا شده است.
نخستین همایش بینالمللی «شاعران ایران و جهان» از 28 فروردین تا یک اردیبهشت در سه شهر تهران، اصفهان و شیراز برگزار شد. برخی از شاعران ایرانی و خارجي شرکتکننده در این همایش به ارائه دیدگاههای خود را درباره برپایی چنین همایشی پرداختند. این شاعران ارزیابی مثبتی از برگزاری این همایش به عنوان تجربه نخست داشتند./
نظر شما