لمس کتاب در کتابخانه برای کودکان «پوگی» دیگر یک رویا نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در سیستان و بلوچستان، بارها از میزان محرومیت استان سیستان و بلوچستان در موضوعات مختلف صحبت شده و توجه‌ها به آن جلب شده است، اما شاید کمبودها و محرومیت‌ها در موضوعات فرهنگی و به‌ویژه کتاب، کمتر منعکس شده است؛ کمبود (و شاید هم نبود) کتاب و کتابخانه در بسیاری از روستاهای جنوب شرق ایران و به‌ویژه استان پهناور و مرزی سیستان و بلوچستان محرومیت فرهنگی این خطه را برای بیش از پیش گوشزد می‌کند؛ موضوعی که چندسالی است باعث شده گروه‌های مردمی و افراد خیّر و دغدغه‌مند در این حوزه نگاهشان را به خطه معطوف کنند.

هرچند در سال‌های اخیر فعالان فرهنگی گام‌های بسیار خوبی در این زمینه برداشته‌اند اما هنوز هم جا برای کار وجود دارد؛ «بهار موسوی» یکی از خیّران و افراد علاقمند و دغدغه‌مند است که با جمع‌آوری کمک‌های مردمی و همراهی سه نفر از دوستانش در پنج سال گذشته توانسته گام‌های خوبی در جهت کاهش محرومیت فرهنگی در این منطقه و به ویژه آشنایی اهالی با دنیا کتاب و کتابخوانی بردارد. همه‌ی داستان این گزارش از پنج سال و از سفر خانم موسوی به جنوب کشور نشات می‌گیرد.
 

«بهار موسوی» متولد شهرستان فردوس در خراسان جنوبی است.  فوق دیپلم حسابداری دارد و ۱۰ سال بعد از فارغ‌التحصیلی ساکن مشهد شده است. سال‌های اول کنار خواهرش حرفه غرفه‌سازی در نمایشگاه را پیش می‌گیرد و سپس دکوراسیون داخلی را انتخاب می‌کند؛ اما یکی از علاقه‌های اصلی او سفر و دیدن نقاط مختلف بود، چند سالی می‌شد که به این علاقه خود جامه عمل پوشانده بود و عکس‌هایی از سفرهایش در صفحه مجازی به اشتراک می‌گذاشت تا اینکه تصمیم گرفت به نوار مرزی خلیج فارس سفر کند.
 
حدود پنج سال پیش با توجه به شنیده‌ها و توصیه دوستانش در سفرش به چابهار قرار بود کوله‌پشتی‌ای از لوازم‌التحریر برای بچه‌های محروم این منطقه ببرد اما تماشای تصاویر و کلیپ کوتاهی از میزان محرومیت دانش‌آموزان روستاهای اطراف سراوان و چابهار به‌واسطه یکی از دوستانش، باعث شد تا قبل از رفتن در صفحه مجازی خود، فراخوانی برای جمع‌‌آوری کمک و خرید لوازم بیشتر برای این کودکان اعلام کند و در مدت 3 روز مبلغ 15 میلیون تومان جمع‌آوری و کوله‌پشتی تبدیل به دو ماشین باری لوازم مختلف از آموزشی تا کیف و کفش می‌شود و روانه منطقه می‌کند و این شروعی می‌شود برای آغاز فعالیت‌های خیرخواهانه او در حوزه فرهنگ این منطقه محروم.
 

 

از همان زمان، این کمک‌های مستمر ادامه داشت، به‌طوری‌که در ابتدای سال تحصیلی 3 تا 4 هزار بسته آموزشی شامل دفتر، کتاب، لوازم‌التحریر، کیف، کفش مدرسه و... به مدارس محروم استان سیستان و بلوچستان با همت خانم موسوی و سه نفر از دوستان او و البته کمک‌های مردمی ارسال می‌شود، در سفرهای بعدی دیدن کلاس‌های درس نامناسب برای دانش‌آموزان و میزان محرومیت آنها جرقه ساخت مدرسه با جمع‌آوری کمک‌های مردمی را در ذهن او روشن می‌کند؛ ابتدا تصور می‌کند، کار بسیار سختی پیش‌رو دارد اما با پیدا کردن واسطه‌ای از استان و اعلام فراخوانی در صفحه مجازی کلید این کار بزرگ نیز زده و از سال ۱۳۹۵ تا الان که با جمع‌آوری کمک‌های مردمی 6 مدرسه در روستاهای مختلف ساخته شده است و 2 مدرسه نیز در دست احداث دارند.
 
روستاهای اطراف زاهدان و سراوان انتخاب ساخت این مدارس توسط موسوی و دوستانش بوده‌اند، هر مدرسه با متراژ حدود ۷۰ متر به‌اضافه سرویس بهداشتی و حمام برای روستاها که هزینه‌های آن از 40 میلیون تومان شروع شده و حالا دیگر به حدود 200 میلیون تومان رسیده است و نکته مهم این است که تمام این هزینه‌ها با کمک‌های مردمی بوده است و هیچ نهاد و هیچ ارگانی در این خصوص دخالت نداشته است.
 

 

موسوی که در پنج سال گذشته چندین بار از نزدیک به روستاهای استان سیستان و بلوچستان سفر کرده بود، جنس محرومیت را از نزدیک با تمام وجود لمس می‌کرد، اولین‌بار که متوجه شد کودکان این مناطق آشنایی با کتاب‌های داستان و یا آموزشی ندارند و تنها کتاب‌های درسی را می‌شناسند، برایش بسیار سخت و غیرقابل باور بود به همین دلیل نیز تصمیم گرفت تا کتاب‌های کمک‌درسی و آموزشی را خریداری و جمع‌آوری کرده و برای دانش‌آموزان ارسال کند.
 
البته موسوی در هر کدام از مدارسی که ساخته بود، قفسه کوچکی را به‌عنوان کتابخانه در نظر گرفته بود و همان‌ موقع بود که کتاب‌های داستان جایی برای خود در دل دانش‌آموزان باز کردند، وی با دیدن ذوق و شوق بچه‌ها مصمم شد تا کتابخانه‌ای در روستای «پوگی» راه‌اندازی کند در همین راستا مکانی 80 متری برای این موضوع اختصاص یافت و از آبان سال گذشته اقدامات مختلفی برای رنگ‌آمیزی، خرید و ساخت قفسه‌های کتاب و ... با جمع‌آوری کمک‌های مردمی انجام شد.
 

 

آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان نیز وعده میز و صندلی و تعدادی اقلام برای تجهیز کتابخانه را به موسوی و دوستانش می‌دهد که تاکنون محقق نشده است اما مردم کتاب‌های مختلف مرتبط با حوزه کودک و نوجوان از داستان و ادبیات تا تاریخ و فلسفه و ... را اهدا کردند، همچنین کتاب‌هایی نیز با مبالغ جمع‌آوری شده بنا بر نیاز دانش‌آموزان کنکوری خریداری و حدود 180 کارتن کتاب ارسال شد.
 
ساخت و تجهیز کتابخانه در روستای «پوگی» روزهای پایانی اسفندماه به پایان رسید و این موضوع شاید برای موسوی و دوستانش به اندازه همان کودکان شادی‌آور بود، چون در تمام این مدت از نزدیک دیده بودند که داشتن کتاب داستان برای بچه‌ها مانند یک رویاست و دانش‌آموزان پایه پنجمی که تا آن موقع هنوز نتوانسته‌ بودند کتابی خارج از کتاب‌های مدرسه به دست بگیرند.
 

 

بهار موسوی با کمک دوستانش، آقای حاج عظیم اسماعیل کیا، خانم پانیذ پرویز و آقای رضا شهریاری همچنین ساخت کتابخانه‌ای در خوابگاه هنرستانی در شهرستان راسک استان سیستان و بلوچستان را در خاطراتش و مرور کارهایش دارد؛ سال پیش زمانی که خوابگاه این هنرستان را می‌ساختند، اتاقی را به‌عنوان کتابخانه در نظر گرفت و با 500 جلد کتاب‌های مختلف آن را تجهیز کرد تا فرصت مطالعه برای دانش‌آموزان فراهم شود.
 
خانم موسوی معتقد است دانش‌آموزان و کودکان استان سیستان و بلوچستان به‌ویژه روستاهای آن نوع دیگری از محرومیت را لمس می‌کنند و به جرئت می‌توان گفت کودکان روستاها و شهرهای این استان از حیث امکانات، شاید بیست سالی نسبت به سایر استان‌ها عقب باشند این در صورتی است که استعدادهای بسیار خوبی در میان آنها به چشم می‌خورد؛ همان میزان که ساخت و مناسب‌سازی مدارس از اهمیت برخوردار است، در اختیار قرار دادن کتاب‌های جانبی و راه‌اندازی کتابخانه نیز برای سیراب شدن عطش شناخت و کنجکاوی کودکان و نوجوانان این روستاها نیازمند توجه بیشتری است که نباید در سایه کمک‌های معیشتی و ... گم شود.  
 

 

بیش از 35 هزار جلد کتاب تاکنون توسط موسوی و دوستانش طی پنج سال گذشته میان کودکان مناطق مختلف سیستان و بلوچستان توزیع شده است، هر سال در ابتدای مهرماه بین 5 هزار دانش‌آموز کیف مدرسه با حداقل یک جلد کتاب در پنج سال گذشته توزیع کرده‌اند و در طول سال هم حدودا سالانه دو هزار جلد کتاب برای کودکان مناطق محروم ارسال کردند.
 
این چند نفر به فکر کنکور این دانش‌آموزان مناطق محروم هم هستند و هر سال در زمان قبل از کنکور سعی می‌کنند کتاب‌های کمک‌ آموزشی را به خاطر هزینه‌های بالای آن جمع‌آوری می‌کنند و برای این افراد در این مناطق ارسال می‌کنند.