وفایی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) با تاکید بر وجود منابع و مقالات متعدد درباره حافظ گفت: حافظ و شعر حافظ از دیدگاه‌های گوناگون بررسی شده و حاصل این پژوهش‌ها در کتاب‌های مختلفی گردآمده است. همچنین به بحث زیبایی‌شناسی شعر و اندیشه او نیز در عرصه تحقیق و پژوهش بسیار توجه شده است.

وی در ادامه توضیح داد: اما مهم‌ترین بحث در ارتباط با حافظ عنصر زبانی اوست و این شاعر در زمان خودش نیز در حوزه زبان تاثیر بسزایی داشته است. اما متاسفانه نسبت به زبان و مسائل زیبایی‌شناسی، تلفیق و ترکیب واژگان در زبان حافظ کم لطفی شده است.

این پژوهش‌گر حافظ را جزو افرادی برشمرد که خدمات ارزنده‌ای در حوزه زبان فارسی ارائه کرده‌ است و اظهار داشت: در محورهای هم‌نشینی واژگان شعر حافظ، خوش‌تراش بودن شعر او، زیبایی‌ اشعارش و عوامل موثر در زیبایی شعر او کتاب‌های بسیاری تالیف و منتشر شده است.

وی ادامه داد: اما این موضوع که آیا زیبایی اشعار حافظ به دلیل استفاده از ترکیبات و یا واژه‌های خوش‌تراش ترکیبی در حوزه صفت، قید و اسم و یا هر دلیل دیگری است تاکنون مغفول مانده و به آن پرداخته نشده است. به عبارت دیگر تنها به چند ویژگی بارزتر شعر حافظ توجه شده و نسبت به مسائل زبانی مختلف شعر او عنایت کمتری صورت گرفته است.

وفایی کلام حافظ را کلامی خواند که به خوبی توانسته ظرف زبانی خودش را پیدا کند و تشریح کرد: اگر به تمامی مسائل زبانی شعر حافظ پرداخته شود متوجه می‌شویم که حافظ در عصر خودش سهم بسزایی در استحکام بخشیدن به زبان فارسی داشته است.

وی در پایان یادآور شد: بسیاری از افرادی که هم‌عصر حافظ و یا پس از او در حوزه شعر فعالیت داشته‌اند نه تنها در مضمون آفرینی بلکه در حوزه زبان و استفاده از عناصر زبانی از مقلدان او بوده‌اند.