به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در زاهدان، نصرالله قادری نویسنده، کارگردان و پژوهشگر تئاتر در این مراسم ضمن تحسین این اثر، به بررسی ابعاد مختلف آن پرداخت.
وی اظهار داشت: یادمان باشد قرار نیست این اثر را با آثاری چون شکسپیر و چخوف مقایسه کنیم. کار، کار یک ایرانی است و یک منطقه از ایران که در آن اولین مسئلهای که وجود دارد بوم خود، منطقه خود و مراسم آیینی خود را ارائه داده است.
قادری افزود: دومین مسئله که در باور ما «الهام» و به باور ماتریالیستها «ناخودآگاه جمعی» است، بوی سید و سالار شهیدان، امام حسین (ع) است.
وی با اشاره به ایستادگی مردم سیستان در مقابل فشارها و عدم دشنامگویی به امیر مومنان، راز این ویژگی را در پذیرش یک نامه از امام علی (ع) توسط آنها در زمان فتح سیستان دانست و گفت: این قدرت کلمه است، همانطور که معجزه آخرین پیامبر ما کلمه بود.
قادری در تحلیل عمیقتر اثر، به حضور هوشیاری زنانه و رد پای مادرانه در هر چهار نمایشنامه اشاره کرد و افزود: احتمالاً در این کار باید مادرت دعایت کرده باشد؛ یک هوشیاری زنانه در کار دارد. در هر چهار کار رد پای مادرانه یا هوشیاری زنانه را دیدم.
وی در مقدمه کتاب «دندانهای از حرف سین» نیز آورده است: حالا کسی که بیهراس از فرهنگ دیار خود سیستان مینویسد و به آن میبالد و از طعن و لعن برج عاج نشینان نمیترسد، پا به این وادی نهاده است؛ صاحب دیدگاه شود و از آیین و مراسم آیینی دیارش بگوید و بکوشد که آنها را نمایشی کند تا علت غایی ادراک کند که «جشن حنابندان» فقط یک رسم نیست، یک شیوه زندگی است.
وی این چهار نمایشنامه را دارای یک روح مشترک از ساحت تماتیک دانست و گفت: این آثار گرچه از نظر کمی تک پردهای هستند، اما از نظر کیفی دارای بخش فانتستیک و تز اجتماعی بوده و در پی مخاطب کنشگر هستند.
قادری این گام آغازین را مبارک خواند و ابراز امیدواری کرد: این آثار در مواجهه با مخاطب و منتقد، در گامهای بعدی پختهتر شود.
به گزارش ایبنا، «دندانهای از حرف سین» نوشته ارسلان محبی به همت انتشارات سیصد و شصت درجه در سال ۱۴۰۳ راهی بازار کتاب شده است.
این مجموعه نمایشنامه، تلاشی برای بازنمایی تاریخ، فرهنگ و باورهای عمیق مردم سیستان در پیوند با عشق به اهل بیت (ع) و مبارزه با ظلم است.
نظر شما