محمد خزایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: طبق سیاست‌گذاری اعضای هیئت علمی جایزه کتاب سال، اولویت‌هایی برای بخش هنر مشخص شده بود که کمبود آن‌ها می‌توانست روند بررسی کتاب‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. از جمله این اولویت‌ها، کیفیت پژوهشی، نوآوری در محتوا و رعایت استانداردهای لازم در ارائه مطالب بود.
وی مطرح کرد: در حوزه گرافیک، کتاب‌ها در سطح متوسطی قرار داشتند و هنوز فاصله محسوسی با سطح مطلوب مشاهده می‌شد. سال‌هاست که در بخش هنر، به‌ویژه هنرهای تجسمی، کتاب درخشانی دیده نمی‌شود. دلیل این موضوع، نیاز به زمان، سرمایه و حمایت‌های لازم برای تولید آثار پژوهشی کیفی است.
خزایی افزود: کار پژوهشی در حوزه هنر، فرآیندی پیچیده و پرهزینه است. من خودم برای چاپ کتابی که ۳ سال پیش منتشر کردم، وقت و انرژی زیادی صرف کردم تا به نتیجه برسد. حمایت از هنرمندان و پژوهشگران در این حوزه ضروری است، اما متأسفانه حمایت‌ها به‌درستی انجام نمی‌شود. اگر سرمایه‌گذاری هدفمند و درستی صورت گیرد، بدون شک شاهد آثار بهتری خواهیم بود.
وی خاطرنشان کرد: برای ارتقای سطح کیفی، تشکیل گروه‌هایی تخصصی برای شناسایی و حمایت از هنرمندان و پژوهشگران مستعد امری ضروری به نظر می‌رسد. حمایت‌های دولتی اگر در جای درست و برای افراد شایسته انجام شود، می‌تواند به ارتقای کیفیت آثار پژوهشی در حوزه هنرهای تجسمی نیز کمک کند.
در پایان، محمد خزایی از حضور برخی آثار خلاقانه در میان کتاب‌های این دوره سخن گفت و تأکید کرد: در میان آثار، نمونه‌هایی بودند که قابلیت کاوش و معرفی بیشتر را داشتند و می‌توانند در آینده در سطح ملی و بین‌المللی مطرح شوند.
نظر شما