به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «دورانهای سخت در سرزمینهای فراوانی» با عنوان فرعی سیاستهای نفت در ایران و اندونزی تالیف بنیامین اسمیث و ترجمه علی طیبی از سوی انتشارات شیرازه کتاب ما منتشر شد.
چرا برخی از کشورهای نفتخیز از پسِ بحرانهایی که در دورانهای رکودِ حاصل از کاهش درآمدهای نفتیشان با آنها مواجه میشوند بر میآیند و برخی دیگر نه؟ هیچکدام از دو نظریه شناختهشده «دولت رانتی» و «نفرین منابع» که بر توصیف و توضیح علل فروپاشیِ دولتهای نفتی در دورانهای رکود متمرکز هستند توان پاسخگویی به این پرسش را ندارند. در این کتاب، تلاش میشود که با بهرهگیری از مکتب نهادگراییِ تاریخی که بر «وابستگی به سیر» تأکید دارد، پاسخی به این پرسشها داده شود.
مدعای نویسنده آن است که میراث نهادی دوره توسعه اولیه است که رهبران دولتها را در طول بحرانهای اقتصادی و سیاسی بعدی، محدود یا توانا میسازد. به عبارت دیگر، نهادهایی که رهبران کشورها در دورانهایی که به واسطه ضعف مخالفان یا امکاناتی که رانتهای نفتی در اختیارشان میگذارند، ایجاد میکنند (یا نمیکنند) است که آنها را برای مواجه شدن با بحرانها در دورههای بعدی توانمند میسازد تا دوام یابند (یا نیابند).
کتاب «دورانهای سخت در سرزمینهای فراوانی» با عنوان فرعی سیاستهای نفت در ایران و اندونزی تالیف بنیامین اسمیث و ترجمه علی طیبی با ۳۸۶ صفحه و بهای ۴۲۵ هزار تومان از سوی انتشارات شیرازه کتاب ما به پیشخان کتابفروشیها آمد.
نظر شما