به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، حجت‌‎الاسلام یوسف جمالی با اعلام این خبر گفت: نهمین کنگره علمی پژوهشی علامه بلادی بوشهری با حضور روحانیون، ائمه جمعه، طلاب، اساتید حوزه و دانشگاهیان روز دوشنبه، ۱۳ آذر ۱۴۰۲ برگزار می‌شود.

وی دربارۀ اهداف برگزاری این کنگره علمی بیان کرد: یکی از هدف‌های مهم برگزاری کنگره علامه بلادی بوشهری، معرفی و شناساندن بیشتر این عالم بزرگ به آحاد جامعه به‌ویژه قشر حوزوی است.

جمالی تأکید کرد: این کنگره نقش بسزایی در قلم به‎دست شدن طلاب و اساتید حوزه و دیگر روحانیون داشته و موجب ارتقاء سطح تحقیق و پژوهش آنها شده‌است.

وی سپس آثار هشت دوره اخیر این کنگره را هم از نظر کمی و هم کیفی مطلوب و رضایت‌بخش دانست و گفت: سال به سال به کیفیت آثار ارسالی به دبیرخانه‌های این کنگره علمی پژوهشی افزوده شده است.

دبیر نهمین کنگره علمی پژوهشی علامه بلادی بوشهری افزود: مقرر شده با پیگیری‌های مؤثر آثار و مقالات برگزیده در مجلات علمی ISC چاپ شود که این موضوع به اعتبار مقالات می‌افزاید. توجه به شعار سال در موضوعات کنگره و نیز محور مقاومت یکی از مسائل مهمی است که در این دوره مورد توجه قرار گرفته است.

جمالی در ادامه به برخی تغییرات در برگزاری نهمین دوره کنگره علمی پژوهشی علامه بلادی بوشهری اشاره و تصریح کرد: همچنین مقرر شد در این دوره، پیش‎داوری مقالات همچون جلسه دفاع پایان‎نامه‌ها در مدارس علمیه هر شهرستان صورت بگیرد که پس از ارزیابی و تجلیل از آن‎ها، آثار برتر هر شهرستان به‌مرحله استانی راه پیدا کرده و برترین‌های استان در مراسم اختتامیه این کنگره که ۱۳ آذر ماه در مصلی نماز جمعۀ بوشهر برگزار می‌شود، مورد تجلیل قرار می‌گیرند.

وی در خصوص قالب آثار ارسالی به نهمین کنگره علمی پژوهشی علامه بلادی بوشهری توضیح داد: آثار می‌توانند در قالب کتاب، پایان‎نامه و مقاله علمی به دبیرخانه کنگره ارسال شوند. مهلت ارسال آثار به دبیرخانه این کنگره نیز تا پایان آبان سال جاری خواهد بود.

به گزارش ایبنا، سید عبدالله بلادی بوشهری، ملقب به مجتهد بلادی بهبهانی بوشهری، عالم مبارز و دانشمند کثیرالتألیف و از مراجع شیعه مشروطه‌خواه عراق در قرن چهاردهم هجری بود.

وی در ۱۲۹۱ ق در خاندانی عالم و اصلاً بحرینی، در نجف اشرف متولد شد. پس از فراگیری دروس مقدماتی نزد پدرش، سیدابوالقاسم مجتهد، همراه او از نجف به بوشهر رفت. در ۱۳۰۳ ق، در سفر سیدجمال الدین اسدآبادی به بوشهر و ملاقات‎های وی با پدرش با سیدجمال و افکارش آشنا شد. بعدها بلادی در السوانح و اللوائح از سید جمال تجلیل کرد و از اینکه معاصرانش افکار وی را درک نمی‎کردند، ابراز تأسف نکرد.

بلادی در بوشهر نزد استادان فن به آموختن دروس رایج، چون ادبیات، فقه، اصول، و نیز زبان انگلیسی، پزشکی، هندسه و نجوم پرداخت. در ۱۳۱۱ ق راهی نجف شد و سه سال در آنجا تحصیل کرد؛ سپس به بوشهر و از آنجا به شیراز رفت و نزد برخی استادان آن دیار به تحصیل خود ادامه داد.

در ۱۳۱۹ ق به نجف بازگشت و در حوزه درسی آخوند ملامحمدکاظم خراسانی، سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی و دیگران، تقریباً به مدت هفت سال، مدارج عالی اجتهاد را گذراند و از برخی مشایخ اجازه روایت گرفت. خود او در الزلال المعین فی احادیث الاربعین بعضی از طرق روایی خویش را نوشته است که در آن، نام مشایخی چون محدث نوری، شیخ محمد طه نجف، شیخ محمدحسن نجفی (صاحب جواهر) و کلینی دیده می‎شود.

آموخته‌های بلادی در نجوم جدید، زمینه‌ساز مباحثات علمی او با سید هبه‌الدین شهرستانی و تألیف الاسلام و الهیئه شهرستانی شد که بلادی بر آن مقدمه‌ای نوشت. در انقلاب مشروطیت، بلادی مانند استادش آخوند خراسانی از مدافعان جدی مشروطه بود. کتاب کشکول وی، نشانه این دیدگاه است و از اسناد تاریخ اجتماعی و فکری حوزه نجف اشرف در آغاز انقلاب مشروطیت در ایران محسوب می‌شود.

بلادی در ۱۳۲۶ ق، به بوشهر بازگشت و به تدریس و ارشاد، نشر احکام و تألیف کتاب پرداخت و مقامی بلند در میان مردم یافت و ملجأ و مرجع آنان در مسائل دینی و اجتماعی شد. همچنین به سبب رابطه نزدیکی که با «انجمن اتحاد اسلام» بوشهر داشت، خدمات فراوانی به جنبش مشروطیت کرد. در فاصله سال‌های انقلاب مشروطیت تا شروع جنگ جهانی اول، همراه با رئیسعلی دلواری و یارانش، به تدریج بر دامنه مبارزه و مقابله با حضور انگلیسی‌ها در جنوب ایران افزود تا بدانجا که انگلیسی‌ها قصد ترور وی را داشتند. از این رو، بلادی به همراه روحانی مجاهد و منتفذ بوشهر، شیخ علی آل عبدالجبار، به شیراز هجرت کرد و به آزادیخواهان پیوست و با آیت‌الله شیخ جعفر محلاتی فتواهایی بر ضد انگلیسی‌ها صادر کرد. بلادی با پایان یافتن جنگ و تخلیه بوشهر به آنجا بازگشت و تا آخر عمر در همانجا به سربرد و به ارشاد مردم پرداخت.

در دوران رضاشاه نیز بلادی در چند مقطع به مقابله برخاست، از جمله با حرکت گسترده اسلام‎زدایی آن دوران که در رساله مقامع حدید یا زاجر قوم جدید وی منعکس است، در غوغای رفع حجاب و در کتاب سدول الحجاب فی وجوب الحجاب، با اتکا به آیات و روایات و آرای فقها و با توجه به شرایط زمانی، ابعاد مختلف حجاب را بررسی کرد. در ماجرای قتل چند تن از زائران ایرانی خانه خدا به دست وهابی‌ها رساله تشجیع دلیران یا نهضت ایران را تألیف کرد و به افشای ماهیت حکومت وهابی پرداخت و خواستار بین‌المللی کردن مکه و مدینه شد. رساله علاج عاجل را نیز به مناسبت تخریب قبور بقیع، در تقبیح عاملان این حادثه تألیف کرد.

بلادی تألیفات متعدد و متنوعی بالغ بر هشتاد عنوان در فقه، اصول، منطق، فلسفه، احکام، عبادات، دعا، نجوم، پزشکی، تاریخ سیاسی معاصر ایران و جهان، تاریخ اسلام، سیره رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار علیهم‌السلام و حتی تعلیم اطفال دارد که از وسعت معلومات و توجه او به مسائل زمانش حکایت دارد.

دیگر آثار مهم وی عبارتند از: الزلال المعین فی احادیث الاربعین، گزیده و شرح فقهی و کلامی چهل حدیث از کتباً کافی در دو مجلد، که معرف گرایش فقهی و کلامی بلادی است. وی معمولاً به شرح علامه مجلسی، مرآه العقول نظر دارد و خو نیز به تشریح و توضیح احادث و مطالب مستفاد از آن می پردازد. الکهف الحصین فی الدین المبین درسه مجلد در توحید و نبوت و سیرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امامت و سیرت امیرالمؤمنین علیه السلام، الردود السته که فقط قسمت اول از مباحث ششگانه آن را تألیف کرد. این کتاب در ۱۳۴۳ ق در بوشهر به پایان رسید و در ۱۳۴۸ ق در بمبئی چاپ شد.

الردود السته پاسخ به اتهاماتی است که در کتاب فقه ابن تیمیه، تألیف یکی از نویسندگان حنبلی حجاز، به شیعه نسبت داده شده است. الکشکول در دو مجلد در اصول عقاید و ماطلب متنوع سیاسی، اجتماعی و اخلاقی؛ الشمس الطالعه در شرح زیارت جامعه، مظهر الانوار فی احوال الائمه الاطهار، ملاک القضاء کتابی فقهی درباره قضا و آیات تکوینی در سه مجلد، درباره زمین و خورشید با استفده از آیات قرآن.

بلادی، به‌خاطر وسعت معلومات و توجه به مسائل روز و مرجعیت بلامنازعش در بوشهر برای حل مشکلات دینی و دنیوی مردم، مورد احترام و علاقه شدید اهالی استان های فارس و بوشهر بود. وی در ۲۱ مهر ۱۳۳۱ درگذشت و پیکرش با تکریم مردم تشییع و سپس به نجف منتقل شد.
 

کد مطلب: ۳۴۸۵۱۷

https://www.ibna.ir/vdcfycdmew6djta.igiw.htmlibn