چگنی در گفتگو با ایبنا با بیان اینکه مجموعه «گاهی حواست نیست» شامل شعرهایی اسـت کـه در سـالیان اخیــر در قالب‌های مختلف سروده است، عنوان کرد: از وقتی علاقه‌ام را نسبت به ادبیات و شعر کشف کردم به صورت پراکنده به خواندن و نوشتن پرداختم اما چند سالی است که به‌صورت جدی فعالیتم را بر شعر متمرکز کردم.
شاعر خوزستانی شعر و شاعری را یکی از برجسته‌ترین و مؤثرترین نمودهای هنر دانست و بیان کرد: در زندگی رابطه هنر وزندگی رابطه تأثیرگذاری اسـت وکماکان در من زیست می‌کند و نمی‌توانم منکر این رابطه شوم و در چارچوب فعالیت‌ها و محیطی که در آن زندگی می‌کنم مفاهیم زاویه دیدم را نسبت به زیست بوم تغییر می‌دهند.
وی ادامه داد: شعر از آن دسته فعالیت‌هایی است کـه در مـن خلـق شـده و نسـل بــه نسل در زندگی‌ام تأثیرگذار بوده و هست. شعر می‌تواند در یک زمان یا موقعیتی خاص تأثیرگذار باشد و به زندگی شــکل بدهـد؛ یعنـی شـاعر، هنرمندانه می‌تواند عشـق، نفـرت، خشـم، زیبایی‌هـا و... را در وجـود مخاطبـان بـه نسبت قدرتش تولید کنـد.
وی گفت: خالق یک شعر پیش از حضور ذهن، باید حضور قلب داشته باشد و شاعری موفق است که بـه درد همه گوش‌ها و قلب‌ها در ادوار زمانی بخورد. به همین علت شـعر گویای حرف‌های ازلی و ابدی انسان‌ها اسـت و شعری که دارای این ویژگی‌ها باشد، منسوخ نشدنی و جاودانه است.
چگنی در بخش دیگر سخنان خود معیار یک شعر خوب را قابلیت فهم عمومی در کنار تحلیل ساختاری و هویتی برای مخاطبان دانست و تصریح کرد: گاهی یک سطر ساده و معمولی این پتانسیل را دارد که در شنونده حس هیجان و وجدی به وجود بیاورد که تا مدت‌ها اثرش در ذهن مخاطب ماندگار شود.
وی ادامه داد: تأثیر شعر و ادبیات در جامعه می‌تواند قوه تخیل همه افراد را پرورش و شخصیت انسان‌ها را شکل دهد و به واسطه این شناخت می‌توانند خود را بهتر شناخته و به دنیای پیرامون‌شان بیشتر فکر کنند. و از سوی دیگر در تعامل با همتای خود در فرهنگ دیگرِ ملت‌ها، نقش ارزنده‌ای در گفتمان فرهنگی ایفا کنند.
وی درخصوص شعر بومی و جایگاه آن در خوزستان گفت: شعر و ادبیات در خوزستان با وجود مشکلات زیادی که دارد اما از وجود شاعران برجسته‌ای برخوردار است و ادبیات جنوب همیشه سرآمدکشور بوده است. و ویژگی این دیار گویش‌ها و زبان‌های متفاوتی است که فرصت جولان را به شاعر داده تا در دنیای تخیل خود با الفاظ درشت و نرم و لطیف؛ به گونه بومی و محلی بسُراید. و این شاخصِ شعر سُرایندگان خطه ساحلی جنوب ایران است.
نظر شما