هدی پوررضائیان سایکودراماتیست و متخصص روان­شناسی سلامت مترجم «گروه درمانی با کودکان - روان ­نمایشگری با کودکان» نوشته آلفونس آیچینگر ، والتر هال که به تازگی از سوی انتشارات ارجمند منتشر شده در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره این اثر توضیح داد: کتاب «گروه ­درمانی با کودکان - روان ­نمایشگری با کودکان»، کتابی تخصصی در زمینه روان­شناسی (روان­ درمانی) است که به معرفی روان­‌نمایشگری نمادین می­‌پردازد.

او درباره روان­ نمایشگری یا سایکودراما توضیح داد: سایکودراما یکی از انواع روان­ درمانی هنرمحور است که با بهره­ گیری از فنون نمایشی از جمله ایفای نقش، صندلی خالی، آینه و مانند آنها، به برون ­ریزی هیجانی، آگاهی از تعارضات درونی و بین­ فردی و در پی آن، حل مشکلات روانی-اجتماعی افراد کمک می‌­کند.

او افزود: حال، روان­ نمایشگری نمادین، نوعی روان­ نمایشگری است که ضمن حفظ اصول اساسی روان­ نمایشگری اصلی از جمله بداهه­ پردازی، خلاقیت، رویارویی و ...، برای کودکان، متناسب ­سازی شده است. در این شیوه، کودکان بعد از مرحله آغازین یعنی انتخاب داستان نمایشی و نقش­‌ها، یک بازی نمایشی را آغاز می­‌کنند که بر اساس داستان فیلم‌­های کودکانه مشهور یا داستان­‌های پیشنهادی خود کودکان است و همراهی فعال درمانگران سبب می‌­شود تا روند بازی نمایشی به سمت و سویی برود که هیجانات و تعارضات کودکان، نمود یابند و یادگیری­‌های جدید رخ دهند.

به گفته این سایکودراماتیست، معرفی کامل این روش در کتاب از ابزارهای لازم گرفته تا شیوه و مراحل اجرا همراه با مثال‌­های روشن از تجارب روان­ نمایشگری نویسندگان کتاب (آلفونس آیچینگر و والتر هال) و همچنین نیاز مداوم جامعه روان­شناسان به شناخت روش­‌های درمانی کاربردی موجب انتخاب این کتاب برای ترجمه شد. علاوه بر اینها، آشنایی دیرینه من با این روش و کاربست مداوم آن در جلسات درمانی، یکی دیگر از ملاک­های برگزیدن این کتاب برای ترجمه بوده است.

پوررضائیان درباره مخاطبان کتاب هم بیان کرد: از منظر تخصصی و در نگاه نخست، مخاطبان اصلی کتاب حاضر، متخصصان و کارآموزان روان­ نمایشگری هستند اما به باور من تمام روان­شناسان گرامی و دانشجویان این رشته و حتی عموم مردم جامعه در هر جایگاه و رشته­ای می‌­توانند مخاطب این کتاب باشند چراکه از یک­سو تلاش‌­های متعددی برای ترجمه بومی و مفهومی اثر صورت گرفته است و از سوی دیگر مطالعه چنین کتاب­‌هایی می­‌تواند سبب آشنایی نسبی افراد با شیوه کار روان­شناسان شود که تأثیر بسزایی در گرایش مردم به استفاده از خدمات روان­شناختی چه برای پیشگیری از اختلالات و چه برای درمان آنها خواهد داشت.

او یادآور شد:‌یکی از اساسی­ ترین نکاتی که در کنار سایر نکات مهم این کتاب، به چشم می‌­آید اهمیت گروه همسالان و به طور کلی نقش گروه در تجربه‌­اندوزی و یادگیری هم در زندگی روزمره و هم در جلسات روان­ درمانی است. نکته­‌ای که معمولاً به دلایل متعدد نادیده گرفته شده است. مثلاً یکی از باورهای نادرست شایع، این است که روان ­درمانی­‌های انفرادی و اصطلاحاً خصوصی، کارآمدتر هستند و جالب­تر اینکه مشمول هزینه­‌های بیشتری هم می­‌شوند. در حالی که در روش‌­های گروهی، تأثیراتی حاصل می­‌شود که هیچ­گاه در روش­‌های انفرادی به دست نمی­‌آید. عمومی‌­سازی این دانش، نه­ تنها در سطح جامعه که بین متخصصان روان­شناسی هم ضروری است.

او در پایان گفت: به طور کلی در مورد برخی روان ­درمانی‌­ها نسبت به برخی دیگر، کتاب­های بسیار اندکی در کتابخانه‌­های عمومی، دانشگاهی یا شخصی وجود دارد و شاید به همین دلیل اقبال روان­شناسان به برخی روان درمانی­‌ها بسیار بیشتر از برخی دیگر باشد. در حالی که بر اساس مستندات علمی هیچ تفاوتی در میزان اثرگذاری روان­ درمانی­‌های مختلف نیست و اگر هست به ­نفع روش­های گروهی است. بنابراین تا زمانی که تعداد کتاب­ها از این نظر به تعادل نرسیده است، ترجمه و تألیف چنین کتاب­‌هایی ضروری به نظر می‌­رسد.