به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، محمدجعفر محمدزاده، پژوهشگر زبان فارسی و کارشناس ادبی این برنامه عنوان کرد: به جز مقدمه‌ای که محمد گلندام دوست و معاصر حافظ بر دیوان وی نوشته است، اطلاعات زیادی از زندگی حافظ در دست نیست و گرچه اطلاعات از زندگی وی کم است ولی در شرح و تفسیر غزل‌های حافظ بسیار گفته شده است.
وی با بیان اینکه در نام و تخلص، شمس‌الدین محمد حافظ و محل و تاریخ زندگی وی اختلاف نظری وجود ندارد، توضیح داد: حافظ را«لسان‌الغیب و ترجمان‌الاسرار» گفته‌اند، اینکه چرا وی تخلص حافظ را برگزیده بیش از آنکه ناظر بر تواناییش در حفظ آیات قرآن باشد به نظر می‌رسد حاکی از احاطه‌اش بر مفاهیم قرآن باشد.
این استاد ادبیات فارسی گفت: پس از حمله مغول و ویرانی‌های پس از آن شیراز، شهر حافظ پایگاه شعر و ادب فارسی شد. روزگار خوش زندگی حافظ در دوره ابواسحاق با روی کارآمدن امیر مبارزالدین خراب شد و آثار این تحول روحی و اجتماعی در غزل‌های وی پیداست. شخصیت برجسته حافظ از دیوان وی شناخته می‌شود.
محمدزاده افزود: خواجه شیراز تنها شاعر نیست، بلکه هنرمندی برجسته و بافرهنگ‌ترین شاعر زبان فارسی است که دیوان وی را باید تجلی شکوه فرهنگ و هنر یک ملت دانست.
در بخشی از برنامه این هفته پارسی‌گویان، آذرمیدخت صفوی، بنیان‌گذار و رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی هند، از اهمیت زبان فارسی می‌گوید.
«پارسی‌گویان» به تهیه‌كنندگی سیده‌زهرا صالحی و با حضور محمدجعفر محمدزاده، استاد دانشگاه و پژوهشگر زبان فارسی، پنجشنبه‌ها ساعت ۱۶ از رادیو ایران پخش می‌شود.
چهارشنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۵:۲۲
نظر شما