نجیب بارور، شاعر افغانستانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره نتیجه پیگیری‌ها برای تمدید ویزای اقامت در ایران بیان کرد:یکشنبه(24 بهمن‌ماه) با صادق رضادوست، مدیرکل دفتر امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور جلسه داشتم. هرچند در این دیدار، موضوع من به‌طور شخصی مطرح شد اما با توجه به اینکه تعدادی از هموطنان من، به‌ویژه نخبگان افغانستان با مشکلات مشابه‌ای مواجه هستند؛ درباره این مساله که شرایط زندگی برای آن‌ها در افغانستان مساعد نیست نیز صحبت شد.

وی افزود: این نخبگان به ایران پناهنده شده‌اند، افرادی که کارگزاران فرهنگی و ادبی هستند و تولید‌ محتوا، فعالیت اصلی آن‌ها است و در شرایط نابسامان سیاسی، وضعیت قابل قبولی برای آن‌ها تعریف شود؛ سردار رضا‌دوست گفتند در این زمینه تلاش می‌کنند و پیگیر هستند؛ همچنین وعده کردند برای 110نفر از نخبگان افغانستانی مجوز اقامت صادر شود و فرآیند صدور مجوز اقامت آن‌ها سرعت پیدا کند.              
 
بارور ادامه داد: در این جلسه مقرر شد، بعد از تحویل درخواست ویزای اقامت، اگر امکانش فراهم شود، صدور ویزای نخبگانی پیگیری شود. اما اگر لازم باشد پیش از صدور ویزای نخبگانی، ویزای موقت صادر شود اما در مجموع برای اعلام اینکه کدام نوع ویزا و چه مدت برای من صادر می‌شود، زود است.           
 
بارور درباره سابقه حضور و فعالیت فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران گفت: نخستین‌بار، 6 سال پیش برای حضور در نشست‌های فرهنگی در شهر‌های مشهد و شیراز به ایران سفر کردم. دومین بار بعد از سقوط حکومت و حضور مجدد طالبان به ایران آمدم، در‌حالی‌که ویزای ایالات متحده آمریکا را داشتم و می‌توانستم در جریان تخلیه به کشور‌های غربی بروم؛ چراکه می‌خواستم برای زبان و فرهنگ فارسی اقداماتی را انجام دهم. اما همان‌طور که گفتم برای زبان فارسی، ادبیات افغانستان و فرهنگ به ایران آمدم تا برنامه‌های مشترکی را انجام دهم.

وی با اشاره به عضویت در انجمن همدلی ایران و افغانستان «پایندان» در مشهد ادامه داد: انجمن همدلی ایران و افغانستان «پایندان» زیرنظر فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی تشکیل شد. من هم در حال حاضر در مشهد مستقر هستم.   
             
این شاعر افغانستانی در تشریح چشم‌انداز و تحلیل وضعیت آتی زبان، فرهنگ و فعالان فرهنگی افغانستان گفت: در 20 سال گذشته، بعد از سقوط طالبان اول با وضعیت فرهنگی نابسامانی مواجه شدیم. اما طی دو دهه اخیر نسل ادبیات افغانستان، تولید محتوا کردند جریانی که در سایر حوزه‌های فرهنگی و هنری نیز شاهد آن بودیم. ادبیات افغانستان از دو حوزه‌ شعر مقاومت و مهاجرت به دیگر موضوعات پرداخت؛ اما بدبختانه همه عناصر تولید‌کننده محتوا در حوزه ادبیات، آواره شدند و بیشتر نمایندگان نسل ادبیات افغانستان، به کشور‌های غربی مهاجرت کردند؛ بنابراین انتشار حداقلی متون علمی، ادبی و فرهنگی تعطیل شده است که به‌تبع آن برای شعر و ادبیات افغاستان آسیب وارد می‌کند.
 
بارور ادامه داد: با این نیت از افغانستان خارج شدم تا دور از مسائل سیاسی به ادبیات افغانستان سروسامانی بدهیم و به‌دنبال آن علاوه‌بر گرد‌آوری شعر افغانستان پژوهش‌های مختلفی درباره ادبیات و فرهنگ این کشور انجام شود. در تلاش هستیم که فرصت برای انجام برنامه‌های فرهنگی مساعد شود اما اگر سرنوشت نخبگان فرهنگی و علمی حاضر در ایران مشخص نشود نمی‌توانند تولید محتوا و فعالیت فرهنگی داشته باشند. اگر اصل ادبیات افغانستان را از دست بدهیم، گسست فرهنگی در افغانستان را تجربه خواهیم کرد.
 
 این شاعر افغانستانی درباره برنامه‌های آتی خود در حوزه شعر و ادبیات گفت: تلاش می‌کنم مجموعه شعرم را منتشر کنم؛ طرح بزرگی برای آنتولوژی غزل معاصر افغانستان، همچنین برنامه‌ای برای جمع‌‌آوری و انتشار شعر پراکنده افغانستان از کشور‌‌ها مختلف دارم تا در اختیار فارسی‌زبان‌ها قرار گیرد.