به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست افتتاحیه همایش بین‌المللی «میراث مشترک ایران و هند : نسخ خطی (ظرفیت‌ها و چالش‌ها)» یکشنبه 24 بهمن 1400 با حضور دکتر غلامعلی حدادعادل رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دکتر نجفقلی حبیبی عضو هیئت امنای سازمان، حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدمهدی ایمانی پور رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، اکبر ایرانی مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب، علیرضا مختارپور رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و معاونان و مدیران و همکاران سازمان برگزار شد.

ترجمه کلیله و دمنه؛ نشان قدمت ارتباط فرهنگی میان دو ملت
دکتر غلامعلی حداد عادل  با اشاره به اهمیت  پرداخت به موضوع «میراث مشترک ایران وهند: نسخ خطی (ظرفیت ها و چالش ها)»گفت: سابقه روابط فرهنگی ایران و هند به پیش از اسلام باز می گردد و شاید بتوان یکی از بارزترین نمونه ها و دستاورد این رابطه فرهنگی را سفر برزویه طبیب به هند و ترجمه کتاب «کلیله و دمنه» دانست. گمان می‌رود اولین ترجمه کتاب «کلیله و دمنه» به زبان پهلوی بوده و پس از آن به سایر زبانها ترجمه شده است که نشان می دهد ایران، اولین کشوری بود که این کتاب را به زبان دیگری برگرداند و این اثر از زبان پهلوی به عربی و سپس به فارسی ترجمه شده است.

رییس بنیاد سعدی با اشاره به تحولات روابط فرهنگی دو کشور پس از اسلام ادامه داد: روابط فرهنگی در دوران اسلامی تقویت شد و حدود 700 یا 800 سال، زبان فارسی، زبان مشترک فرهنگی، علمی، دیوانی، درباری مردم هند بود.

طولانی بودن تاریخ گستردگی عرض جغرافیای میراث مکتوب دو ملت
رییس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی با اشاره به ناشناخته بودن گنجینه کتاب‌ها و نسخه‌های خطی بین ایران و هند گفت: تاریخ هزار ساله زبان فارسی و فرهنگ اسلامی، در هند سبب شد تا در کتابخانه‌های این کشور گنجینه ناشناخته عظیمی از کتب و نسخ خطی وجود داشته باشد؛ به اعتقاد من طول تاریخ و عرض جغرافیایی این عرصه گسترده است.

حدادعادل با ابراز خرسندی از برقراری تعامل مثبت بین کشورهای ایران و هند، ادامه داد: خوشبختانه در حال حاضر روابط ایران و هند به ویژه در حوزه فرهنگی و سایر عرصه ها، مطلوب است. حدود 10 سال پیش در ایران، 20 موسسه در حوزه مسائل فرهنگی هند فعالیت می کردند و به یاد دارم نظیر این همایش حدود 15 سال پیش در قم  به همت حجت الاسلام و المسلمین حسینی اشکوری درباره نسخ خطی فارسی برگزار شد.

عضو پیشکسوت شورای عالی انقلاب فرهنگی  با اشاره به مقاله ای جامع درباره اشتراکات فرهنگی ایران و هند گفت: اخیرا مقاله ای به قلم آقای عمر خالدی از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه شده و بزودی با نام راهنمای کتابخانه های دارای نسخ خطی عربی، فارسی و اردو در هند در مجله «پیام بهارستان» چاپ خواهد شد.  در این مقاله 60 کتابخانه بزرگ در هند معرفی و منابع مربوط به تحقیق درباره هریک از کتابخانه‌ها نیز آورده شده است.

فهرست‌نویسی 100 هزار نسخه خطی؛ تخمین وجود 30 میلیون سند
وی تصریح کرد: نویسنده این مقاله می‌گوید، تا کنون حدود یکصد هزار نسخه خطی در کتابخانه‌های هند فهرست نویسی شده است. این رقم نسخه های خطی فهرست نشده، نسخه های خطی موجود در کتابخانه‌های شخصی و نیز اسناد اداری و دیوانی را که به زبان فارسی در کتابخانه ها و مراکز اسناد وجود دارد،‌ شامل نمی شود؛ تعداد این اسناد در حدود 30 میلیون سند تخمین زده شده که در کتابخانه های بزرگ هند موجود است.

به گفته رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، کتابخانه های خدابخش، نظام حیدرآباد و رضا رامپور جزو مراکز اصلی نگهداری نسخه های خطی فارسی، اردو و عربی هستند.

حداد عادل با بیان آسیب هایی که این میراث گران بها را تهدید می‌کند افزود: در حال حاضر در باب نسخه‌های خطی مسائل مختلفی در هند وجود دارد که یکی از این مسائل مربوط به گردآوری این نسخ می شود چراکه هم اکنون در خانواده های هندی افراد آشنا به زبان فارسی وجود ندارد یا تعدادشان اندک است و معانی کتب را نمی‌دانند و قدر و ارزش آن‌ها دانسته نمی‌شود که در نهایت موجب از بین رفتن این منابع می شود. همچنین شرایط نگهداری کتاب در کتابخانه‌های هند به خصوص کتابخانه‌های کوچک که تحت نظر دولت نیست، بسیارنامناسب است که به دلیل نبود امکانات مناسب برای نگهداری و حفاظت این کتاب‌ها صدمه می‌بینند.

رییس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی با اشاره به زمینه‌های مطالعه و بررسی گنجینه نسخ خطی دو کشور ابراز داشت: ابعاد مختلف کتاب‌ها از بررسی نوع کاغذ، موارد فنی، خط، زبان، ادبیات، هنر تزیین و کتاب آرایی عرصه گسترده ای برای تحقیق و پژوهش وجود دارد.

ضرورت فهرست‌نویسی نسخ خطی موجود در هند
رییس بنیاد سعدی، فهرست نویسی را یکی دیگر از جنبه‌های مهم در حفظ و نگهداری نسخ خطی عنوان کرد و افزود: در هند تعداد کتابخانه های که منابع آن‌ها فهرست نویسی نشده است فراوان است و برای انجام آن موضوع دسترس پذیر بودن نسخ خطی مهم است. اما در سال های اخیر اگر یک محققی در ایران به یک نسخه خطی در هند احتیاج داشت، باید به هند سفر می کرد و مقررات سخت در این کشور موجب شده که دسترسی به این منابع بسیار دشوار به نظر برسد. برای دسترس پذیر کردن نسخ رایزنان فرهنگی کمک شایانی را به پژوهشگران خواهند کرد.



توجه به حفظ میراث مکتوب دو ملت در انقلاب اسلامی ایران
رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به برنامه های انجام شده در طول انقلاب اسلامی در خصوص حفظ این میراث تاریخی مشترک میان دو ملت به خدمات مرکز نور اشاره کرد و گفت: از کارهایی که در چهل و سه سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با هدایت مقام معظم رهبری، توسط جمهوری اسلامی ایران در هند صورت گرفت، تاسیس مرکز میکروفیلم نور است و آقای خواجه پیری در این مدت طولانی با مداومت توانست بسیاری از نسخه های خطی را شناسایی، گرآوری، خریداری، مرمت، حفاظت و نگهداری کند و امروزه کتابخانه های هند به این مرکز اعتماد دارند و این مرکز در خدمت احیای روابط فرهنگی ایران و هند است.

حدادعادل در بخشی دیگر از سخنان خود به خدمات دانشمندان ایرانی در حوزه ارتباطات فرهنگی دو کشور اشاره کرد و گفت: از میان دانشگاهیان زنده یاد جلالی نائینی، و فتح الله مجتبایی عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی از سرآمدان این حوزه بودند. دکتر مجتبایی سرآمد و سرحلقه هندشناسان ایرانی به شمار می رود و بر دیگران از حیث آشنایی با ذخایر فارسی در هند تقدم فضل دارد. او حدود 50 سال پیش از سوی موسسه ذاکر الحسین به هندوستان دعوت شد و درباره آثار دینی هندوان که به زبان فارسی ترجمه شده سخنرانی کرد.

علامه امینی از پیشگامان استفاده از نسخ خطی هند
رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: از شخصیت های حوزوی می توان به مرحوم علامه امینی به عنوان یکی از پیشگامان استفاده از نسخ خطی هند اشاره کرد. او حدود 70 سال پیش زمانی که می خواست الغدیر را تالیف کند، برای دستیابی به نسخ خطی شیعی در هند، به هندوستان سفر کرد و چندین ماه در این سرزمین مشغول تحقیق و پژوهش بود و احادیث مربوط به تالیف الغدیر را شخصا استنساخ می‌کرد.

حدادعادل ادامه داد: مرحوم شیخ عزیزالله عطاردی قوچانی نیز از اشخاصی بود که عمر خود را وقف این منطقه ای کرده بود که آن را خراسان بزرگ می نامید و یک سفرنامه ای را به عنوان «سیری در کتابخانه های هند و پاکستان» دارد و در این سفرنامه بیشتر نکته هایی که در نسخ خطی دیده است را یادداشت کرده است.عارف نوشاهی نیز با انتشار فهرست نسخه های چاپی، خدمت بزرگی به این حوزه کرده است، او وسعت و عظمت این حوزه را نشان داده و مرحوم منزوی نیز با فهرست نسخ فارسی اهتمام ستودنی داشته است.

پیوند فرهنگی ایران و هند غیر قابل انکار است
رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سخنران دیگر این آیین  با اشاره به این قدمت تمدنی گفت: وجود ادیان و آیین های گوناگون، اقوام به زبان های مختلف، آداب و رسوم متنوع سبب شده این سرزمین از تنوع و آمیختگی فرهنگی بسیاری برخوردار باشد و به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران به لحاظ کسوت و تنوع فرهنگی در قامت یک قاره ظاهر شده است. پیوند فرهنگی و ادبی ایران و هندوستان در طول تاریخ همواره استوار و غیرقابل انکار بوده است و با فراز و فرودهای بسیاری در گستره روزگاران استمرار داشته است.

حجت الاسلام و المسلمین محمد مهدی ایمانی پور با اشاره به روابط دو تمدن به ظرفیت هنر و ادبیات اشاره کرد و گفت: شاعران، ادبا و حکما حلقه اصلی و موثر ایران و هندوستان در دوره اسلامی به شمار می رفتند، شعر و ادب ایران اسلامی در این عصر به اوج خود رسید و شاعران و هنرمندان بسیاری تعامل فرهنگی و ادبی این سرزمین را در آثار خودشان به تصویر کشیدند و بسیاری از هنرمندان و ادیبان ایران زمین با سفر به هندوستان آثار خوبی از خودشان بر جای گذاشتند که به عنوان نمونه می توان به تاج محل اشاره کرد که هنرمندان ایرانی در طراحی آن نقش داشتند.

یک میلیون نسخه خطی در کتابخانه‌های هند موجود است
رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی  با بیان اینکه هم اکنون بیش از یک میلیون نسخه خطی در کتابخانه های مختلف هندوستان وجود دارد، افزود: بخش مهمی از تاریخ و گذشته سرزمین هند به ویژه در قرون میانی اسلامی به زبان فارسی تالیف و تدوین شده بود و در بسیاری از دانش ها شعر، ادب، نجوم،ریاضیات، طب و معارف اسلامی زبان فارسی نقش پر رنگی داشته و آثار فاخری در این علوم به زبان فارسی تولید شده است. اخیرا نیز در اصلاحیه علوم نظام آموزشی هند که در سال 2020 صورت گرفت زبان فارسی به عنوان زبان کلاسیک هند به رسمیت شناخته شد.

گام ارزشمند در زمینه بررسی ظرفیت‌ها و چالش‌های نسخ خطی ایران و هند
اکبر ایرانی مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب با اشاره به پیشینه میراث مشترک ایران و هند گفت: این همایش نخستین همایشی نیست که در حوزه میراث مشترک ایران و هند برگزار شده است، اما می توان از آن به عنوان اولین گام ارزشمند در زمینه نسخه های خطی، چالش ها و مباحث مربوط به متون کهن، فهرست نگاری، تحقیق و تصحیح و نسخه شناسی نام برد و در این مسیر خدمات و تلاش فرهیختگانی چون نظیر احمد، امیر حسن عابدی، حسن انوشه و احمد منزوی در زنده نگه داشتن میراث مشترک ایران و هند بر کسی پوشیده نیست و درباره پیشینه میراث مشترک ایران و هند ده ها کتاب،‌صدها مقاله و هزاران نسخه خطی به جا مانده است.

ایرانی با اشاره به سوابق بررسی اشتراکات این دو تمدن افزود:  زنده یاد سعید نفیسی اشتراکات تمدنی آریایی های هند و ایران را به هفت هزار سال قبل از میلاد میدانست و گفته که این حلقه ارتباطی بار دیگر در قرن چهارم مجددا برقرار شد و حضور ادبی ، فرهنگی و هنری ایرانیان در هندوستان رونق دوچندان گرفت. به گفته مرحوم همایی خدمتی که هندیان به فرهنگ نویسی ایرانیان کرده اند، مانند خدمتی بود که ایرانیان به زبان و فرهنگ و ادبیات عرب کرده اند و هندیان بالغ بر 200 فرهنگ ادبی در شبه قاره تدوین کردند.

مدیرعامل مرکز پژوهشی میراث مکتوب با اشاره به حضور زبان فارسی در شبه قاره هند ادامه داد: قریب به 800 سال است که حضور زبان فارسی در شبه قاره هند موجب تولید، تحقیق و تدوین هزاران اثر ادبی ، عرفانی، مذهبی و غیره شده است که نمود شاهکارهای ادبی و هنری را در کارهای اکبرشاه می بینیم که بالغ بر 50 اثر نفیس مانند شاهنامه فردوسی، خمسه نظامی  و غیره نگارگری، خطاطی و طراحی شده است و در نقاط مختلف از موزه های جهان پراکنده است.

اکبر ایرانی گفت: نخستین مُصححان آثار ادبی که در شبه قاره هند ظهور کردند عبداللطیف عباسی گجراتی مثنوی معنوی را با 50 نسخه تحقیق و تصحیح کرد. تصحیح دیوان سنایی نیز دیگر آثاری است که در عصر صفوی به انجام رسیده است. چاپ کتاب ها و متون  فارسی و عربی در سال 1781 یعنی حدود 80 سال پیش از ورود صنعت چاپ به ایران صورت گرفت.

این همایش بین‌المللی در ادامه به نشست های تخصصی به بررسی موضوعات  «حفاظت،‌ نگهداری و مرمت نسخ خطی» و «فهرست نویسی نسخ خطی»،‌»هنر کتاب آرایی» و « نسخه‌پژوهی،‌ متن‌پژوهی» پرداخت. همایش «میراث مشترک ایران و هند: نسخ خطی (ظرفیت ها و چالش ها)» امروز 25 بهمن به کار خود پایان خواهد داد.