به گزارش خبرگرازی کتاب ایران(ایبنا)، برت فراگنر، ایران‌شناس ژرف‌نگر و پیش‌کسوت، اهمیت و اعتبار و امتیاز تمدن ایران را در این می‌دانست که در طول تاریخ، توانایی تعامل و ارتباط با فرهنگ‌ها و تمدن‌های دیگر داشته است. تعاملی که به خلق مدنیت و فرهنگی تلفیقی و رنگارنگ انجامیده است و رنگ ایرانی به فرهنگ و تمدن ملل گوناگون، از اندلس تا ورارود، زده است. این توانایی برای ارتباط و تعامل و تلفیق، آن هم در یک گستره زمانی و مکانی درازدامن،  ایران را در نظر فراگنر، خاص و جذاب و ارجمند می‌کرد. 

فراگنر به زبان فارسی به‌عنوان زبان میانجی و توانا و کارآمد، برای ارتباط و تعامل علمی و ادبی و دیوانی در این قلمرو جغرافیایی و فرهنگی وسیع، توجه ویژه داشت. قلمرویی که از حلب تا کاشغر، از هند تا یمن و از سغد تا بلغار گسترش داشته است؛ قلمرو تاریخی و فرهنگی زبان فارسی. 

فراگنر تمدن ایران را ارزشمند می‌دانست چون توانسته بود با تمدن‌ها و فرهنگ‌های دیگر در ارتباط و دادوستد زاینده باشد. زبان فارسی را ارج می‌نهاد زیرا برای قرن‌ها این قابلیت را داشته که ابزار این تفاهم و تعامل شود. 

ایران، با درگذشت برت فراگنر، دوست و دوستاری  مهم را از دست داد. دانشمندی که در مجامع علمی و دانشگاهی جهان نام ایران را با حرمت می‌برد. از تمدن و تاریخ و فرهنگ ایران چهره‌ای عرضه می‌کرد خلاف آنچه که امروز به آن نامبردار شده است.