به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمانشاه، سومار زادگاه مردان کهن و پیران کلبه‌نشینی بوده است که سال‌ها با سختی کار کشاورزی در نقطه صفر مرزی با کمترین امکانات اولیه تاکنون به تربیت فرزندانشان پرداخته‌اند و نباید فراموش شوند و قلمی باید باشد که آداب و رسوم، کمی‌ها و کاستی‌های این منطقه را به نگارش درآورد. لازم است هر قومی از پیشینه خود آگاه باشد.
شهر مرزی سومار، چون در غرب کشور واقع شده، به سومارغرب هم نامیده می‌شود. از توابع شهرستان قصرشیرین، از سمت غرب در همسایگی کشور عراق، از شمال به نفت‌شهر و از جنوب به کوه‌های سر به فلک کشیده (شنی ورز) واقع شده است. این شهر از 16 روستا تشکیل شده و جمعیت آن بیش از 1500 نفر است. شهر درخت‌های طبیعی ندارد. پوشش گیاهی آن زبانزد خاص و عام است به طوری که سالانه شاهد کوچ عشایر و استفاده دام‌های شهرهای همجوار است.
وجود رودخانه کَنگیر در مجاورت آن باعث حاصلخیزی زمین‌های مستعد کشاورزی بوده. تابستانش داغ و سوزان، زمستانش معتدل و نزولات آسمانی باعث بهار زودرس در این منطقه می‌شود. طبیعت سومار و شرایط جوی آن برای پرورش نخل‌های خرما مستعد است.
سومار در زبان کردی و گویش کلهری به معنای سوراخ مار است، به دلیل اینکه منطقه عمومی شهر سومار دارای مارهای بی‌شماری است، واژه «سو» در گویش کلهری (سوراخ، کُنا) به معنای سوراخ در منطقه سومار و نفت شهر به کار می‌رود.
بخشی از کتاب
نفت شهر که زیرنظر بخش سومار اداره می‌شود؛ آب آشامیدنی آن نیز از بخش سومار تأمین شده از نظر جغرافیایی در 27 کیلومتری قصرشیرین و 5/2 کیلومتری مرز بین المللی و 22 کیلومتری تأسیسات شهر نفت‌خانه عراق قرار دارد. قبل از جنگ تحمیلی روزانه 10 الی 12 هزار بشکه نفت خام از چاه‌های این منطقه استخراج و به وسیله خطوط لوله از طریق تلمبه خانه پاطاق جهت تصفیه به پالایشگاه شهر کرمانشاه انتقال می‌یافت. این منطقه دارای منابع و ذخایر نفتی فراوان است که تا امروز بکر و دست نخورده است.
نفت شهر در منتهی‌الیه غربی استان کرمانشاه قرار دارد؛ فاصله‌اش تا مرز عراق 5/2 کیلومتر است و نزدیک‌ترین شهر به نوار مرزی ایران و عراق محسوب می‌شود. البته نباید فراموش کنیم این شهر فقط شهر نفت نبوده بلکه در آنجا خانوارهای زیادی زندگی می‌کردند و دارای اماکن تاریخی متعددی است.
نفت‌شهر از شرق با گیلان‌غرب و از جنوب با سومار و از شمال با بخش مرکزی شهرستان قصرشیرین و از غرب، با کشور عراق همجوار است.نفت‌شهر قبلاً منصور آباد خوانده می‌شد و به آن «طینه» نیز گفته‌اند. اقدامات اکیپ اکتشاف نفت به سرپرستی «ویلیام دارسی» در سال 1305 در این منطقه آغاز شد که تلاشش برای رسیدن به نفت به جایی نرسید و به وطن خود بازگشت.
مؤلف کتاب را در سه بخش تنظیم و تدوین کرده است: بخش اول: سومار، ایوان و موقعیت جغرافیایی سومار و... بخش دوم: اشعار کردی با ترجمه فارسی بخش سوم: خاطرات رزمندگان دوران دفاع‌مقدس.انتشارات‌سارات این کتاب را در ۱۵۰ صفحه به قیمت 15هزار تومان و با ویراستاری علی‌رضا درویشی و با طرح جلدی از حدیث گوهری در 1000 جلد منتشر کرده است.
شهر مرزی سومار، چون در غرب کشور واقع شده، به سومارغرب هم نامیده می‌شود. از توابع شهرستان قصرشیرین، از سمت غرب در همسایگی کشور عراق، از شمال به نفت‌شهر و از جنوب به کوه‌های سر به فلک کشیده (شنی ورز) واقع شده است. این شهر از 16 روستا تشکیل شده و جمعیت آن بیش از 1500 نفر است. شهر درخت‌های طبیعی ندارد. پوشش گیاهی آن زبانزد خاص و عام است به طوری که سالانه شاهد کوچ عشایر و استفاده دام‌های شهرهای همجوار است.
وجود رودخانه کَنگیر در مجاورت آن باعث حاصلخیزی زمین‌های مستعد کشاورزی بوده. تابستانش داغ و سوزان، زمستانش معتدل و نزولات آسمانی باعث بهار زودرس در این منطقه می‌شود. طبیعت سومار و شرایط جوی آن برای پرورش نخل‌های خرما مستعد است.
سومار در زبان کردی و گویش کلهری به معنای سوراخ مار است، به دلیل اینکه منطقه عمومی شهر سومار دارای مارهای بی‌شماری است، واژه «سو» در گویش کلهری (سوراخ، کُنا) به معنای سوراخ در منطقه سومار و نفت شهر به کار می‌رود.
بخشی از کتاب
نفت شهر که زیرنظر بخش سومار اداره می‌شود؛ آب آشامیدنی آن نیز از بخش سومار تأمین شده از نظر جغرافیایی در 27 کیلومتری قصرشیرین و 5/2 کیلومتری مرز بین المللی و 22 کیلومتری تأسیسات شهر نفت‌خانه عراق قرار دارد. قبل از جنگ تحمیلی روزانه 10 الی 12 هزار بشکه نفت خام از چاه‌های این منطقه استخراج و به وسیله خطوط لوله از طریق تلمبه خانه پاطاق جهت تصفیه به پالایشگاه شهر کرمانشاه انتقال می‌یافت. این منطقه دارای منابع و ذخایر نفتی فراوان است که تا امروز بکر و دست نخورده است.
نفت شهر در منتهی‌الیه غربی استان کرمانشاه قرار دارد؛ فاصله‌اش تا مرز عراق 5/2 کیلومتر است و نزدیک‌ترین شهر به نوار مرزی ایران و عراق محسوب می‌شود. البته نباید فراموش کنیم این شهر فقط شهر نفت نبوده بلکه در آنجا خانوارهای زیادی زندگی می‌کردند و دارای اماکن تاریخی متعددی است.
نفت‌شهر از شرق با گیلان‌غرب و از جنوب با سومار و از شمال با بخش مرکزی شهرستان قصرشیرین و از غرب، با کشور عراق همجوار است.نفت‌شهر قبلاً منصور آباد خوانده می‌شد و به آن «طینه» نیز گفته‌اند. اقدامات اکیپ اکتشاف نفت به سرپرستی «ویلیام دارسی» در سال 1305 در این منطقه آغاز شد که تلاشش برای رسیدن به نفت به جایی نرسید و به وطن خود بازگشت.
مؤلف کتاب را در سه بخش تنظیم و تدوین کرده است: بخش اول: سومار، ایوان و موقعیت جغرافیایی سومار و... بخش دوم: اشعار کردی با ترجمه فارسی بخش سوم: خاطرات رزمندگان دوران دفاع‌مقدس.انتشارات‌سارات این کتاب را در ۱۵۰ صفحه به قیمت 15هزار تومان و با ویراستاری علی‌رضا درویشی و با طرح جلدی از حدیث گوهری در 1000 جلد منتشر کرده است.
.jpg)
«سیروس انصاری‌نیا» در سال 1347 در روستای گزین از توابع سومار شهرستان قصرشیرین به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند. در سال 1359، با آغاز جنگ عراق و ایران به شهرستان ایوان مهاجرت کرد و دوران راهنمایی و دبیرستان را در این شهرستان سپری کرد. از سال 1370 وارد آموزش و پرورش شد و در دبستان به آموزگاری پرداخت. او در حین خدمت در آموزش و پرورش، مدرک کارشناسی در رشته علوم تربیتی را در دانشگاه پیام نور اخذ نمود و در خرداد 1397 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته روان شناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی شد. انصاری‌نیا هم اکنون در مقطع ابتدایی در مدارس شهرستان ایوان به تدریس و فعالیت‌های فرهنگی و رسانه ای مشغول است.
نظر شما