به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست رونمایی از کتاب «زندگی در روزهای قرمز» با حضور محسن باقری‌اصل؛ نویسنده و محمدمهدی ادیبی؛ مدیر انتشارات «مرد نو» به‌عنوان ناشر این اثر و با توجه به شرایط کرونا، بدون حضور اهالی رسانه و ادبیات، در کتابفروشی به‌نشر تهران برگزار شد.
 
«مرد نو» حامی نویسنده‌های خاص است
در ابتدای این نشست، مدیر انتشارات «مرد نو»، گفت: انتشار این کتاب را به محسن باقری به‌عنوان یک نویسنده خوش‌آتیه تبریک می‌گویم. من او را یک نویسنده خاص می‌دانم و انتشارات «مرد نو» حامی نویسنده‌های خاص است.
 
وی افزود: به‌عنوان یک مخاطب و کسی که این کتاب را چند بار مطالعه کرده‌ام، می توانم در یک جمله بگویم که این کتاب، روایت زندگی در روزهای قرمز است. من در این کتاب دیدم که روایت‌های زیبا و روایت زیبایی‌ها نقل شده است. اولین چیزی که مخاطب در این کتاب با‌ آن مواجه می‌شود، قلم خاص محسن باقری است و این،‌ اتفاق فوق‌العاده‌ای است و وجه برجسته کتاب «زندگی در روزهای قرمز» است. از همان ابتدای کتاب، مخاطب همراه آن می‌شود و از آن لذت می‌برد.
 
ادیبی ادامه داد: انسان به‌طور ذاتی وقتی به آگاهی می‌رسد از آن لذت می‌برد. انسان به واسطه آگاهی دست به عمل می‌زند و در تکرار عمل، تسلط به‌وجود می‌آید و وقتی تسلط به‌وجود آمد، لذت از زندگی بالا می‌رود.  لذت بردن از این کتاب، در مکررخوانی آن است؛ این تجربه من است. بار اول که این کتاب را خواندم، خوب بود اما در بار دوم، لذت جدیدی از متن آن بردم و همین شد که بیش از دو بار این کتاب را بخوانم. توانمندی ویژه نویسنده در توصیف واقعیات فیزیکی و ذهنیات، در این کتاب، بسیار زیاد است.
 
مدیر انتشارات «مرد نو» تصریح کرد: شوری که در نویسنده هست را می‌شود در جمله جمله‌ این کتاب دید. من محسن باقری اصل را از نویسندگان خوش‌آتیه کشور می‌دانم و کتاب «غیظانیه» درباره مشکلات آب در خوزستان را هم به‌زودی با قلم ایشان منتشر خواهیم کرد.
«زندگی در روزهای قرمز» مثل یک تکه کاکائو است
محسن باقری‌اصل؛ نویسنده «زندگی در روزهای قرمز» هم در این نشست، گفت:‌ امروز، رونمایی از اولین کتابم است و بابت آن مثل یک کودک، هیجان‌زده‌ام. از ناشر عزیر تشکر می کنم. حسم درباره فیزیک کتاب، مثل یک تکه کاکائو برای قهوه‌خورها و یا برای چای‌خورها، مثل یک تکه بیسکوئیت است. کتاب «زندگی در روزهای قرمز» ساده است و قیمت مناسبی دارد. که بابت آن هم باید از ناشر تشکر کنم.
 
وی افزود: نویسندگی،‌ حضور در واقعیت با حواس پنجگانه است. نویسنده کسی است که در محضر واقعیت است و به همین دلیل عاشق وقایع‌نگاری ادبی هستم. آنقدر که می‌فهمم، تجربیات شخصی من زمانی که به تجربیات اجتماعی مردم گره نخورد، امر با ارزشی نمی‌شود؛ بنا براین روایت از دردها و رنج‌ها و شادی‌ها و ... خیلی برایم جذاب است. من یاد گرفته‌ام که همه‌چیز از «در دل بحران بودن» شروع می‌شود.
 
این نویسنده ادامه داد: نویسندگانی که در جنگ نویسندگی کرده‌اند، به‌طور ویژه برای من ارزش دارند. نوشتن در دل بحران و نه لزوما با نگاه تاریک و سیاه، بسیار مهم است. پروژه من این است که پروژکتور ادبی روی واقعیت‌ها بیندازم. خیلی از مسائل مهم و حیاتی کشور را می‌شود با چند استوری 24 ساعته اینستاگرامی برگزار کرد، اما اگر بتوانیم به‌عنوان یک نویسنده در واقعیت حضور داشته باشیم و واقعیت را در آن زمان ببینیم و ثبت کنیم، به هم‌عصرهای خود در همین سال‌ها می‌توانیم حقیقت را منتقل کنیم.
 
باقری‌اصل گفت: مثلا در مورد خوزستان، ما نمی‌دانیم که بی‌آبی چیست و فقط ادبیات است که می‌تواند حس و حال واقعی آنجا را به مردم منتقل کند. من عاشق واقعیت و حواس پنجگانه هستم. من توصیف را دوست دارم و نقطه ضعفم در دیالوگ است. دیالوگ اساسا در دهان مردم است و باید بیشتر گوش به صحبت مردم گوش بدهم.
وی تصریح کرد: «زندگی در روزهای قرمز» اولین محصول دغدغه‌های من درباره کرونا است. من قبل از نوروز 1399در خانه نشسته و به شدت ترسیده بودم. تنها راهی که می‌توانستم با این ترس مواجه بشوم، به دل واقعیت رفتن بود. من به بیمارستان رفتم و با بیماران کرونایی نفس به نفس شدم.
 
نویسنده «زندگی در روزهای قرمز» ادامه داد: تمام چیزی که بلد بودم را در این کتاب آورده‌ام. «زندگی در روزهای قرمز» تنها کتابی است که به آی‌سی‌یو رفته و روند کار پرستارها را از نزدیک گزارش کرده است. من این کتاب را دوست دارم و هر نقدی باشد را با روی باز خواهم پذیرفت.
 
وی در پایان گفت: می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و از دو آدم‌حسابی در ادبیات نام ببرم؛ ابتدا  احمد دهقان و سپس مرتضی سرهنگی که در زمان درست و در جای درست قرار گرفته‌اند و کتاب‌های مهمی نوشته‌اند.