مک‌نیکول بعد از گرفتن این جایزه در گفتگو با روزنامه گاردین انگیزه خود برای نوشتن داستان درباره کودکان معلول ذهنی و اوتیسم را جریان زندگی در این کودکان عنوان کرد. وی گفت: وقتی درباره شخصیت‌های معلول و کودکان اوتیسمی صحبت می‌کنید به طور حتم نباید از جریان زندگی دور شویم چون همه داستان سرگرمی و پر از جریان زندگی است. قبل از این در جوایز واتراستون به موضوعات تخیلی بیشتر جایزه داده می‌شد؛ ولی حالا به این شخصیت‌ها نیز بها داده می‌شود.
داستان رمان مک‌نیکول که کتابش توسط انتشارات مستقل نایت چاپ شده است درباره «ادی» دختر 11ساله اوتیسمی است که در واقع روایت زندگی شخصی خود نویسنده است که می‌گوید خودش نیز در کودکی به این بیماری مبتلا شده است. او می‌گوید از زمان کودکی تنها داستان‌هایی دوست داشته که در آنها کودکان معلول ایفای نقش داشتند؛ ولی هیچ وقت داستانی با محوریت این کودکان نوشته نشده بود و اینکه خودش تصمیم می‌گیرد داستانی درباره این کودکان بنویسد.
کتاب نوعی آذرخش نوشته ایلی مک‌نیکول پیش از این توانسته بود جایزه بلوپرینت برای بهترین داستان سال بریتانیا را نیز کسب کند. این کتاب در لیست نامزدهای نهایی جایزه بلکول نیز قرار گرفته بود. جایزه کتاب واتراستون هر سال به برندگانش 5هزار پوند جایزه نقدی می‌دهد که از سوی کتابفروشان واتراستون تامین می‌شود. فلورنتینا مارتین، مدیر این کتابفروشی رمان مک‌نیکول را اثری جدید و منحصر به فرد توصیف می‌کند و می‌گوید مک‌نیکول استعدادی جدید در حوزه کتاب‌های کودک محسوب می‌شود.
وی گفت: هرکسی با خواندن داستان مک‌نیکول عاشق شخصیت ادی می‌شود و حتی در جاهایی متوجه نمی‌شود که داستان کودکی معلول ذهنی را مطالعه می‌کند. با خواندن داستان ادی دنیایی برای خواننده تداعی می‌شود که پر از مهربانی و صمیمیت است.
نظر شما