به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،‌ با کوشش و تلاش‌های احسان گرایلی، مجموعه اشعار علی نجفی 9 سال پس از مرگش از سوی انتشارات روزنه راهی بازار نشر شد. علی نجفی متولد 1343 از روستای سرچاه از توابع نیشابور بود که در شامگاه 18مرداد سال 88 به علت سکته قلبی درگذشت.
 
این کتاب از دو دفتر «هفتاد کشیش یخی» و «عمویم به عشق‌آباد رفته بود» تشکیل شده است. دفتر اول شامل 72 اثر و دفتر دوم شامل 60 قطعه است. البته در توضیحات دفتر دوم به‌عنوان یک شعر بلند معرفی شده است.
 
در یکی از شعرهای دفتر نخست این کتاب می‌خوانیم:
«پدر که نیست
مادر بغض را زیر گلو گره می‌زند
و مدام جاروب می‌کشد خاطرات رفته.
و خواهرم
از فرط لاغری
پروانه‌ای غمگین می‌شود.»
 
احسان گرایلی، گردآورنده این کتاب در توضیح ویژگی‌ شعرهای علی نجفی به ایبنا گفت: زبان شعرهای علی نجفی سهل و ممتنع است؛ یعنی در کنار داشتن یک زبان شیوا و روان، شعری بسیار معناگرا، تصویرسازانه و خیال‌پردازانه دارد؛ شعرهایی که به نوعی متکی به تجربه زیست‌ شاعر است.

وی ادامه داد: علی نجفی توانسته با هنرمندی هر چه تمام فضاسازهایی را که تجربه کرده و جغرافیایی را که در آن زیسته است، در شعرش بیاورد و آنها را تصویرسازی کند. شاید شاخص‌ترین ویژگی شعرهای علی تصویرسازی و خیال‌پردازی اوست. علی شعر حجم را به خوبی می‌شناخت و از ظرفیت آن استفاده کرده است. به نظر من تصویرسازی‌های علی نجفی در عین سادگی عمق بسیار زیادی دارد.  
این کارگردان تئاتر در توضیح دلایل انتشار این کتاب گفت: این نخستین کتابی است که از علی نجفی منتشر شده است و او پیش از این تنها در چند کتاب همکاری کرده بود؛ اما کتاب مستقل نداشت. برای مثال زنده‌یاد غلامرضا بروسان در کتاب شعر خراسان، چند نمونه از شعرهای علی را آورده بود و اتفاقا تحت تاثیر یکی از شعرهای علی، اسم کتاب را «اسب‌ها روسری نمی‌‌بندند» گذاشته بود.

وی افزود: تعداد اشعار علی نجفی بیش از آن چیزی است که در کتاب آمده؛ اما ما به بقیه آن دسترسی نداشتیم؛ احتمالا خیلی از این اشعار بعدا نیز بازنویسی شده است که ما به آن نسخه‌ها هم دسترسی نداشتیم و به آخرین نسخه‌هایی که تایید خود علی را داشت، اتکا کردیم. با همه این تفاسیر به نظر من شعرهای علی نجفی پتانسیل ماندگاری و مطرح شدن در ادبیات معاصر ما را دارد.
 
گرایلی با اشاره به نگاه علی نجفی به مکتب شعر خراسان اظهار کرد: اگر به شعرهای علی نجفی دقت کنید، متوجه می‌شوید که بدون شک او بی‌تاثیر از مکتب شعر سپید خراسانی نبوده است. واج‌آرایی شعرهای او گواه این موضوع است. علی مطالعات بسیار خوبی هم داشت و همین موضوع در نوشتن به کمک او آمد؛ تا جایی که من اطلاع دارم، او ادبیات پیش و پس از مشروطه را به خوبی خوانده بود، همچنین نگاهی هم به ادبیات جهان داشته است که این مطالعات در آثار به‌جا مانده از او نمایان است.  
 
گردآورنده کتاب «هفتاد کشیش یخی» با اشاره به شاعران و نویسندگان تاثیرگذار روی علی نجفی گفت:‌ علی نجفی محمود دولت‌آبادی را خیلی دوست داشت و به فروغ ارادت ویژه‌ای نشان می‌داد. من نمی‌توان بگویم که او متاثر از فلان شاعر بوده است؛ اما اگر بخواهم بگویم که نزدیک به کدام جریان شعری است، می‌توانم بگویم که او به جریان شعر حجم خیلی نزدیک بود و وقتی شمس لنگرودی از شعر ساده اما خیال‌پردازانه صحبت می‌کند، این موضوع و این ویژگی‌ها را به خوبی می‌توان در شعر علی دید.
 
وی ادامه داد: وقتی کسی جغرافیایی که در آن زیست کرده را به تصویر می‌کشد، یعنی تحت‌تاثیر جغرافیای اطراف خود بوده است. علی نجفی کودکی خود و محل زندگی خود را به سادگی هرچه تمام در آثارش بیان کرده است، سادگی‌ای که عمق بسیار زیادی دارد و مفاهیم مختلفی را شرح می‌دهد.
 
گرایلی در پایان گفت: وقتی شاعری استعداد و قریحه‌ای داشته و امروز دستش از دنیا کوتاه است، ما باید احساس تعهد کنیم و تلاش داشته باشیم تا آثار او را به دست مخاطبش برسانیم و او را به علاقه‌مندان شعر و ادبیات معرفی کنیم.

مجموعه شعر «هفتاد کشیش یخی»، اثر علی نجفی با تلاش‌های احسان گرایلی در 152 صفحه، قطع پالتویی و به‌بهای 16 هزار تومان از سوی انتشارات روزنه راهی بازار نشر شده است.