علیرضا بهرامی، دبیر شانزدهمین جشنواره کتاب و رسانه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا) با اشاره به برگزاری مستمر این جشنواره به‌عنوان ویژگی مثبت این رویداد فرهنگی گفت: در زمینه دبیری به اندازه مسئولیتم رفتار خواهم کرد و سخن خواهم گفت اما به‌عنوان روزنامه‌نگار از نگاه کلی‌تر درباره این جشنواره می‌توانم صحبت ‌کنم و دغدغه‌ها و ضرورت‌های آن‌ را بگویم.
 
وی با اشاره به لزوم وجود نگاه همه‌جانبه‌نگر مسئولان برگزاری جشنواره کتاب و رسانه افزود: با هدف ارزیابی میزان تحقق اهداف تعیین شده، متولیان و دست‌اندرکاران اصلی چنین جشنواره‌ای باید از نگاه همه‌جانبه‌نگر همراه با ویژگی سازمان‌یافتگی برخوردار باشند و موانع اخلال باید شناسایی و برطرف شود؛ وقتی این مهم‌ها عملی نشود، می‌بینیم که در برخی شرایط مشابه، تصمیم‌گیری درباره توقف رویداد، چندان دور از فایده نیست.
 
بهرامی با انتقاد از صرف بودجه برای برگزاری برخی جشنواره‌های حوزه رسانه ادامه داد: سال‌های گذشته جشنواره‌های متنوع و متکثری در حوزه رسانه برگزار شده که برخی از آن‌ها بر بخش‌های تخصصی یا حتی عمومی تاثیرگذار بوده‌اند. جشنواره‌هایی نیز وجود داشته که براساس الزام‌‌هایی فرعی و به‌صورت باری به هر جهت و با صرف هزینه‌ برای به دست آوردن نتایجی که حتی سطح مطلوبیت بانیان را نیز برآورده نکرده، برگزار شده است.

بنابراین امیدوارم جشنواره کتاب و رسانه برای دستیابی به توفیق‌های بیشتر به‌صورت برنامه‌‌ریزی شده و تخصصی، مورد تجدید نظر و تجدید قوا قرار بگیرد؛ به‌عبارت دیگر اگر بر فرض، همه بخش‌های آن به‌صورت منطقی هم به فعالیت خود ادامه می‌دهند، باز ارزیابی و بازبینی به‌عنوان یکی از روش‌های علمی برای تحقق موفقیت، ضروری است. چنین نگاهی می‌تواند به یک نگاه ثبات‌دار منجر شود که در نتیجه در گذر ایام بیشتر بتوان به میزان توفیق جشنواره دست پیدا کرد.
 
این فعال حوزه رسانه با تاکید بر ضرورت ثبات برای جشنواره کتاب و رسانه گفت: ابتدا باید درباره این موضوع تصمیم گرفت که آیا دبیر جشنواره هر سال قرار است تغییر کند؟ یا شرایط باثبات‌تری داشته باشد؟ به‌نظرم می‌‌رسد اگر دبیر چند دوره قبل می‌توانست عهده‌دار دوره‌های بعدی این جشنواره باشد، قاعدتا فرصت داشت به درصدی از اولویت‌ها و مطلوبیت‌هایی که مورد نظر خود، کارشناسان و مسؤولان و دست‌اندکاران رسمی هفته کتاب است، دست پیدا کند.
 
بهرامی در ادامه بر لزوم تدوین برنامه مدون برای جشنواره کتاب و رسانه تاکید کرد و افزود: جشنواره‌های مهم دنیا در حوزه‌های مختلف فرهنگی و هنری، سازمان ثابتی در طول سال دارند که در تدوین برنامه‌ریزی‌های هدفمند و همچنین در تولید آثار در فضای رقابتی و آموزشی موثر هستند؛ به‌عبارت دیگر جشنواره و داوری، ناظر و منفعل شرایط موجود نیست و در زمینه تولید و افزایش سرعت پیشرفت نیز موثر است.
 
دبیر شانزدهمین جشنواره کتاب و رسانه با معرفی داوری به‌عنوان شاخه حیاتی جشنواره ادامه داد: شاخه حیاتی جشنواره، جریان داوری است. سعی می‌کنیم تغییرهایی در این بخش ایجاد کنیم؛ تا با نگاه تخصصی، تجربی و مشورتی، میزان بیشتری از منطق اصولی داوری رعایت شود و از شکل اجماعی یا متاثر از برخی نام‌ها و عنوان‌ها خارج شویم.
 
بهرامی بر ضرورت باز تعریف جریان گرد‌آوری آثار تاکید کرد و گفت: ساز و کار گرد‌آوری آثار، یکی از نکات سرنوشت‌ساز جشنواره و نیازمند بازتعریف اساسی است؛ به هر حال درست است که هر داوری‌‌ نسبی و ممکن است با توجه به شرایط موجود در سال‌های مختلف از یک سطح نتیجه‌‌بخشی برخوردار نباشد؛ آن داوری موثر‌تر است که ارزیابی را در درصد بالایی از آنچه که در فضای تخصصی مورد نظر تولید شده انجام دهد.
 
وی با اشاره به تجربه داوری در این جشنواره افزود: با توجه به سابقه حضورم در دوره‌هایی از این جشنواره به‌عنوان داور، معتقدم دست‌کم در آن دوره‌ها، فاصله بسیار زیادی بین کیفیت آثار ثبت شده در دبیرخانه جشنواره و آنچه که در رسانه‌ها تولید می‌شود، وجود داشت. تولیدهای ما در رسانه‌ها، باز هم حد مطلوبی را شامل نمی‌شود اما با توجه به شرایط واقعی میزان آثار تولیدی رسانه‌ها، بیشتر و کیفی‌تر از آثارِ تحت داوری بود. به نظر می‌رسد باید تمهیدی اندیشید که تا زمانی که این جشنواره جریان‌ساز شود و اشتیاق بسیار برای شرکت در آن شکل ‌بگیرد، دست‌کم برای گرد‌آوری آثار، جدیت بیشتری به خرج داده شود؛ تا گونه‌های مختلف رسانه‌ای و طیف‌های مختلف فکری را دربرگیرد و البته بر پر‌مشغلگی و کم‌حوصلگی روزنامه‌نگاران در مشارکت نیز به‌نوعی غلبه کند.
 
دبیر شانزدهمین جشنواره کتاب و رسانه گفت: در دوره‌های مختلف، شاهد تمایل مطلوب فعالان رسانه‌ای برای شرکت در این جشنواره‌ بوده‌ام، اما روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه به دلیل مشغله و با هر دلیل دیگری، نمی‌توانند میل خود را به مرحله عمل برسانند. اگر بسیاری از آثار به دبیر‌خانه ارسال نمی‌شود، به معنای بی‌میلی روزنامه‌‌نگاران یا بی‌اعتمادی آنان نیست؛ اما به هر حال در دنیای پراضطراب روزنامه‌نگاران باید تمهیدهایی اندیشید تا تسهیل‌هایی برای شرکت این عده در جشنواره پیش‌بینی شود.
 
بهرامی ادامه داد: با توجه به فاصله اندک، داوری و برگزاری اختتامیه تلاش می‌کنیم با همکاری خانه کتاب و متولیان جشنواره در این دوره آثار به شکل پیگیرانه‌تری دریافت شود. ما سعی می‌کنیم شرایط و روند را چند درصد بهبود ببخشیم اما امیدو‌ارم در زمانی مناسب، با برگزاری نشست‌های تخصصی از سوی موسسه خانه کتاب و متولیان دوره‌های گذشته، ساز و کار‌هایی اندیشه شود؛ تا بخشی از مسیر کاملا مشخص و طراحی‌شده باشد و با تغییر دبیر به سلیقه‌ شخصی وابسته نباشد.