سومین دوره جایزه دکتر رضا داوری اردکانی برگزار شد
نشان دادن خاستگاه اندیشه هایدگر ویژگی اصلی پایاننامه برگزیده بود
سید حمید طالبزاده، مدیرگروه فلسفه دانشگاه تهران درباره رسالههای برگزیده اظهار کرد: موضوع پایاننامه احمد رجبی در سطح بینالملل بسیار بدیع و تازه است به همین دلیل این رساله ارزش بینالمللی دارد و از ویژگی اصلی این رساله نشان دادن خاستگاه اندیشه هایدگر است.
در ابتدای نشست علیاصغر محمدخانی معاون فرهنگی شهر کتاب درباره برگزیده شدن پایاننامهها و مراسم جوایز در رشتههای علوم انسانی به ویژه جایزه دکتر داوریاردکانی در حوزه رشته فلسفه گفت: هدف اصلی برگزاری مراسمهای جایزه در حوزه علوم انسانی شناسایی و کشف استعدادها در این رشتههاست و توانایی ارزیابی پایاننامههاست.
وی افزود: تشویق دانشجویان برای پژوهشهایی که انجام میدهد از اهداف برگزاری مراسم جوایز است. یافتن توانایی بررسی و ارزیابی از وضعیت پژوهش و تالیف در سطح کشور از رشتههای علوم انسانی از دیگر رویکردهای اهدای جوایز است.
معاون فرهنگی شهر کتاب ادامه داد: نکته قابل توجه در این مراسمها حضور زنان در فلسفه در این سه دوره اهدای جوایز بسیار مشهود بوده است، در گذشته نقش زنان در پژوهشهای فلسفی بسیار اندک بود که در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری در زنان دیده میشود.
محمدخانی گفت: در بین پایاننامههای ارسالی برای بررسی در این مراسم یک پایاننامه برگزیده با عنوان «تناهی و طرح استعلایی هستیشناسی بنیادین در اندیشه هایدگر» به تالیف احمد رجبی و یک پایاننامه تشویقی تالیف صبورا حاجیعلی اورکپور با عنوان «پدیدارشناسی عشق و بحران فرهنگ متجدد بر اساس آرا ماکس شلر» انتخاب شدند.
در ادامه نشست دکتر بهمن پازوکی عضو هیات علمی موسسه حکمت و فلسفه درباره پایاننامه دکتر رجبی گفت: در درجه اول باید بگویم در انتخاب پایاننامه برگزیده سلیقه شخصی داوران و علاقه آنان به هایدگر نقشی نداشته است. رساله رجبی بسیار قابل تقدیر و ستایش است چرا که در آن بسیاری از منابع اصلی استفاده شده است. هایدگر فیلسوف آلمانی جزو آن دسته از فیلسوفانی است که بسیار مورد توجه دانشگاهیان در سطح دنیا قرار گرفته است و این رساله از منحصر به فردترین رسالهها در بین پژوهشها است که میتوان گفت به صورت آکادمیک از عقاید هایدگر نوشته شده است.
در ادامه این مراسم دکتر سید حمید طالبزاده مدیرگروه فلسفه دانشگاه تهران درباره دو رساله برگزیده اظهار کرد: موضوع پایاننامه احمد رجبی در سطح بینالملل بسیار بدیع و تازه است به همین دلیل این رساله ارزش بینالمللی دارد و از ویژگی اصلی این رساله نشان دادن خاستگاه اندیشه هایدگر است. این کار نشان میدهد هایدگر فیلسوفی در امتداد تاریخ فلسفه است بنابراین جایگاه وی در فلسفه و در این رساله معلوم میشود.
وی درباره رساله دکتر صبورا اورکپور افزود: این رساله بسیار وسیع است و تمام مقدماتی که برای فهم عشق در تفکرات شلر لازم است در این رساله تشریح و به تفصیل بیان شده است. این رساله نوعی ترجمه شلر است و میتوان در مفهوم عشق غرق شد و یک جستجو ناتمام در آن میتوان دید و به عبارتی از مفهوم شلر فراتر رفته است و یک نظریهای را از درون دیدگاه شلر میتوان بیرون کشید.
دکتر سید محمدرضا حسینیبهشتی در ادامه نشست بیان کرد: موضوع تناهی یک موضوع محوری در اندیشه هایدگر است. رساله احمد رجبی هم ویژگی اگزیستانسیل و هم ویژگی اگزیستانسیال را در اندیشه هایدگر مورد بررسی قرار میدهد که این رساله بسیار در این زمینه موفق عمل کرده است. طوری که از زمانمندی در این نوع اندیشه به تناهی میرسد.
اورکپور درباره قوانین نظام آموزشی موجود گفت: در مواردی که منطق موجود و حاکم بر قوانین آموزش و پژوهش کارگر نیست و عدم اهتمام به وضع یک سری قوانین جدید برای حمایت از استعدادهایی که فراتر از فوانین موجود را طلب میکند خسارتهای جبران ناپذیری را بر بدنه نظام آموزشی کشور وارد میکند. چنانچه تا کنون هم این خسارتها وارد شده است.
احمد رجبی در ادامه اظهار کرد: فلسفه در روزگار ما اگر نام خود را سیستم، علم مطلق یا استعلایی نمیگذارد نوعی چرخش و نقطه عطفی در آن به وجود آمده است. گادامر از فیلسوفان مشهور میگوید هر آموزنده فلسفه به نوعی میراثدار هگل است. هایدگر از نسبت وجود با تاریخ پرسش میکند و تقدیر بشر امروزی را یک تقدیر تاریخی فلسفی میداند البته باید ذکر کنم هیچکدام از مفاهیمی که در سنت ادبیات فلسفه خود میشناسیم همان معنایی نیست که هایدگر به کار میبرد.
وی ادامه داد: اگر ما تناهی را در معنای متداول بفهمیم فلسفه هایدگر میخواهد از انسان واقع در تاریخ پرسش کند و این موجود متناهی را بنیاد پرسش از هستی قرار میدهد. در واقع تناهی به معنای این نیست که انسان را یک موجود خرد و شکننده در میان موجودات بفهمیم بلکه امکان مواجهه با وجود را برای انسان ممکن میکند.
در پایان نشست رضا داوری اردکانی درباره فلسفه و زمان اظهار کرد: زمان زمان آینده است زمانی که با سیر شب و روز شناخته میشود و آن را با ساعت اندازه میگیرند. این زمان، زمان حقیقی نیست و با آینده مناسبت ندارد بلکه گردش عادی کارها و تکرار عادات اکنون و مقدار حرکت در مکان است. غیر از این زمان انتزاعی زمان دیگری هست که همه آنش با زمان انتزاعی تفاوت دارد این زمان زمان تاریخی است و آن را میتوان اکنون جاری به سوی آینده دانست. در واقع زمان تاریخی با زملان تقویم تفاوت دارد و فهم این تفاوت هم آنچنان دشوار نیست.
در ادامه نشست اهدا جایزه دکتر داوری به احمد رجبی و صبورا حاجیعلی اورکپور توسط دکتر داوری و استادان راهنما انجام شد.
نظر شما