به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «پژوهه‌ای در تاریخ معاصر» تالیف سیدمهدی شریفی و روزبه بخشی به مرور بخشی از رویدادهای تاریخ معاصر از پایان پهلوی تا سال‌های نخست انقلاب اسلامی می‌پردازد.
کتاب در بخش‌هایی مانند «تحریم، راه تسکین آمریکا؟»، «وقتی آمریکایی‌ها در ایران تریاک کاشتند»، «آیت‌الله ابوالقاسم کاشانی خستگی را نمی‌شناسد»، «ساواک، خدمتگزار سیا و موساد»، «فرش قرمز محمدرضا زیر پای سران تل‌آویو»، «وقتی شاه هسته‌ای شد»، «جشن‌های دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی»، «از نوفل‌لوشاتو تا تهران»، «جاسوسخانه‌ای که آمریکا را تحقیر کرد»، «خاورمیانه بزرگ آمریکا؛ پروژه‌ای که ناتمام ماند»، «نبرد 33 روزه لبنان آبرویی برای جنگ شش‌روزه اعراب»، «هالیوود نقابی برای خشونت در آمریکا»، «نسل‌کشی در روندا» تنظیم شده است.
هولوکاست ایرانی؛ افسانه یا واقعیت؟
در مقدمه کتاب آمده است: «نوخواهی از تاریخ، تلاش برای فرعی نمایاندن حقایق تاریخی نیست، بلکه کاوشی است جسورانه در همه حوزه‌های منابع تاریخی اعم از فیلم، عکس، کتاب و مقالات خارجی و در عین حال بهره‌گیری از منبع مرجع به زبان فارسی.»(ص8)
«تحریم راه تسکین دردهای آمریکا» عنوان صفحاتی از کتاب است که در سطوری از آن می‌خوانیم: «هنوز ایالات متحده از شوک سیاسی انقلاب مردمی ایران خارج نشده بود که به تعبیر امام، انقلابی فراتر از انقلاب اول رخ داد. تسخیر لانه جاسوسی آمریکا و افشای اقدامات خرابکارانه کاخ سفید سبب شد تا سیاستمداران آمریکایی، کارتر را به باد انتقادها بگیرند آنگونه که به نوشته پیتر بورن، مشاور و زندگی نامه نویس کارتر» ایرانیها آمریکا را تا سرحد ممکن به فلاکت انداخته بودند.»(ص10)
«وقتی آمریکایی‌ها در ایران تریاک کاشتند» بخش دیگری از کتاب است که در آن صفحاتی را به تحقیقات دکتر مجد درباره قحطی در ایران اختصاص داده که مولف درباره در این تحقیقات می‌نویسد: «محقق ایرانی مقیم ایالات متحده در کتاب قحطی بزرگ و نسل‌کشی در ایران از سال 1917 تا 1919 بر مبنای مدارک معتبر موجود در مرکز اسناد ملی آمریکا(نارا) ثابت می‌کند که بزرگ‌ترین نسل‌کشی سده بیستم میلادی در سرزمین ما، ایران، در زمان جنگ جهانی اول رخ داده است. او نشان می‌دهد که در طول سال‌های 1917- 1919 بین هشت تا ده میلیون نفر از جمعیت بیست‌میلیونی ایران در اثر قحطی یا بیماری‌های ناشی از سوء‌تغذیه از بین رفتند. مجد دولت بریتانیا را عامل و مسبب این هولوکاست مهیب می‌داند.»(ص26)
کمپ دیوید؛ آشتی کاذب اعراب و اسرائیل
مولف در «وقتی شاه هسته‌ای شد» درباره آغاز فعالیت‌های هسته‌ای آورده است: «همکاری هسته‌ای ایران و آمریکا در سال‌های آغازین دهه 70 و در زمان ریاست‌جمهوری جرالد فورد در حالی به اوج خود رسید که فورد با امضای بخشنامه‌ای به همه شرکت‌های آمریکایی اجازه داد به انتقال تاسیسات و فناوری هسته‌ای به ایران بپردازند. رئیس‌جمهور آمریکا در این بخشنامه تاکید کرده بود «کمک هسته‌ای به ایران، ذخایر باقی مانده نفت را برای صادرات یا تبدیل به محصولات پتروشیمی حفظ می‌کند.»(ص84)
«شاهی که شیره‌اش را کشیده بودند» بخشی است که مطلبی با عنوان جایزه صلح نوبل را در خود جای داده است. در همین مجال در رابطه با اعطای جایزه صلح به انورسادات آمده است: «امضای توافقنامه کمپ دیوید در افکار عمومی جهان غرب باعث به وجود آمدن امید کاذب آشتی اعراب و اسرائیل و آغاز صلحی پایدار در منطقه خاورمیانه شد. از همین روی بنیاد نوبل جایزه صلح خود موسوم به جایزه صلح نوبل ار در سال 1978 به طور مشترک به انور سادات از مصر و مناخییم بگین از اسرائیل داد.»(ص105)
طرح آمریکایی خاورمیانه بزرگ
«خاورمیانه بزرگ آمریکا؛ پروژه‌ای که ناتمام ماند» در سطوری به نقش نشست جی8 در خاورمیانه پرداخته که درباره این گروه می‌خوانیم: «9 ژوئن سال 2004 زمانی که سران گروه جی 8 سرمیز صبحانه در جزیره سی‌آیلند ایالات متحده در آمریکا طرح خاورمیانه بزرگ را با شرکای اقتصادی خود به بحث نشست. اگرچه پاول وزیر امور خارجه وقت آمریکا و دیک‌چنی معاون بوش قبل از این نشست به شکل‌های دیگری از طرح آمریکایی خاورمیانه بزرگ سخن گفته بود اما اعضای گروه جی 8 نخستین کسانی بودند که حتی زودتر از حاکمان عرب منطقه از طرح خاورمیانه بزرگ آمریکا مطلع می‌شدند.»(ص150)
کتاب «پژوهه‌ای در تاریخ معاصر» تالیف سیدمهدی شریفی و روزبه بخشی در 200 صفحه، شمارگان یکهزار نسخه و به بهای 9هزار تومان از سوی نشر زیارت منتشر شده است.
جمعه ۱۹ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۰:۰۰
نظر شما